به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید «مهدی محمدباقری» در تاریخ یکم تیر ۱۳۳۷ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۸ بهمن ۱۳۶۱ در عملیات والفجر مقدماتی منطقه فکه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
تصویر دفترچه خاطرات پاسدار شهید «مهدی محمدباقری»
ادامه متن دفترچه خاطرات را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«و از حرصی که مرا گرفته بود به جنازه‌های آن‌ها هم رحم نمی‌کردم و تیر به جنازه‌هایشان می‌زدم.
یکشنبه ۱۳۶۰/۲/۶
الان ساعت ۱۰/۵ است توپخانه‌های دو طرف سخت درگیر هستند و ما هم در کُنجی نشسته و تماشا می‌کنیم و الان قرار است حمله از سوی ما شروع شود و منتظر حمله هستیم هنوز حمله از طرف ما نشده است.
در این ساعت ۱۲/۵ بعدازظهر است که سه هلیکوپتر از ما برای شناسایی رفته بودند چهار تا میگ عراقی برای بمب ریختن روی توپخانه ما آمدند و ما هم شروع به تیراندازی کردیم که من پشت کالیبر ۵۰ بودم در همین حال دیدم دو میگ به هم خوردند سقوط کردند و دوتای دیگر اشتباهی دو تانک خودشان را زدند و دست به فرار زدند که در این لحظه خیلی خوشحال هستم؛ و امروز بعدازظهر با قرآن استخاره کردند بد آمد و حمله را برای فردا گذاشتند و من هم رفتم که علی عرب (شهید) را پیدا کنم.
چند تپه را گذراندم و از آن جا راهی پادگان شدم و تنها حرکت کردم و چقدر فاصله راه را پیاده آمدم و دویدم تا به یک ماشین در حال حرکت رسیدم سوار شدم که بین راه گفتند یک مجروح داریم ما پیاده شدیم و ماشین لندرور را دنبال آمبولانس فرستادیم و دوباره پیاده آمدم و ماشین رفت و برگشت ما را سوار کرد و آمدیم به (شیشه راه) اسم یک ده است شام را آن جا خوردم دوباره حرکت کردم به آسایشگاه رسیدم و دیدم علی عرب (شهید) در آسایشگاه است و الان ساعت ۱۲/۵ است که با عرب نشسته‌ایم می‌خواهیم درد و دل کنیم و بچه‌ها همه خواب هستند جز من و علی عرب (شهید)».
ادامه دارد...
