به گزارش خبرنگار دفاع پرس از ساری، عید نوروز است و زمانی برای برپایی سفره و سفر. عدهای عازم سفری میشوند و پای سفرهای معنوی مینشینند که خرج سفره و سفرشان با شهدا است. حالا در میان زائران شهدا، کسانی هستند بدون مزد و منت، فرقی نمیکند دکتر باشد یا مهندس، دانش آموز باشد یا دانشجو، استاد باشد یا معلم، همه به اسم یک نام «خادم الشهداء» در خدمت مهمانان شهدا هستند.
امروز فرصتی شد تا سری به آشپزخانه اردوگاه شهدای مازندران بزنیم و از نزدیک با خادمین شهدا که در آشپزخانه مشغول کار هستند، گفتوگو کنیم. گرمای آشپزخانه گویی کم از گرمای هوای جنوب ندارد، حتی بیشتر، اما دل خادمین در زمهریر عشق به شهید فارغ از هرسختی، برای ماموریتی که از شهدا گرفتند، سرتاپا آماده کار و خدمت است.
«محمد تقی قاسمی» دبیر بازنشسته بهشهری درباره راهیان نور و چرایی خادم الشهداء شدنش اظهار داشت: راهیان نور پاسداشت ایثار، گذشت و فداکاری شهدا است و من هم خواستم خدمتی به شهدا کرده باشم که در آشپزخانه ارودگاه مشغول به کار شدم.
فرهنگی بازنشسته آموزش و پرورش، خدمت به زائرین شهدا را یک رتبه و درجه دانست و خاطرنشان کرد: کسانی که قسمت آشپزخانه کار میکنند، به نوعی در گمنامی به سر میبرند و درجهشان گمنامی است.
قاسمی در ادامه به بیان خاطرهای از عنایت شهدا اشاره کرد و افزود: از آنجا که در بازه زمانی دانش آموزی هم خادمالشهداء در بخش آشپزخانه بودم، تعداد خادمین آشپزخانه کم بود. یک روز مهمانانی از استان قم هم داشتیم، نگران بودم مبادا غذا به اندازه کافی نباشد. با عنایت شهدا، آن روز غذا چنان برکتی داشت که الحمدالله توانستیم به موقع خدماترسانی را انجام دهیم.
خادم الشهداء آشپزخانه اردوگاه در پایان سخنانش با تاکید بر اینکه راهیان نور راهی است برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت، گفت: برای یک بار هم شده از کسانی که به این سفر نیامدند، درخواست میکنم به راهیان نور بیایند و از فضای معنوی اینجا استفاده کنند.
«رضا رمضان زاده» یکی دیگر از خادمین شهدا ۲۵ ساله، لیساس برق است و اهل بابل، در آشپزخانه مشغول کار است.
رمضان زاده به اولین سالی که در لباس خادمی به اردوگاه شهدای مازندران آمد اشاره کرد و گفت: چهار سال پیش بهعنوان زائر به مناطق عملیاتی جنوب آمدم، وقتی رفتار خادمین شهدا را دیدم خیلی برایم جذاب و شیرین بود. طوری که دوست داشتم یک بار خادمالشهداء بودن را تجربه کنم، آن هم زمان عید خادمالشهداء بودن، حس خوبی دارد.
وی افزود: اسمم را در سامانه ثبت خادمین شهدا ثبت کردم و منتظر شدم تا زمان قرعه کشی، اما متاسفانه اسمم در نیامد. همان زمان یکی از کاروانها چند نفر انصرافی داشت و من توانستم با آنها به منطقه بیایم. یکی از دوستانم گفت: «این جا فرماندهی دارد به نام «محمد بلباسی»، شما نزد او برو تا شاید فرمانده قبول کند و خادم بشوی». خلاصه خادم بودنم قبول شد و زمان قرعه کشی اینکه کدام مسئولیت را در ارودگاه قبول کنم، اولین نفر اسم من افتاد آنهم کجا داخل اشپزخانه.
این خادم الشهداء دهه هفتادی، در ادامه با تصریح بر این مطلب که خادم هرقسمت باشی فرقی نمیکند، اظهار کرد: فضای کار و خدمات رسانی به زائر، به گونهای است که در اینجا دیده نمیشوی مثل خادمین سرویس بهداشتی، پس بهترین فرصت است برای خودسازی. بچههایی که در این قسمتها کار میکنند تاثیرات بیشتری از شهدا میگیرند.
این جوان تحصیلکرده در کسوت خادمی، با اشاره به اینکه خادمین شهدا از خود گذشتگی، ایثار و وحدت را تمرین میکنند، بیان کرد: گاهی میبینم کسی دکتر است، میآید به زائرین شهدا خدمت میکند و این خودش یک معجزه است.
این جوان جنگ ندیده که حالا در لباس خادمی شهدا مشغول خدمت به زائرین است، با بیان این مطلب که ما اعتقاد داریم تا خوبترها شهید نشوند خوبها، خوبتر نمیشوند، گفت: هر فرد باید از کارهای کوچک شروع کند تا به مرحلهای برسد که در مقابل دشمن، جانش را ایثار کند و این دلیلش مبارزه با نفس و جهاد اکبر است. کسی در اینجا بر نفس خود پیروز شود در مقابل دشمن هم پیروز خواهد شد.
انتهای پیام/