میلاد کریمی، دبیر ستاد فرهنگی یادمان شهدای هویزه در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس از آغاز بازگشت سیل زدگان مستقر در این یادمان به روستاها یا اردوگاه های جدید خبر داد و اظهار داشت: یادمان شهدای هویزه از شنبه 17 فروردین ماه جاری و پس از میزبانی از قریب 430 هزار زائر راهیان نور، میزبان بیش از 900 نفر از اهالی روستاهای شاکریه، سبهانیه، هوفل علی آباد و جرگه سید علی از توابع دشت آزادگان بود که با خروج از وضعیت اضطرار، روند بازگشت سیل زدگان به روستاهای آسیب ندیده و اردوگاه های جدید اسکان که در نزدیکی محل های سکونت این عزیزان قرار دارد، آغاز شده است.
کریمی با بیان اینکه در مدت استقرار این عزیزان، بیش از 400 امدادگر و نیروی خدمت رسان از ارگان های مختلف امدادی، نظامی و دولتی در کنار اهالی مستقر بوده اند، خاطرنشان کرد: با تأکید ویژه حجه الاسلام علم الهدی دبیر هیأت امنای یادمان و خانواده های معظم شهدای هویزه، خدمت رسانی به هموطنان عشایر آسیب دیده از سیل، مشابه ایام راهیان نور و دیگر مهمانان شهدا ارائه شد. گوی راهیان نور را تمدید کرده بودند و دوباره سفره خدمت به زائران شهدا پهن شده بود. علاوه بر دانشجویان بسیجی و جهادی خواهر و برادر دانشگاه های استان خوزستان خادمان دیگر استان ها که در راهیان نور خدمت رسانی کرده بودند نیز با اصرار فراوان خودشان را به یادمان رساندند و الفت و علاقه نزدیکی بین همه دست اندرکاران و مهمانان عزیز شهدای هویزه به وجود آمد تا جایی که در روز بدرقه، بسیاری از دست اندرکاران با چشم اشکبار از این عزیزان جدا شدند و برای اهالی مخصوصا کودکان که در این مدت با برنامه های متنوع، سرگرم بودند، نیز دل کندن واقعا دشوار بود.
دبیر ستاد فرهنگی یادمان شهدای هویزه با اشاره به جمله شهید علم الهدی مبنی بر اینکه خدمت رسانی به مردم منطقه از مهم ترین مأموریت های مهم نظامی ما نیز مهم تر است خاطرنشان کرد: علاوه بر این آموزه اخلاقی مهم که همواره سرمشق رفتاری پرسنل یادمان شهدای هویزه است، نحوه برخورد جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران که در اولین روزهای اسکان در جمع عزیزان سیل زده حضور پیدا کردند نیز برای همه ما درس آموز و الگو شد. سردار سلامی در مواجهه با انتقادات یکی از اهالی گفت «شما برای ما از جان، عزیزترید. ما خدمتگزار شما هستیم. اگر کوتاهی کردیم اول ببخشید و دوم فرصت بدهید. یا ما باید باشیم یا مشکلات. ما شما را درک می کنیم. اگر خودمان هم جای شما بودیم الان با همین احساس صحبت می کردیم؛ بنابراین شما هم که با ما صحبت می کنید، محکم صحبت کنید. با ما مثل یک رعیت نسبت به ارباب صحبت نکنید. ما آماده ایم بپذیریم. خدا به همه ما سفارش کرده که در مقابل مؤمنین ذلیل باشیم و عزت مان در مقابل کفار باشد.»
