اجازه‌ نمی‌دهیم کشورهای غربی سیاست‌های خود را بر آژانس تحمیل کنند

به گزارش خبرگزاری خبرگزاری دفاع مقدس، علیاصغر سلطانیه نماینده دائم کشورمان در آژانس بینالمللی انرژی هستهای ضمن رد ادعاهای منابع غربی درباره نیات هستهای ایران بار دیگر بر عزم راسخ کشورمان برای پیگیری برنامه هستهای صلحآمیز تأکید کرد.

سلطانیه در بخشی از سخنان خود به تشریح دیدگاههای امام راحل(ره) درباره تسلیحات هستهای پرداخت.
متن کامل سخنرانی سلطانیه بهشرح است:

بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
آقای رئیس، همکاران محترم
در آغاز سپاسگزاری صمیمانه کشورم را از حمایت پایدار و قطعی اعضای خانواده جنبش عدمتعهد که در این نشست اعلام شد ابراز میدارم. بی تردید استقامت در کسب حق مسلممان برای استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای و مقاومت برابر فشارها، تحریمها، ترور دانشمندان عزیز هستهای و تهدید به حملههای مسلحانه، مانع بهکارگیری اینگونه سناریوها در سایر کشورهای در حال توسعه خصوصاً اعضای عدمتعهد میشود.
ما اجازه نمیدهیم که سیاستهای غیرعادلانه و رویکردهای تعدادی کشور غربی به آژانس تحمیل شود. جمهوری اسلامی ایران بهای سنگینی برای عدم مصالحه و تعهد نسبت به اصول اساسی مندرج در قانون اساسیاش پرداخت کرده است. امتیاز ندادن برای حق مسلم استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای از جمله غنیسازی اورانیوم نمونه آشکاری از آن است.

آقای رئیس
اجازه دهید سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی(ره) را پاس بدارم. مایلم اندیشهها و دیدگاههای ایشان را در زمینه سلاحهای هستهای در اینجا مطرح نمایم. این نقل قول کوتاه و مرتبط با موضوع از حدود سه دهه پیش، محکومیت کاملاً آشکار ایشان علیه یک سلاح خطرناک را که نژاد بشری را نابود میکند نشان میدهد:
«... اگر آنها به تولید سلاحهای اتمی بزرگ ادامه دهند جهان بهسوی نابودی خواهد رفت و ملتها دچار خسارات عمدهای خواهند شد.

هرکسی در هرکجا که هست، نویسندگان، روشنفکران، علما و دانشمندان سراسر جهان باید مردم را از این خطر آگاهی دهند تا تودههای مردم در مقابل این دو قدرت بایستند و مانع گسترش این سلاحها شوند ...».

آقای رئیس
پس از ده سال بحثهای سیاسی درباره فعالیتهای هستهای ایران که محیطی همراه با کشمکش را بهوجود آورده و روح وین را به مخاطره افکنده و کشورهای عضو را دچار دستهبندی کرده است الآن زمان آن فرا رسیده است که این روند تغییر کند.
 

آخرین گزارش مدیرکل این پیام آشکار زیر را به همگان میدهد:
الف ــ ایران در فنآوری غنیسازی مستقل و متبحر است.
ب ــ فعالیتهای هستهای ایران از جمله غنیسازی بدون هیچگونه مانعی ادامه مییابد.
ج ــ ایران دارای دستاوردهای تکنولوژیکی خصوصاً در زمینه طراحی، تولید، آزمایش و راهاندازی نسل پیشرفته سانتریفیوژها است.

د ــ ایران پیشرفت زیادی در تولید قطعات رآکتور تحقیقاتی آب سنگین اراک IR40 با استاندارد بالا داشته است و حرکت بهسوی تکمیل ساخت آن با موفقیت در حال انجام است. لطفاً توجه داشته باشید که بیمارانی که با سرطان در حال مبارزه هستند عمدهترین افرادی هستند که از رادیوداروهایی که قرار است در این رآکتور تولید شود بهره میبرند و تعداد اندکی از کشورها بهبهانه قطعنامههای غیرقانونی شورای امنیت سازمان ملل متحد بر توقف آن اصرار دارند.

هـ ــ ایران در بقیه چرخه سوخت هستهای از جمله کشف اورانیوم، تبدیل و تولید سوخت موفق است. یادآوری میکنم که بنا به گزارش مدیرکل هیچ فعالیت بازفرآوری در ایران نبوده است. نمیدانم توجیه قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد که خواستار تعلیق فعالیتهای بازفرآوریای است که وجود ندارد چیست.
و ــ همه فعالیتهای هستهای ایران در 16 مورد از تأسیسات هستهای و 9 محل مربوطه بر اساس موافقتنامه جامع پادمان (INFCIRC/214) تحت بازرسی کامل قرار دارند.

زــ هیچ مدرکی دال بر انحراف فعالیتها و مواد هستهای بهسمت اهداف نظامی یافت نشده است.
ح ــ آژانس قادر است فعالیتهای راستیآزمایی خود را در ایران بدون هرگونه مانعی ادامه دهد.

