به گزارش دفاع پرس، ماجرا از آنجا آغاز شد که ابراهیم حاتمی کیا، اواخر سال گذشته در مراسمی عنوان کرد: «اوایل انقلاب فیلمهای خانوادهای داشتیم و مسئله جامعه در آن بود اما الان کاملا پاکسازی شده است. استاد اعظم این جنس نگاه آقای کیارستمی است و تأسی از این نوع نگاه تا دلتان بخواهد وجود دارد و عدهای میتوانند در کشوری که ۱۲۰۰ کیلومتر در آن جنگ میشود را نبینند و دنبال دفترچه مشقشان بروند.»
کیارستمی هم این حرف های همکار فیلمساز خود را بی پاسخ نگذاشت. او در جلسه پرسش و پاسخ در یکی از دانشگاه های خارج از کشور، حاتمی کیا را متهم کرد که با فیلم هایش بچه های مردم را تحریک می کرده که به جنگ بروند و کشته شوند! و بلافاصله دفاع مقدس و هشت سال ایستادگی ملت ایران در مقابل تهاجم دشمن خارجی به کشورمان را فاقد مفهوم دانسته است!
بدون تردید، چنین اظهاراتی ناشی از عدم شناخت کافی از جامعه و مردم ایران از سوی افرادی چون کیارستمی است. این کارگردان که بیشتر وقت خود را صرف ساخت فیلم برای محافل خارج از کشور کرده و فیلم هایش هیچ اقبالی نزد مردم ایران نداشته، با نامفهوم دانستن دفاع مردم از خاک خود در مقابل تجاوز دشمن، درواقع سعی کرده تا از مردم این سرزمین انتقام بگیرد. ای کاش آقای کیارستمی به جای اهانت به ملت خویش و تلاش بیهوده برای زیر سئوال بردن افتخارات ملی ما، اندکی سعی می کرد تا عینک سیاه خود را برداشته و با نگاهی واقعی و بدون واسطه رنگ سیاه، دنیای پیرامون و جامعه خویش را بنگرد. ای کاش همه رنج ها و شادی ها، تمام شکست ها و پیروزی ها و فراز و نشیب های این کشور را به طور «واقعی» می دید.
منبع:وبلاگ کارگری در روزنامه