سخنگوی یادمان شهدای هویزه در ادامه با بیان خاطراتی از خدمت رسانی به سیل زدگان در این یادمان گفت: روند خدمت رسانی به مهمانان شهدا مصداق جمله «از مردم برای مردم» بود و ما در این مدت، جلوه های زیبا و کم نظیری از همدلی و ایثار را شاهد بودیم؛ از جمله در روزهای ابتدایی آغاز عملیات اسکان اضطراری در یادمان، یکی از مواکب شهر سوسنگرد، کار طبخ غذای گرم را برعهده گرفت، اما رفته رفته با افزایش جمعیت، تصمیم ستاد بازسازی عتبات عالیات به عنوان متولی سازماندهی و اعزام مواکب بر این شد که موکب الرضای شهر یزد با همه امکانات در آشپزخانه یادمان مستقر شود و ادامه کار طبخ غذا را بر عهده بگیرد. اما چندین ساعت رایزنی با مسوول موکب قبلی برای واگذاری کار به تیم جدید بی نتیجه ماند و دست آخر در جلسه ای که با حضور همه دست اندرکاران تشکیل شد، مسوول موکب محلی که فردی میانسال و به قولی ریش سفید بود، ناگهان به پهنای صورت، شروع به اشک ریختن کرد و گفت اگر من را از خدمت رسانی به این مردم جدا کنید، دلم می شکند. بعد هم گزارش مفصلی از نحوه جمع آوری کمک ها از اقوام و دوستانش برای راه اندازی این موکب ارائه داد و با چنان سوز و گدازی بر ماندن در یادمان اصرار کرد که همه اعضای جلسه منقلب شدند و بهشتی، مسوول موکب الرضای یزد به ستاد عتبات اعلام کرد که ما حاضریم با همه امکانات مان در خدمت این برادر مخلص قرار گیریم و کار خدمت رسانی را با هم پیش بریم و خدا می داند که این عزیز بومی از شنیدن این حرف چقدر خوشحال شد. همان جا، مسوول ناحیه بسیج دانشجویی استان خوزستان خم شد و دستان این برادر عزیز را بوسید.
وی افزود: ما در این مدت شاهد مسابقه خدمت بودیم و عشایر منطقه در خدمات رسانی به هموطنان شان ذره ای کم نگذاشتند و «حماسه هویزه ای دیگر» آفریدند.
کریمی خاطرنشان کرد: با اینکه یادمان شهدای هویزه، اهالی روستاهای سوسنگرد را میزبانی می کرد، اما در اولین لحظات حضور مردم، موکب رقیه بنت الحسین (س) روستای «ملیحه کوت سعد» هویزه که کاملا شخصی اداره می شود، خودش را به یادمان رساند و قبل از اینکه محل استقرارش را مشخص و چادرهایش را بر پاکند، شروع به پذیرایی از مردم نمود و تا آخرین روز در کنار مردم ماند.
دبیر ستاد فرهنگی یادمان شهدای هویزه با نقل خاطره دیگری اضافه کرد: برخی از مردم حتی فرصت برداشتن لباس هایشان را هم پیدا نکرده بودند. لذا این که ببینی حتی کفش یا دمپایی به پا ندارند چیز عجیبی نبود. چند روز قبل به یکی از اهالی سیل زده که با پای برهنه در یادمان تردد می کرد گفتم چرا دمپایی نگرفتی؟ گفت اینجا مکان مقدسی است که خون شهدا ریخته. این شهدا ما را مهمان خودشان کرده اند، من چطور می توانم با دمپایی و کفش راه بروم. اگر کفش داشتم هم نمی پوشیدم!
این مسوول فرهنگی با بیان اینکه جدا شدن از چنین مردم صبور و با معرفتی واقعا دشوار و دلتنگ کننده است، گفت: با این حال ما تابع تصمیمات ستاد بحران هستیم و با اینکه تدابیر و امکانات لازم جهت استقرار حداقل یک ماهه این عزیزان در یادمان پیش بینی شده بود، همزمان با دریافت درخواست فرمانداری سوسنگرد جهت انتقال اهالی، همکاری لازم صورت گرفت و مهمانان مان را با احترام و اهدای بسته های جدید غذایی، بهداشتی و فرهنگی از زیر قرآن بدرقه کردیم و الحمدالله لبخند رضایت شان در لحظه خداحافظی، بزرگترین دلخوشی و پاداش برای همه خادمان و امدادگران بود.
یادمان شهدای هویزه، محل شهادت شهید علم الهدی و یاران عاشورایی‌اش در عملیات نصر (۱۶ دی ۵۹) تنها یادمان دفاع مقدس در خوزستان بود که به عنوان اردوگاه اسکان اضطراری به مدت 13 روز میزبانی از عشایر سیل زده را بر عهده داشت. این یادمان در ۲۴ کیلومتری شهر هویزه و ۴۰ کیلومتری اهواز واقع می باشد.
انتهای پیام/
