«محمدمهدی عبدالله‌زاده» نویسنده کتاب «مهرنگاران» روایت‌گر گزیده خاطرات رزمندگان شهرستان «دامغان»، در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع پرس در سمنان، اظهار داشت: کسی که قلم به‌دست می‌گیرد، باید دقیقا براساس یک مبانی نظری این کار را بکند و بداند که وضعیت تاریخ شفاهی ایران و دنیا، «فرد محور» یا «موضوع محور» است. اگر نویسنده‌ای می‌خواهد قلم بزند، باید بداند نیاز جامعه چیست.
عبدالله‌زاده ادامه داد: من با این مبنای نظری که باید جانبازان را بیشتر بشناسیم، با ۴۲ جانباز مصاحبه کرده‌ام که فقط باید سرگذشت آن‌ها را بخوانید. به عقیده من، نویسندگان باید، هم در بخش نظری و هم بخش عملی کار کنند.
وی در خصوص نقش مردم دامغان در دوران دفاع مقدس بیان داشت: مردم شهرستان دامغان نیز مثل بقیه ملت ایران و در کنار دیگر رزمندگان وارد عرصه دفاع مقدس شدند. جمعیت شهرستان زیر ۸۰ هزار نفر بود، ولی طی آن هشت سال، بیش از ۹ هزار نفر از این شهرستان به جبهه رفتند و ضمن حماسه‌آفرینی‌های درخور ستایش، ۶۲۵ شهید، ۱۶۰۰ جانباز درصد دار و ۳۳ آزاده به اسلام و انقلاب تقدیم کردند. علاوه بر این، تعداد جانباز مسلماً تعداد قابل‌توجهی نیز مجروح شدند که کسی برایشان پرونده تشکیل نداد و یا آن‌که دچار لطمات جسمی و روحی شدند که در آن زمان خودش را نشان نداد.
وی با تأکید بر این‌که خاطرات و تجارب جانبازان گران‌قدر منبعی ارزشمند برای جوانان است، گفت: آن‌ها با تحمل درد‌ها و رنج‌های فوق تصور، خدمات ارزشمندی داشته و تجارب با ارزشی کسب کرده‌اند؛ لذا شایسته است که تا فرصت هست با استفاده از روش‌های اصولی نسبت به ثبت، ضبط و تدوین این خاطرات اقدام شود.
عبدالله‌زاده در خصوص شروع کار مصاحبه با جانبازان بالای ۵۰ درصد شهرستان دامغان، گفت: با پیشنهاد و حمایت ادار‌ه‌کل جانبازان و امور شهدای استان سمنان، در نخستین قدم، مصاحبه صوتی و تصویری با جانبازان بالای ۵۰ درصد شروع شد. با توجه به متغیر‌ها، برای هر جانباز یک تا چهار ساعت مصاحبه اختصاص یافت و این مصاحبه‌ها که در چارچوب تاریخ شفاهی و در محل ستاد کنگره شهدای دامغان انجام شد، منبعی برای تدوین کلیپ، فیلم مستند، تنظیم خاطرات، نوشتن داستان و منبعی مستند برای تمام هنرمندانی است که دل در گروی این انقلاب الهی دارند.
وی افزود: در گام نخست به اینجانب پیشنهاد شد که از خاطرات هر جانباز تعدادی را گزینش کرده و با رعایت اختصار، آن‌ها را تدوین کنیم تا منتشر شوند.
این پژوهشگر حوزه دفاع مقدس ادامه داد: روایت ساده، صمیمی، صادقانه و به‌دور از هرگونه شعارزدگی جانبازان، انسان را مجذوب می‌کند؛ آن‌ها فارغ از بیان قهرمان‌سازی و قهرمان‌پروری از خود یا سایرین، صادقانه از حقایق، بیم‌ها، امیدها، حسرت‌ها، تندروی‌های دفاع مقدس سخن گفته‌اند و خاطرات شنیدنی آن‌ها خط بطلانی بر باور‌های نادرست است. در این خاطرات است که خواننده با مردان و زنانی آشنا می‌شود که چون نگینی درخشان بر تارک تاریخ می‌مانند.
نویسنده کتاب «مهرنگاران» در خصوص نقش قهرمانان این کتاب، گفت: قهرمانان این مجموعه برای‌مان از کودکی، دوران رشد، حوادث انقلاب، ورود به عرصه نبرد و شرب مدام‌شان از باده‌ای می‌گویند که همچنان تشنه‌تر از روز اول‌اند. این قهرمانان از دلواپسی‌های پدران و مادران‌شان و از دردی که با همسران مهربان‌شان به اشتراک گذاشته‌اند سخن می‌گویند. امکان نداشت و ندارد از تمام دردی که این عزیزان کشیده و می‌کشند سخن گفته شود، آن‌ها با خدای‌شان معامله‌ای کرده‌اند که همچنان بر سر آن پیمانند.
وی ادامه داد: این «مهر نگاران» در صف شهادت‌اند. یادگاران سربلندی که سربلندی ما مرهون فداکاری‌های آن‌هاست؛ لذا به‌رسم ادب به دست هر یک از این سرو قامتان بوسه می‌زنم که به اینجانب افتخار مصاحبه دادند و از خداوند طلب می‌کنم که بر صبر آن‌ها و مقامات معنوی‌شان بیافزاید!
عبدالله‌زاده خاطرنشان کرد: رعایت اختصار و گزینش خاطرات کار مشکلی بود که در انجام آن از دوستان عزیزی کمک گرفته‌ام، زیرا خاطرات این عزیزان آن‌گونه جذاب بود که گزینش را مشکل می‌کرد.
انتهای پیام/
