به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس
از شیراز، شهدای دوران دفاع مقدس الگویی تمام عیار در حوزه های مختلف هستند که بسیاری از وصیت نامه های آنها و توصیه ای که داشتند می تواند چراغ راهی برای همه ما باشد. به مناسبت میلاد حضرت زهرا (س) و روز «مادر» نگاهی به وصیت نامه تعدادی از شهدای استان فارس در وصف «مادر» داریم.
شهيد «محمدرضا قياسی فر»
درود بر اين شير پاکت ای مادر که جوان بزرگ کردی و به ياری اسلام فرستادی و درود بر جوانانی که اسلام را ياري می کنند درود بر شهيدان راه الله. اری مادر جان تا کربلا راهی نيست مادر اگر من شهيد شدم شما هستيد. مادر جان بايد صبر کنی و ديگر مادران به تو تبريک می گويند.
شهيد «جليل فرح بخش»
ای مادرم، ای زحمت کشيده برای فرزندت، ای که در شبها و روزها صبر کردی تا مرا به اين جا برسانی، خوشحالم که در راه اسلام گام نهاده ام و تو نيز خوشحال باش که فرزندت را اين چنين تربيت کردی و بدان که شير مادران پاک است که چنين فرزندانی را تحويل جامعه می دهد و در فردای قيامت سندي است در دست تو. مادر جان حلالم کن می دانم که نتوانستم برای تو فرزند خوبی باشم.
شهيد «جاسم تجلی»
پدر و مادر اگر چه جبران زحماتتان برايم محال است ولی به خواست خدا و در سايه اسلام در جبهه حق و باطل با شعار لا الا الله محمد رسول الله شهادت می دهم باشد که مدال شهادت من بر سينه شما نشانی از قدرانی و تشکر است.
شهيد «خداداد شرفی»
ای مادر عزيز لباسهای مرا بر ميخ های ديوار آويزان کن زيرا شهيد نمرده بلکه زنده است و نزد خدا روزی می طلبد .
شهيد «محمد مروتی»
ای مادر درود بر تو كه فرزندت را به صحرای كربلا فرستادی تا پرچم حسين عليه السلام را بدست بگيرد و خون خود را به پای درخت اسلام بريزد تا جمهوری اسلامی پا بگيرد.
شهید «محمد حسين رحمتی نیا»
مادرم ای ستاره شب... مثل مادر وهب باش که سر فرزندش را در جنگ به سوی او پرتاب کردند و شجاعانه آن را به طرف دشمن پرتاب کرد و با ندای محکمش به دشمن گفت من چيزی که به راه خدا داده ام پس نمی گيرم. مادرم همچو ليلا که علی اکبر را در جنگ آماده کرد.
شهید «محمود خدارحیمی»
ای مادر؛ من پرورانده و دست رنج تو بوده ام و مرا در راه خدا مثل اين که قربانی کرده ای و خون من مانند اين است که در آن جائی که يک قطره خونم ريخته است يک درخت آبياری شده است و سبز شده است.
شهيد «محمدعلی زيانی»
مادرم مرا ببخش که فرزند شايسته اى براى شما نبوده ام من راببخشيد وحلالم كنيد ازشما طلب مغفرت دارم. مادرم از اينكه فرزند شايسته اى براى شما نبودم مرا ببخشيد چون از كوچكى تا بحال ناراحتى زيادى براى شما فراهم كرده بودم. مادرم مى دانم كه براى تو دردناك است ولى بدان كه خداوند ازتوراضى بوده وهست درضمن براى من گريه وزارى نكنيد. دشمنان خودتان را شاد مكنيد. خوشحال باشيد چون خداوند ازشماها راضى بوده وهست .
شهيد «بهروز صياد جمشيدی»
مادرم عزيزم شير خود را حلالم کن و برايم دعا کن که دعای پدر و مادر در حق فرزند مستجب است. مادر عزیزم: شهادت فرزندان برای شما افتخار است.
به مادر دلسوزم سلام برسانيد و بگوئيد فرزندت از طرف خداوند آمرزيده شده و اگر شهيد بر مزارش گريه نکن شيون و زاري برای کسانی است که در رختخواب می ميرند و نه آنان که شهيد می شوند و تا ابد زنده اند هر چند که ما سعادت شهيد شدن را نداريم.
شهيد «جلال نوبهار»
مادرم تو بودی که با شير پاک خود مرا بزرگ نمودی و تربيت کردی پيوسته برای رسيدنم به سعادت تلاش نمودی ...
