به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از کرمان، شهید «حسین احمدی طغرالجردی»، دوم شهريور 1334، در روستای پابدانا از توابع شهرستان زرند به دنيا آمد و تا پايان مقطع ابتدايی درس خواند.
حسین در سال 1353 ازدواج كرد و صاحب چهار پسر شد. كارگر شركت ذغال سنگ بود و به‌عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. نهایتا وی در تاریخ بيست و چهارم آبان 1364 در هورالعظيم بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد.
در ادامه گزیده‌ای از وصیت نامه شهید «حسین احمدی» را مرور می‌کنیم.
هم اکنون ای پدرم، مادرم، برادرانم و خواهرانم دردم را به شما می‌گویم فکر نکنید که فرزند خود را از دست داده‌اید زیرا خداوند می‌فرماید: «و لا تحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياءٌ عند ربهم يرزقون»
زیرا فرزند و برادر شما زنده است و می‌گویم بر مزارم گریه نکنید، اگر زیاد ناراحت باشید به یاد عزیز زهرا (س) مولا حسین (ع) و به یاد خانواده‌هایی که شهید داده‌اند گریه کنید، زیرا اگر گریه کنید قلب دشمنان امام شاد می‌شود.
اما ای همسرم! اول سخن با شما دارم، فرزندم را به شما می‌سپارم و شما رسالت زینب را بر عهده دارید. همانگونه که زینب فرزندان حسین شهید را بزرگ کرد و تربیت کرد شما وظیفه دارید فرزندان مرا با اخلاق نیکو بیاموزید و رسالت زینب‌وار خود را بطورکامل انجام دهید.
در پایان خط سرخ مرا به آنها بیاموزید و مرا فراموش کنید، ولی راه مرا فراموش نکنید و دعا به جان امام امت و پیروزی رزمندگان را فراموش نکنید و از همه شما التماس دعا دارم.
انتهای پیام/
