به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، «محمود عباسی» رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در همایش انقلاب اسلامی در منظومه فکری امام خمینی(ره) از نظریه تا عمل، با بیان اینکه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران متأثر از آموزه‌های اسلامی و گفتمان انقلاب اسلامی است، اظهار داشت: قانون اساسی برگرفته از اندیشه حضرت امام است که ضمن آن به اصول متعددی از جمله حقوق شهروندی و حضور و مشارکت مردم پرداخته و این اساس نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران است.
وی افزود: مصادیق حقوق شهروندی بر اندیشه و سیره بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام خمینی همواره مورد تأکید ویژه بوده است، به طوری که مصادیق در سیره نظری و عملی ایشان مورد تأکید و توجه ویژه قرار می‌گرفت.
عباسی با بیان اینکه حفظ حریم خصوصی افراد در فرمایشات امام خمینی(ره) را می‌توان یافت، گفت: در فرمایشات ایشان، تأکید بر مشروعیت ناشی از رأی مردم به وفور به چشم می‌خورد و براساس سیره نظری و عملی ایشان، حضور مردم نه تنها یک جواز قانونی بلکه مشروعیت‌ساز نیز هست.
وی گفت: مشروعیت برآمده از خواست ملت مبتنی بر آن است که زندگی اجتماعی حق همگان بوده و همه در آن سهیم و شریک هستند و همه اعضای جامعه نیز دارای حقوق اجتماعی باید باشند.
رئیس مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: این موضوع با این تفاوت که حقوق بشری و طبیعی به صرف انسان بودن به فرد تعلق می‌گیرد، مطرح می‌شود و حقوق اجتماعی و شهروندی به صرف عضویت در اجتماع شامل حال افراد می‌شود و اسلم به این جنبه از حقوق مردم یعنی حقوق اجتماعی نیز توجه کرده و او را حق‌الناس می‌نامد.
وی افزود: از منظر حضرت امام، حقوق شهروندی علاوه بر ارتقای مشروعیت حکومت و جلب مشارکت عمومی، اهمیت بسیاری در تثبیت، آرامش، رضایتمندی و تعلق خاطر ملی اعضای جامعه به نظام و نحوه حکومتداری خواهد داشت.
وی گفت: اگر افراد بدانند که حقوق‌شان محترم بوده و هرگونه تعدی یا نقض این حقوق، پشتیبانی و عکس‌العمل دولت را به همراه خواهد داشت، اطمینان حاصل می‌کنند که مرجعی برای دفاع از حقوق‌شان وجود داشته و حقی ضایع نخواهد شد؛ امری که علاوه بر ایجاد امنیت در امر اجتماعی شهروندان، دلبستگی ایشان را به حقوق افزایش می‌دهد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه امنیت و عدالت و آزادی شهروندان، با حق حیات آنها ارتباط ناگسستنی دارد، گفت: حق حیات بدین معناست که انسان حق ریشه‌ای برای زندگی کردن دارد و حقوق انسان‌ها منوط به زنده بودن آنهاست، بنابراین این حق بر سایر حقوق اولویت دارد و در سایه آن شهروندان از سایر حقوق‌ها برخوردار می‌شوند، زیرا بدون حیات، سایر حقوق ارزش و کاربردی نخواهند داشت.
انتهای پیام/ 121
