«فاطمه محمدمیرزایی» رئیس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس استان مرکزی در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع پرس در اراک، هنرمندان واقعی را مادرانی دانست که فرزندان خود را در راه عزت و استقلال میهن فدا کرده‌اند و اظهار داشت: زمانی که عمیقاً به بحث هنر و هنرمندی می‌اندیشیم، به یاد کسانی می‌افتیم که در سخت‌ترین شرایط با فرستادن عزیزان خود در جبهه‌های حق علیه باطل، بزرگ‌ترین و ماندگارترین هنر را از خود خلق کردند.
وی افزود: هنرمندان اصلی و واقعی مادران شهیدپرور و جانبازان هستند، چرا که توانستند از خواسته قلبی خود به عنوان یک انسان دست کشیده و آن‌ها را در راه آرمان‌ها و خواسته‌های بالاتر فدا کنند.
محمدمیرزایی گفت: در استان مرکزی نیز مادران فراوانی داریم که همواره در جنگ تحمیلی و دوران انقلاب اسلامی، با تشویق و حمایت فرزندان خود، آن‌ها را آماده مبارزه در این راه پر پیچ و خم کردند.
وی ادامه داد: مادر شهید والامقام «شاملو» یکی از همان شیرزنانی است که پس از شهادت فرزند خود، خطاب به دموکرات‌هایی که فرزندش را به شهادت رسانده بودند، گفت: «من خوشحالم که نتوانستید عقیده فرزندم را بگیرید، نگران جان بچه‌ام نبوده و نیستم».
رئیس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس استان مرکزی تصریح کرد: مسیر هنرآفرینی این مادر نمونه همچنان ادامه یافت و در سال ۱۳۵۹ بعد از جنگ روانی که منافقان و ضدانقلاب‌ها به راه انداختند، از اراک به سمت کردستان حرکت کرد و پیکر فرزند خود را یک تنه از چنگال دموکرات‌ها خارج و به اراک منتقل کرد.
وی با اشاره به ساخت مستند از این مادر شهید والامقام، گفت: هنرنمایی این مادر شهید والامقام سوژه‌ای برای دوربین شهید آوینی که خود هنرشناسی انقلابی و ارزشی بود شد که وی از این خانواده مستندی تحت عنوان «مزد جهاد» را ساخت.
محمدمیرزایی افزود: همچین هنری تنها از پس مادرانی این چنین آزاده برمی‌آید، چرا که این هنرمندان با اعماق وجود خود معامله با خداوند را شعار ندانسته و در تمام ابعاد زندگی خود این موضوع را منعکس کرده‌اند.
رئیس سازمان نشر آثار و ارزش‌های مشارکت زنان در دفاع مقدس استان مرکزی خاطرنشان کرد: نمونه‌ای دیگر از این شیرزنان انقلابی، شهیده «کبری تلخابی» است که پس از شهادت ۲ فرزند خود، همسر خود را به حضور در جبهه‌ها تشویق کرد و در نهایت وی نیز به شهادت رسید.
محمدمیرزایی با اشاره به خلوص نیت و اخلاص شهدا، گفت: اوج خلوص نیت این شهیده، زمانی است که وی در مراسم تشییع و ترحیم همسر خود می‌گوید: «۲ بچه و همسر خود را تقدیم راه علی (ع) کردن چیزی نیست، یک روز هم خبر شهادت خودم را می‌شنوید» که در نهایت سال ۶۶ و در ماه ذی‌الحجه با حضور در راهپیمایی برائت از مشرکین، در مکه به شهادت رسید.
وی ادامه داد: ما باید بدانیم که نسبت به این هنرمندان واقعی دین بر گردن‌مان است و باید از آن‌ها درس بگیریم و دنباله روی مسیر روشن آن‌ها باشیم.
انتهای پیام/
