به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، سردار محمد باقرزاده فرمانده کمیته جست‌وجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح در جریان اهدای قرآن با ترجمه انگلیسی به خانم فلورانس ژیلت نماینده صلیب سرخ در تهران، خاطره‌ای به شرح زیر روایت کرد:
وقتی می‌خواستیم برای تفحص به نقطه سفر مرزی برویم. چند نقطه از مسیر جاده، تخریب بود که رفت و آمد را با مشکل روبرو می‌کرد. این ماجرا به دوران دشمنی صدام با ایران بازمی‌‌گردد. حدود دو و نیم کیلومتر از این جاده تخریب شده بود و ما به شدت به این جاده نیاز داشتیم.
یک روز تصمیم گرفتیم که با امکانات محدودی که در اختیار داریم، جاده را ترمیم کنیم. برخی نگران بودند که اگر جاده درست شود، دشمن از آن مکان به خاک ایران نفوذ کند. یکی از دوستان در این شرایط پیشنهاد داد تا با فرماندهان مشورت کنم. گفتم: «با خدا مشورت می‌کنم. از خداوند می‌خواهم راهنماییم کند که من باید از دریاچه عبور کنم یا خیر.»
چشمم را بستم و یک صفحه از قرآن را باز کردم. این آیه آمد: «وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ» به معنی «و همانا به موسی وحی کردیم که بندگان (مؤمن) مرا شبانه (از شهر مصر) بیرون برو (به اعجاز و لطف ما) راهی خشک از میان دریا بر آنها پدید آور که نه از تعقیب و رسیدن فرعونیان ترسناک باشی و نه (از غرق شدن) اندیشه داری.»
این آیه یک نشانه بود. اگر ما از خداوند کمک بخواهیم، خداوند از طریق آیات قرآن ما را هدایت می‌کند.
انتهای پیام/ 131
