به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، سردار شهید تخریبچی «حاج عبدالله نوریان» در روایتی، از چگونگی شهادت نیروهای تخریبچی در عملیات والفجر مقدماتی می گوید که آن را در ادامه می خوانید.
راننده تريلی بود، با اينكه سه فرزند داشت، آمده بود واحد تخريب. گفتم: «آقای جليلوند لطفا شما به واحد ترابری بروید و آنجا مشغول باشید.»
گفت: «نه! من آمده ام اينجا كار كنم. هر چه هم شما بگوييد گوش می كنم.»
به خدای احد و واحد قسم، نشد يک بار من چيزی به جليلوند بگويم و او گوش نكند، يا بهانه ای بياورد و سر خود كاری انجام دهد. او خودش را به خدا وصل كرده بود و با همه بچه ها ارتباط خوبی داشت.
من واقعا به حالش غبطه می خوردم. چون او كسی بود كه زن، فرزند، زندگی، ماشين، خانه و همه چيزش را به خاطر خدا رها كرد بدون اينكه يک لحظه ترديد كند، هر چه داشت در راه خدا خرج كرد.
در عملیات والفجر مقدماتی برای هماهنگی و تحويل نيرو به فرمانده گردان عمل كننده من هم تا پشت خاكريز دنبالشان رفتم. آن روز جليلوند با 9 نفر ديگر به خط رفت و من هم به عقبه برگشتم.
آن شب عمليات انجام نشد. بعد اطلاع دادند قرار است گردان را عقب بياورند و من هم خواستم نيروهای تخريب را بياورم. چون از قرارگاه تاكتيكی ابلاغ شده بود مسوولين برای رفتن به خط بايد اجازه بگيرند، به قرارگاه رفتم تا هماهنگی های لازم را انجام دهم که گفتند: «مثل اينكه خبر نداری»، گفتم: «از چه؟» يكی از برادران گفت: «بچه های گردان اكثرشان شهيد شده اند، از جمله بچه های تخريب چی.»
فورا با چند نفر از برادرها به خط رفتيم و پشت همان خاكريز ديشبی دنبال آنها گشتیم. زمين منطقه رملی بود و نمی شد سنگر کنند. بچه ها يک مقدار کوچک از جايی را پشت خاكريز چال كرده بودند و هر هشت نفرشان يک جا نشسته بودند، و بعد، در همان گودی خمپاره ها خورده بود وسطشان.
صادقی 2 تا پايش قطع شده بود، خداياری و جليلوند درجا شهيد شده بودند. اما صادقی، گردويی و اسماعيل عزيزی بعدا شهيد شدند. صادقی در مسير برگشت، گردويی در بيمارستان و عزيزی كه از گردن به پايين فلج شده بود، چهار پنج روز بعد به شهادت رسيد.
از آن جمع 9 نفره، سه نفر زنده مانده بودند كه البته آنها نيز مجروح شدند.
شهید عبدالله نوریان در سال 1340 در محله شمیران تهران به دنیا آمد. سال 1358 همزمان با اخذ دیپلم به برای یاری دین خدا به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد و در سال 61 با تأسیس تیپ سیدالشهدا (ع) به عنوان فرمانده گردان تخریب لشکر سیدالشهدا (ع) مشغول به کار شد. شهید نوریان سرانجام در چهارم اسفند 64 در 24 سالگی در عملیات «والفجر 8» در حالی که مسوولیت مهندسی و تخریب لشکر 10 سیدالشهدا (ع) را بر عهده داشت، در حین هدایت بلدوزرها به منظور ایجاد خاکریز بر اثر اصابت خمپاره در منطقه فاو به شهادت رسید. پیکر این سردار شهید در امامزاده علی‌اکبر (ع) چیذر آرام گرفت.
انتهای پیام/ 141
