به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس به نقل از صدا و سیما، مجلس شورای اسلامی که در کشور ما به خانه ملت لقب گرفته، محلی است برای بیان نظرات مختلف و رسیدگی و حل مشکلات مردم؛ تمام نمایندگان مجلس باید تمام هم و غمشان در کل، حل مشکلات مردم باشد.
در ادامه متن و ویدئویی از سخنرانی حضرت امام خمینی (ره) در جمع نمایندگان مجلس، درباره لزوم بیان اختلاف نظرها در مجلس را مشاهده می‌کنید.
«چنانچه ایمان در کار باشد، برادری در کار باشد و با برادری و حسن نیت (و) رفاقت مسائل طرح بشود، همه باید نظر خودشان را بدهند و هیچ کدام هم برایشان حتی جایز نیست که یک چیزی را بفهمند و نگویند. باید وقتی می‌فهمند، اظهار کنند. این موافق هر که باشد، باشد؛ مخالف هر که هم باشد، باشد؛ برای اینکه شما وکیل مردم هستید، امین مردم هستید. امین و وکیل باید مسائلی که طرح می‌شود آن مقداری که می‌تواند و می‌فهمد اظهار کند، لکن به طور خصومت، به طور تنازع و خصومت نباشد، هر چه بتوانند آرامتر، لکن حالا صدا هم بلند شد، باشد. اما آن صدایی که از طلبه‌ها توی مدرسه بلند می‌شود، دنبالش هیچ ابداً اثری از خصومت نیست. دو تا رفیق، دو تا دوست هستند سر یک مسئله علمی کار به آنجایی می‌رسد که این فریاد سر او می‌زند، او فریاد سر این می‌زند، لکن به مجرّد اینکه مباحثه تمام شد، همان دو تا برادرند که بودند؛ همان دو تا دوستند که بودند. هیچ ابداً دیگر دنباله ندارد که آن مطالب را او گفته، این مطلب را ما. با هم برادریم، مطالب با هم دعوا دارند. مسائل که طرح می‌شوند، آن مسائل با هم اختلاف دارند. آنهایی که مسائل را طرح می‌کنند، مسائلشان باید با هم اختلاف داشته باشد، نه خودشان.»
چنانچه ایمان در کار باشد، برادری در کار باشد و با برادری و حسن نیت (و) رفاقت مسائل طرح بشود، همه باید نظر خودشان را بدهند و هیچ کدام هم برایشان حتی جایز نیست که یک چیزی را بفهمند و نگویند. باید وقتی می‌فهمند، اظهار کنند. این موافق هر که باشد، باشد؛ مخالف هر که هم باشد، باشد؛ برای اینکه شما وکیل مردم هستید، امین مردم هستید. امین و وکیل باید مسائلی که طرح می‌شود آن مقداری که می‌تواند و می‌فهمد اظهار کند، لکن به طور خصومت، به طور تنازع و خصومت نباشد، هر چه بتوانند آرامتر، لکن حالا صدا هم بلند شد، باشد. اما آن صدایی که از طلبه‌ها توی مدرسه بلند می‌شود، دنبالش هیچ ابداً اثری از خصومت نیست. دو تا رفیق، دو تا دوست هستند سر یک مسئله علمی کار به آنجایی می‌رسد که این فریاد سر او می‌زند، او فریاد سر این می‌زند، لکن به مجرّد اینکه مباحثه تمام شد، همان دو تا برادرند که بودند؛ همان دو تا دوستند که بودند. هیچ ابداً دیگر دنباله ندارد که آن مطالب را او گفته، این مطلب را ما. با هم برادریم، مطالب با هم دعوا دارند. مسائل که طرح می‌شوند، آن مسائل با هم اختلاف دارند. آنهایی که مسائل را طرح می‌کنند، مسائلشان باید با هم اختلاف داشته باشد، نه خودشان.
انتهای پیام/
