گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ـ حامد افروغ؛ انقلاب اسلامی ایران به عنوان یکی از بزرگترین و مبرزترین انقلاب های جهان همواره از جنبه های مختلف مورد کنکاش و بررسی توسط اندیشکده های مختلف جهان از دوست و دشمن قرار گرفته و می گیرد. آنچه که در این بین مهم می‌نماید چیستی و چرایی این انقلاب است نه چگونگی آن؛ مطلبی که اغلب توسط مردم از آن غلت می شود و بیشتر به چگونگی و امور ظاهری انقلاب می پردازند تا چیستی و چرایی آن.
البته شاید توقع زیادی باشد که از مردم توقع غور و تفقه در ذات انقلاب داشته باشیم اما چه بخواهیم و چه نخواهیم، دشمنان با تمرکز بر ذات انقلاب سعی در شناخت ریشه ها و علل وقوع آن دارند تا با حمله به ریشه ها، بلکه بتوانند خللی به انقلاب وارد کنند، مطلبی که از سوی بزرگان به «تهاجم فرهنگی» یاد می شود.
غفلت از سیرت انقلاب که بن‌مایه محبوبیت آن در بین نفوس بوده و هست پاشنه آشیلی برای مردم ایران است که می تواند آنان را از داشته‌های بزرگی که انقلاب برایشان به ارمغان آورد و پی‌ریز پیشرفت‌هایشان کرد، دور کند و زمینه آسیب کشور را فراهم سازد.
از ره‌آوردهایی که می توان برای انقلاب برشمرد، حس عمیق و عدالت‌طلبانه «مطالبه‌گری» است. اینکه بعد از قرن‌ها سلطنت که 2 دوره آخر آن (قاجار و پهلوی) شاهکار! و رب‌النوع! وادادگی و استبداد در عین عقب افتادگی های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی بود، مردم می توانند صدای خود را روی مسئولین بلند کرده و از آنان چرایی رفتار و تصمیماتشان را بازخواست کنند یکی از اصول زیربنایی ساختن جامعه ای آزاده و سرافراز است.
نکته اینکه رهبر انقلاب به انحاء مختلف مردم را به مطالبه‌گری تشویق کرده و خود به عنوان طلایه‌دار و الگوی واقعی از یک مسئول پاسخگو، به آحاد ملت از دانشجو گرفته تا مردم عادی و خانواده های شهدا و سایرین پاسخگو هستند، این است که امت (و نه ملت) در سامانه امام و امتی، بزرگترین بازوی یک امام برای کج کردن راه انحراف مسئولین! به سمت راه راست است.
اگر مردمی نسبت به آینده و منافع خود بی تفاوت باشد و صرفا به تامین مایحتاج اولیه و سطحی برای گذران عمر بسنده کند و از سایر حقوق غفلت ورزد، چونان است که خود تیشه به ریشه خود زده باشد.
لذا گذشته از ارائه آمارهای ریز و درشت و خوشحال کننده پیشرفت مادی کشور به برکت انقلاب، آنچه که امروز باید سرلوحه منشور تعاملات مردم و مسئولان باشد، همانا مطالبه‌گری بر مبنای آرمان های انقلاب است، تا علاوه بر ارتقاء سطح کیفی تفکر و اندیشه ورزی مردم، خود به خود سطح معیشت آنان را نیز بهبود بخشد.
انتهای پیام/ 112
