به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، شهید مدافع حرم آلالله (ع) «محمودرضا بیضائی» هجدهم آذرماه 1360 در شهر تاریخی و خاستگاه روحانیت یعنی تبریز به دنیا آمد. محمودرضا در خانوادهای مذهبی بزرگ شد و در دوران دبیرستان به عضویت پایگاه مقاومت شهید بابایی مسجد چهارده معصوم (ع) شهرک پرواز درآمد. حضور مستمر و مداومش در جمع بسیجیان پایگاه نخستین بارقههای عشق به فرهنگ ایثار و شهادت را در دل محمودرضا شعلهور کرد.
با آغاز جنگ در سوریه از سال 1390 برای یاری کردن جبههی مقاومت و دفاع از حریم آلالله (ع)، آگاهانه عازم سوریه شد. این جوان رشید سرانجام بعد از 2 سال حضور مستمر در جبهه سوریه، بعدظهر 29 دیماه 1392 همزمان با سالروز میلاد پیامبر اعظم (ص) و امام جعفر صادق (ع) بر اثر اصابت ترکشهای یک تله انفجاری از ناحیه سر و سینه در جنوب شرقی دمشق مجروح میشود و سرانجام به شهادت میرسد.
در ادامه بُرشی از کتاب «تو شهید نمیشوی» که بخشهایی از حیات جاودانه شهید «محمودرضا بیضایی» به روایت برادرش احمدرضا بیضائی را میخوانید:
از مایکل جردن تا شکیل اونیل مسلمان
«یکی از علایق محمودرضا در ایام نوجوانی، تعقیب مسابقات لیگ بسکتبال حرفهای آمریکا، «ان بی ای» بود. یادم هست که جمعهها صبح، مسابقات لیگ حرفهای آمریکا از شبکه یک پخش میشد. محمودرضا همیشه قید خواب صبح جمعه را میزد و مینشست پای تماشای بسکتبال. اطلاعاتش هم درباره لیگ آمریکا خوب بود و اخبار آن را علاوه بر تلویزیون، گاهی از طریق نشریههای ورزشی هم دنبال میکرد. عکس این مسابقهها را از مجلههای ورزشی میبرید و نگه میداشت. مدتی هم پوستری از مایکل جردن به دیوار اتاقش بود. از اسامی بازیکنان و مربیان بگیر تا جدول لیگ و... را خوب میدانست و مرتب دربارهشان حرف میزد. یک صبح جمعه با هم نشسته بودیم و اگر اشتباه نکنم داشتیم مسابقه تیم اورلاندو مجیک را که تیم محبوب محمودرضا بود، تماشا میکردیم. محمودرضا به شکیل اونیل، بازیکن سیاه پوست و مسلمان این تیم علاقه داشت و طبق معمول شروع کرد به تعریف و تمجید از او و تکنیک بازی کردنش و از این حرفها. من وسط حرفش همین جوری گفتم: «به مایکل جُردن نمیرسد!» گفت: نه، شکیل اونیل فرق دارد. گفتم: چه فرقی؟ گفت: «شکیل اونیل هر هفته نمازجمعه میرود.» بعد گفت: یک بار روز جمعه مسابقه داشته و هرچه مربیان تیم به او اصرار میکنند که آن روز نمازجمعه نرود، نمیپذیرد. دست آخر مجبور میشوند چند نفر را همراه او بفرستند که به محض تمام شدن نماز، شکیل اونیل را سوار ماشین کنند و سریع برگردانند تا به مسابقه برسد. محمودرضا آن روز به من ثابت کرد که شکیل اونیل از مایکل جردن سَرتر است، چون نمازجمعهاش ترک نمیشود.»
انتهای پیام/ 114