مادر مگر خودت نبودی که مرا با نام حسين عليه السلام آشنا ساختي؟ اکنون از من مخواه که دست از دامن اين محبان خدا بر دارم. مادر من مظلوميت حضرت محمد مصطفی (ص) را آن گاه که بر پيشانی مبارک آن حضرت سنگ زدند در سينه دارم.
مادر من مظلوميت علی مرتضی عليه السلام را در سينه دارم، من مظلوميت حسين عليه السلام و يارانش را در سينه دارم. مادر من نمی توانم مظلوميت زينب (س) را در سينه خود جای ندهم، آنگاه که ندای دختر علی مرتضی در کوچه ها و پس کوچه ها و خرابه های شام بلند می شد؛ اگر می خواهی عزادار باشی برای خاندان عصمت و طهارت عزادار باش. در مراسم عزاداری و سوگواريم مصيبت فاطمه زهرا و زينب کبری بخوانيد.
شهيد «نعمت الله کشاورز»
مادرم از اينکه بعد از جان فدا کردن برادر بزرگم مرا راهی جبهه کردی ممنونم و به خود می نازم که تو از بهترين مادرانی و می دانم که اگر من برنگردم تو همان مادر صبوری هستی که تحمل کردی و ....
شهید «داوود آذریان»
آری مادر عزيزم، اميدوارم که مرا ببخشيد و همچنين اميدوارم که بعد از شهادت من شما بهتر بتوانيد در راه رسيدن به خدا و عبوديت او گام برداريد، و بدانيد که من در اين راه آگاهانه قدم برداشتم و فقط هدفم الله و رسيدن به اوست.
شهید «جعفر رضائى»
اما چند سخنى با مادر و پدرم: مادر و پدر مهربانم از اينكه من نتوانستم جبران زحمات و خدمات شما را بكنم مرا ببخشيد و از شما مى خواهم و از خطاهاى من درگذريد.
شهيد «حيدر بازياری»
مادر جان اگر من را نديدى مرا حلال كن بعد از مرگ من اشك مريز و خواهرانم بگو در سوگ من اشك نريزيد زيرا امام بزرگوارمان در سوگ فرزندش اشك نريخت و مادر جان مرگ من در راه اسلام و قرآن شايد جوششى در جوانان بوجود آورده باشد ولى نه مرگ من تنها و بلكه تمامى شهيدانى كه در راه هدف مقدس اسلام كشته شده‌اند وتو خوشحال باش كه فرزندت در راه اسلام مى‌دهدى در جهان آخرت بانوى صدراسلام فاطمه زهرا (س) از تو گله‌اى ندارد از برادران تقاضا دارم كه راه من را ادامه دهند و مادرم را دلدارى دهند كه براى من ناراحت نباشد اكنون كه اين وصيت نامه را مى‌نويسم مى‌بينم كه برادران بسيجى و همسنگرم به جبهه مى‌روند و آرزوى شهادت دارند. خداوندا تو را به يگانگيت سوگند رزمندگان را پيروز بگردان.
شهيد «امرالله بانشی»
پدر و مادر عزيزم و همسر گراميم و فرزندم اگر بگويم مرا فراموش کن اين امکان پذير نمی باشد ولی عمر دنيا کوتاه است بالاخره انسان يک روز به دنيا می آيد و يک روز هم از دنيا مي رود چه بهتر مرگ شهادت انسان در راه الله باشد از همسر مهربانم می خواهم که اين دو فرزند خود را زينب وار بزرگ کند از همه شما تشکر می کنم و از خداوند باری تعای خواهانم اجر و منزلت در بهشت خداوند به شما عنايت فرمايد . و از شما می خواهم که مشکی پوش نشويد، و شادی کنيد تا چشم اين منافقان و دشمنان کور شود.
شهيد «سيد محمد رحمتی»
بارى پدر و مادر عزيز و محترم براى من ناراحت نباشيد و براى من سياه نپوشيد مگر پدر و مادر عزيز كسى هم در عروسى فرزندش سياه مى پوشد مگر نمى گفتى كه عروسيت را مى خواهم ببينم پس چرا ناراحتى عروسى فرزندت را جشن بگير و پدر و مادر عزيز چون من ازدواج كردم و به معشوق خود پيوستم در ظاهر از شما جدا هستم ولى درباطن روح من با شما ست انتظار بخشش دارم و من حقير افتخار مى كنم كه در دامن چنين مادرى رشد كردم.
انتهای پیام/
