به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌‌پرس، مراسم جشن امضای کتاب «جای پای فرهاد» شامل خاطرات «رستم خردم‌دین» رزمنده زرتشتی کشورمان از اردوگاه‌های عراق طی هشت سال دفاع مقدس در غرفه انتشارات روایت فتح برگزار شد.
رستم خرم‌دین در ابتدای این مراسم به نحوه حضور در جبهه و اسارت خود پرداخت و اظهار داشت: من سال 1366 به خدمت مقدس سربازی اعزام شدم. بعد از دوره آموزشی یک دوره آموزشی 45 روزه نیز برای گشت شناسایی و گشت رزمی داشتم. بعد از دریافت درجه به لشکر 16 زرهی قزوین معرفی شدم که در منطقه عملیاتی ابوقریب مستقر بود.
این رزمنده زرتشتی دوران دفاع مقدس افزود: من چون درجه‌دار بودم مستقیم به خط مقدم رفتم و تقریباً چند وقت یک بار برای گشت و شناسایی جلوتر از خط می‌رفتم. حضور من در خط مقدم بخاطر دوره تخصصی بود که گذارنده بودم. 11 ماه در خط مقدم جبهه بودم که عراق عملیات کرد و من در تاریخ 21 تیرماه 1367 در منطقه ابوقریب به اسارت در آمدم. و در نهم شهریور 1369 جزو اولین سری از مفقودالاثرهایی بودم که آزاد شدم.
خردم‌ین علت روایت کردن خاطرات خود را درخواست مجموعه روایت فتح عنوان کرد و ادامه داد: بچه‌های روایت فتح می‌خواستند زندگی یک اقلیت مذهبی در اردوگاه‌های عراق را بنویسند؛ چون هیچ شناختی از این موضوع نداشتند من خاطراتم را گفتم و سال 1391 این کتاب چاپ شد.
وی به علاقه خود برای مطالعه کتاب اشاره کرد و گفت: من سعی می‌کنم برنامه مطالعه داشته باشم اما تقریباً فرصت زیادی ندارم به همین خاطر هرماه یک کتاب می‌خوانم اما بسیاری از کتاب‌های انتشارات روایت فتح را مطالعه کرده‌ام. البته من فکر نمی‌کردم خاطراتم برای کسی جالب باشد اما بعد از اینکه کتاب چاپ شد، دیدم که خیلی از دوستان و حتی کسانی که اطلاعی از مفقودالاثرها نداشتند چنین کتابی برایشان جذاب بود.
این رزمنده زرتشتی دوران دفاع مقدس خاطرنشان کرد: شخصی پیشنهاد ساخت فیلمی مبتنی بر این کتاب را داد که برآورد هزینه آن زیاد بود و نتوانست کار تولید را انجام دهد. من چند بار کتابم را خواندم و جاهایی که روایت مادرم بود اشکم را جاری می‌کرد اما خاطرات داخل اردوگاه برای من عادی بود.
خرم‌دین درباره تفاوت این کتاب با سایر خاطرات رزمندهای دوران دفاع مقدس اظهار داشت: بالاخره هر کسی یک زندگی متعلق به خودش را دارد و تفاوت کتاب‌های خاطرات دفاع مقدس نیز به نظرم همین تفاوت تجربه‌های زندگی است؛ هیچ دو نفری یک نوع زندگی نخواهند داشت. فکر می‌کنم تفاوت شیوه‌های زندگی رزمنده‌ها، تفاوت کتاب‌های دفاع مقدس را رقم می‌زند.
وی درباره اهمیت نوشتن کتاب خاطرات جنگ گفت: امروز بعد از 30 سال خیلی‌ها می‌خواهند بدانند ما چه سختی و مشکلاتی در اردوگاه‌ها داشتیم؛ لذا در این کتاب خواستیم سختی‌های زندگی اردوگاهی را به نسل امروز بگوییم.
این رزمنده زرتشتی دوران دفاع مقدس عنوان کرد: من افتخار می‌کنم که به عنوان یک ایرانی برای وطنم جنگیدم. من برای خاکم و وطنم جنگیدم و برایم مهم نیست دیگران چه قضاوتی از من داشته باشند. حقیقتاً هیچ وقت در دوران اسارت پیشمان نشدم که چرا از کشورم دفاع کردم. خیلی‌ها قبل از من برای ایران جنگیده‌اند و من ذره‌ای از اقیانوس رزمنده‌ها بودم.
خرم‌دین تاکید کرد: ما همه ایرانی هستیم؛ شیعه، سنی یا زرتشی فرقی با هم نداریم و زندگی همه ما همانند هم است. در دوران اسارت هیچ گاه نمی‌گفتم من زرتشی هستم یا دیگران بگویند مسلمان هستم؛ ما همه ایرانی بودیم و باعث افتخارمان است که همه ایرانی هستیم.
انتهای پیام/ 121
