سیدجمال ساداتیان تهیه‌کننده سینما درباره جایگاه سینمای ایران بعد از انقلاب در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس اظهار داشت: سینمای ایران در 40 سالگی خود به لحاظ تکنیکی و فرم پیشرفت قابل توجهی داشته است و نسبت به محتوا بسیار جلوتر است اما در بحث محتوا چنین نیست.
وی دلیل این امر را چنین عنوان کرد که در بحث محتوا متاسفانه دخالت‌هایی صورت می‌گیرد که این دخالت‌ها باعث بوجود آمدن خودسانسوری‌های ناخواسته از سوی هنرمندان می‌شود. این دخالت‌ها در مقاطعی به فیلسمازان تحمیل می‌شود. همین مساله باعث شده که محتوا به جای رشد دارای فراز و فرودهای متعددی شود.
ساداتیان در ادامه توضیح داد: سینمای ما به لحاظ سیاست‌گذاری بلاتکلیف است. من به عنوان تهیه‌کننده چنین حسی دارم. سینمای ایران مثل شیر بی یال و دمی است که مدام به آن دیکته می‌شود که چه کاری بکند و چه کاری نکند. متاسفانه با زبان نهی با ما بحث می‌شود و برخورد از نوع سلبی است.
این تهیه‌کننده سینما تصریح کرد: عدم همکاری هم دلیل دیگری است که باعث شده به لحاظ محتوایی چندان پیشرفتی نکنیم. اگر بخواهید با یک سازمان و ارگانی کار نظامی کنید از یک طرف فیلمنامه را مدام مورد بازبینی قرار می‌دهند و از طرف دیگر در اختصاص تجهیزات با عدم همکاری مواجه هستیم. همه این عوامل ما را به این نتیجه می‌رساند که شرایط سینمای ایران چیزی نیست که انتظارش را داشته باشیم.
ساداتیان در مورد حضور ایران در بازارهای جهانی توضیح داد: سینمای ایران به خاطر نوع محتوای آثارش در اکثر جشنواره‌های خارجی حضور دارد و اغلب جایزه‌های جهانی را نیز تصاحب کرده است اما اینکه بخواهیم در بازارهای جهانی حضور داشته باشیم باید در نوع فیلمنامه‌های خود تجدید نظر کنیم. به هر حال در بازار هر کس به دنبال کالایی است که با سلیقه‌اش هماهنگ باشد. اگر ما در نگارش متن فیلمنامه دقت نظر داشته باشیم و سلایق جهانی را در نظر بگیریم می‌توانیم در این فضا نیز حضور موثری داشته باشیم.
انتهای پیام/ 161
