گروه بینالملل دفاع پرس- سیروس فتح اله؛ بیش از هفت سال است که دولت و ملت سوریه درگیر بحران هستند. گروههای تروریستی با عناوین مختلف از «داعش» گرفته تا «جبههالنصره» با حمایت برخی از کشورهای منطقهای و فرامنطقهای سالهاست امنیت را از این کشور زدودهاند؛ اما مقاومت ملت و دولت سوریه در این چند سال ستودنی است، چرا که حامیان گروههای تروریستی پیشبینی میکردند که دولت سوریه چند صباحی دوام نخواهد آورد و حکومت را دو دستی تقدیم گروههای همسو با کشورهای غربی و مرتجع منطقه خواهد کرد، ولی مقاومت چند ساله سوریها در کنار متحدان منطقهای آنها معادله و نقشه تروریستها و اربابان آنها را بر هم زد، نهتنها دولت را واگذار نکردند بلکه «داعش» خطرناکترین گروه تروریستی را شکست تاریخی دادند.
بنابراین تروریستها با حمایتهای مستقیم و غیرمستقیمی که از سوی آمریکاییها، غربیها و برخی از کشورهای مرتجع منطقه میشوند، تا کنون نتوانستهاند اهداف اعلامی حامیان خود را محقق سازند؛ به همین خاطر حامیان آنها از شکست تروریستها در مقابل ارتش سوریه و متحدانش به شدت عصبانی هستند و هر روز به دنبال طراحی سناریوی جدیدی برای انتقامگیری یا متوقف کردن قطار پیشرویها و پیروزیهای دولت و ملت سوریه میباشند.
ادعای واهی حمله شیمیایی به «دوما» در غوطه شرقی از سوی دولت سوریه نیز سناریوی تکراری و نخنمایی از سوی آمریکاییها و متحدانش است. آنها تا کنون چندین بار تلاش کردهاند حملات شیمیایی در سوریه را به دولت این کشور نسبت دهند؛ اتهامی که دمشق قاطعانه بارها آن را رد کرده است.
هر عقل سلیمی این را میداند که وقتی دولت سوریه ابتکار عمل میدانی را در دست دارد و هر روز مناطقی را که در دست تروریستها قرار دارد، یکی پس از دیگری بازپس میگیرد و آرامش را به این مناطق بازمیگرداند، چه لزومی دارد که دست به چنین اقدامی بزند تا بوسیله آن خود را مظان اتهام قرار دهد! علیرغم اینکه بارها اعلام شده است که دولت سوریه سلاح شیمیایی ندارد.
بسیاری از کارشناسان متهم کردن دولت سوریه به استفاده از سلاح شیمیایی را تلاشی برای گمراه کردن افکار عمومی و وارونه کردن حقایق به موازات پیروزیهای اخیر ارتش سوریه در مقابل تروریستها عنوان میکنند. شواهد نشان میدهد که هدف آمریکا و متحدانش از متهم کردن دولت سوریه به استفاده از سلاح شیمیایی صرفا نجات تروریستهاست.
اما چه کسی از نجات و تداوم حضور تروریستها در منطقه مخصوصا در سوریه سود میبرد؟ پس رژیم صهیونیستی یکی از منتفعین اصلی تداوم بحران سوریه است؛ چراکه این رژیم، دمشق را دشمن دیرینه خود تلقی میکند و خیلی تلاش میکند که این کشور تجزیه شود. حملات متعدد هوایی و موشکی به مواضع ارتش سوریه در طول سالهای گذشته برای کمک به گروههای تروریستی، ارسال با واسطه و بی واسطه سلاح به سوریه برای تجهیز مخالفان دمیدن در آتش جنگ، انتقال زخمیهای گروههای تروریستی به مناطق اشغالی تنها بخشی از اقدامات این رژیم در طول این سالها بوده است.
حمله اخیر جنگندههای این رژیم به پایگاه «تیفور» سوریه نیز در واقع تحریک و مقدمه حمله موشکی آمریکا و متحدانش به برخی از پایگاههای آمریکایی بود؛ هرچند آمریکایی به محض رسانهای شدن این حمله با صدور بیانیهای اعلام کردند که در شرایط کنونی وزارت دفاع آمریکا هیچ حملهای به سوریه انجام نمیدهد؛ اما اوضاع را از نزدیک زیر نظر دارد و از تلاشهای دیپلماتیک فعلی برای محاکمه عوامل استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه حمایت میکند.
این درحالی بود که آمریکاییها بدون اینکه به بازرسان سازمان ملل فرصت بدهند تا در مورد حمله شیمیایی در دوما تحقیق کنند، به محض ورود بازرسان به خاک سوریه در یک اقدامی غیرمتعارف و غیرقانونی با تشکیل ائتلافی سهجانبه متشکل از واشنگتن، لندن و پاریس دست به حمله موشکی به برخی از پایگاههای سوری زدند که غیر از تخریب ساختمانهای خالی این پایگاه، دستاوردی نداشتند.
مشاهده میشود که در این میان رژیم صهیونیستی یکی از بازیگرانی بود که از حمله موشکی آمریکا و متحدانش به سوریه که بیشتر شبیه یک مانور نظامی بود، حمایت کرد و مورد استقبال قرار داد. به نظر میرسد مجموعه این تحولات بهطور حتم کاملاً در راستای منافع و سیاستهای این رژیم رخ میدهد تا جایی که تحلیلگران معتقدند که کنشگری تلآویو در دمشق در راستای هدف نهایی کشاندن پای ترامپ به جنگی منطقهای در سوریه قابل خوانش و ردگیری است؛ چرا که پر واضح است، فشارها بر این رژیم برای به رسمیت شناختن حقوق فلسطینیان از سوی افکار عمومی جهان و منطقه و حتی سازمانهای بینالمللی روز به روز بیشتر میشود، لذا آنها تصور میکنند سوق دادن آمریکا به سوی جنگی دیگر در منطقه در شرایط فعلی گزینه مناسبی برای فرار از این مطالبه بینالمللی است؛ اما آنها سخت در اشتباه هستند، چون محور مقاومت قطعا در برابر زیادهخواهی آمریکاییها و متحدانشان ایستادگی خواهد کرد و اجازه نخواهد مسأله اول جهان اسلام که آزادسازی فلسطین از دست اشغالگران است، به حاشیه کشانده شود و همچنین پاسخ دندانشکنی به ماجراجوییهای آنها در زمان و مکان نامعلومی خواهند داد.
انتهای پیام/ 411