به گزارش خبرنگار ساجد، بسیجی شهید «امیر وفایی» در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۴۵ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
ازکجا آمده‌ام آمدنم بحر چه بود
به کجا می‌روم آخر ننمایی وطنم
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساخته‌اند از بدنم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سرکویش پر و بالی بزنم
سلام. سلامی از یک رزمنده بلکه کسی که با تمام وجود دوستدار رزمنده‌هاست و تقدیر اینگونه بوده است که ما بین اینان باشیم به امید اینکه همانطور که تا به حال پیرو ولایت فقیه بوده‌اید و نگاهدار و در راه اسلام قدم برداشته‌اید موفق‌تر و پیروزتر باشید.
جبهه: میعادگاه عشق- محل تجلی ایثار‌ها و ازخودگذشتگی‌ها- جایگاهی که در آن پیر و جوان و فرمانده و نیروی عادی هیچ‌گونه تفاوتی ندارد بله هیچ‌گونه.
در زمانی که اسلام از سر اسلام تا تجلی تنها و تنها در این بُرهه از زمان است که بدون ترس و هرگونه سدی دیگر اجرا و حکم فرمایی می‌شود و دیگر زن‌های ما از چادر به سر کردن خجالت نمی‌کشند و... شرعاً و عرفاً و واجداً تک تک ما مسئولیم در قبال این خون‌ها که هر عمل ناشایست ما مویرگی از حیات اسلام پاره می‌کند.
لباس ما ظاهر ما عمل ما گفتار ما همه و همه آنطور باید باشد که خدا بپسندد و بس.
به خاطر بیاوریم بچه‌هایی را که انگاری دیروز بود با هم بودیم با عملش با گفته‌اش درسی به ما داد، ولی ما از آن پند نگرفتیم، به یادمان بیاید سلیلی را، رقابی را، امیری را، پنبه کار و نعمائی و.. چه گلانی چه عزیزانی که برای پیدا کردن هر کدام باید در صدر بهشت به جستجو بپردازیم. اگر در تمام نوشته هایم جنبه نصیحتی گرفتم مرا ببخشید.
اگر تقدیر الهی اینچپنین بود که در شط خون شنا کنیم و در این مهلکه جان سپاریم ما را جداً حلال کنید که نیازمندیم. (ولی بادنجان بم هستیم).
و اگر صلاح خداوند این بود که بیاییم که معلوم است از قافله جا مانده‌ایم و فراموش نکنیم که رضاالله رضا الوالدین- در ضمن (ناخوانا) اگر به آن عقیده دارید فراموش نشود. به خانواده شهداء مفقودین از طرف بسیج سر بزنید و امام را دعا کنید.
یاران همه به سوی نور رفتند بشتاب که تا ز ره نمانی
عضو کوچک بسیج علی ابن موسی الرضا (ع)
امیر وفایی
۱۳۶۵/۱۰/۲»
انتهای پیام/ 900
