گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: برای منافقین کشتن هرکس و هرشخص اصلی‌ترین مساله است. برای آنها فرقی میان سیاستمدار، عالم مذهبی، حزب‌الهی، متدین، کارفرما یا کارگر وجود نداشت. با مرور کلی بر پرونده ترورهای منافقین، درمی‌یابیم که اقشار مختلفی از جمله کارگران در تعرض این فرقه قرار گرفته‌اند.
در لیست طولانی و بزرگ شهدای ترور کشور 16 هزار و 400 شهید وجود دارد که بیش از 12 هزار نفر از آنها توسط منافقین به شهادت رسیدند. از این میان یک هزار و 192 نفر از شهدا که به دست رجوی و دوستانش به شهادت رسیدند و جرمشان این بود که کارگر هستند و این امر از نظر فرقه منحرف رجوی جرمی نابخشودنی بود.
از یک سو برخی از کارگران به وحشیانه‌ترین شکلی به شهادت می‌رسیدند و از سوی دیگر عده‌ای دیگر به بازی گرفته می‌شدند و از آنها سواستفاده می‌شد. شاید نگرش واقعی منافقین به کارگران و سواستفاده آنها از این قشر بیشتر بتواند ابعاد نفاق در رفتار منافقین در قبال کارگران را مشخص کند. جذب این طبقه و استفاده ابزاری و خشونت بار از آنها برای اهداف نامقدس این فرقه مطرح بوده است.
منافقین از همان ابتدا با این تحلیل اساسا مادی که «کارگران فقط به دنبال خواب و خوراک‌اند» شروع به کار کردند و با این بینش بیان می کردند که باید از طریق صنفی کارگران را تحریک کنند و علیه نظام جمهوری اسلامی به کار گیرند. تصور آن ها این بود که می‌توانند خیل عظیم کارگران را در برابر نظام قرار داده و از آن بهره ببرند غافل از اینکه از اساس منافقین در میان کارگران پایگاهی نداشتند و به همین دلیل به خشونت بسیار در برابر آنها روی آوردند.
منافقین در آستانه روز کارگر اطلاعیه‌های فریبنده‌ای را در خصوص حمایت از کارگران منتشر می‌کردند. آنها با تبلیغات گسترده سعی در بدبین کردن مردم به ویژه قشر کارگر به حکومت نوپای جمهوری اسلامی را داشتند.
شاید برخی از مجاهدین کشتارهای خودشان را فراموش کرده باشند، اما مردم ایران شهادت مظلومانه هموطنان خود را فراموش نخواهند کرد. کارگران کارخانه صنایع جانبی نیشکر هفت تپه هرگز دستور مریم رجوی جهت کشتن سه کارگر به جرم اجازه ندادن ورود تیم چریکی منافقین به شهر را فراموش نخواهند کرد.
انتهای پیام/ 131