آقای رئیس، هیئتهای محترم
بر اساس واقعیتهای فوق که در گزارش مفصل مدیرکل منعکس شده است بهراحتی میتوان نتیجه گرفت:
1 ــ ایران برای تعلیق فعالیتهای هسته ای که به اهداف صلحآمیز اختصاص دارد تسلیم فشارها نشده است.
2 ــ تحریمها بیماران ایرانی را هدف گرفته است نه ماشینهای سانتریفیوژ را، زیرا همه قطعات در ایران ساخته میشوند بنابراین تحریمها اثری در کاهش فعالیتها نداشته است، بهعکس فشارهای سیاسی و تحریمها تصمیم ملت ایران را برای انتفاع از حق انکارناپذیر استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای تقویت کرده است.

بنابراین تعداد کمی از کشورهای غربی که پرونده را باز نگه داشتهاند باید در این زمینه واقعیت را بپذیرند و از خیالات بیرون بیایند و گامهای مهم زیر را برای حل و فصل دوستانه و پایدار این موضوع بردارند:
1 ــ حق ایران را برای غنیسازی اورانیوم بهرسمیت بشناسند. همانطور که رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران در مارس 2013 روشنگری کردهاند: «آمریکاییها نمیخواهند از طریق مذاکرات هستهای به راهحل برسند. اگر آمریکاییها میخواهند مسئله هستهای ایران را حل کنند راهحل خیلی ساده است: آنها باید حق ایران را برای غنیسازی اورانیوم برای مقاصد صلحآمیز بپذیرند».

2 ــ ورود شورای امنیت سازمان ملل متحد در پرونده فنی آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد انرژی هستهای ایران را متوقف سازند.
3 ــ اقدامات خصمانه از جمله تحریمها را متوقف کنند.
4 ــ در مذاکرات میان ایران و 1+5 با رویکردی سازنده و کاملاً متعهد به اصول احترام متقابل، جایگاه برابر و رویکرد گام به گام دوسویه بدون تأخیر بیشتر پای میز مذاکره بیایند. در این خصوص باید نگرانی خود را از بیانیه مأیوس کننده سفیر محترم آلمان از طرف EU3+3 یا 1+5 ابراز کنم.

5 ــ درعینحال من دبیرخانه را نصیحت میکنم که از بحثهای سیاسی میان ایران و طرفهای درگیر فاصله بگیرد و صرفاً بر وظایف فنی خود متمرکز شود. من تکرار میکنم که دبیرخانه هیچ وظیفهای ندارد که به تعلیق غنیسازی یا تحریمها، سیاست هستهای یا ابعاد فعالیتهای هستهای ایران بپردازد. در این راستا دبیرخانه نباید در ادعاهایی که با تحریکات سیاسی مطرح شدهاند از قبیل ابعاد نظامی احتمالی کذایی و فراتر از رویّه فنی پادمانی خود دخیل شود.
آژانس وظیفه روشنی دارد و آن راستیآزمایی مواد یا فعالیتهای هستهای اعلام شده از سوی ایران است. آژانس باید فعالیتهای پادمانی را بهنحوی بیطرفانه و حرفهای بر اساس پادمانهای معطوف به مواد هستهای و نه مطالب دریافت شده از سرویسهای اطلاعاتی و گروههای تروریستی وابسته به آنها بهبهانه «منابع آزاد» دریافت نماید. در طول دهه گذشته دبیرخانه حل و فصل این مباحث و سوءتفاهمات را تسهیل نکرده است بلکه وضعیت را پیچیده کرده است. گزارشها تعهدات قانونی را از اقدامات داوطلبانه متمایز نساختهاند و میان تعهدات پادمانی معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) و درخواستهای سیاسی خاص قطعنامههای غیرقانونی شورای حکام و شورای امنیت سازمان ملل متحد تمایز قایل نشدهاند و بر این اساس سردرگمیها را افزایش دادهاند و حتی در برخی موارد به تنش میان کشورهای عضو دامن زدهاند.

6 ــ اگر گامهای مثبت پیشنهاد شده برداشته شوند مطمئن هستم که ایران در جایگاهی قرار خواهد گرفت که اقدامات داوطلبانه بیشتری را بهمنظور رفع ابهامات در برخی مسایل باقیمانده انجام دهد که البته فراتر از موافقتنامههای جامع پادمان خواهد بود.
 

آقای رئیس
نتیجه بررسی گزارش مدیرکل (DOV/2013/27) در یک یادداشت تفصیلی که رسما ًدر این هفته برای مدیرکل ارسال خواهد شد و بهصورت سند آژانس (INFCIRC) در دسترس قرار خواهد گرفت، منعکس میشود. بنابراین با توجه به ضیق وقت از قرائت آن اجتناب میکنم. معهذا در پاسخ به برخی بیانیهها از جمله سخنرانی افتتاحیه مدیرکل، مختصراً به مسائل ذیل اشاره میکنم:
1 -ـ با مدیرکل موافقم که ما در تعامل با مدالیته یا رویکرد ساختاری برای حل و فصل ادعاها یا بهاصطلاح ابعاد احتمالی نظامی، دچار سردرگمی شدهایم، چرا؟ چهکسی باید برای این موضوع سرزنش شود؟

پاسخ روشن است:
الف - بهنظر میرسد دبیرخانه هنوز این واقعیت را تشخیص نداده که گفتوگوهای پیرامون رویکرد ساختاری، یک طرف یک کشور عضو دارای حق حاکمیت با کلیه نگرانیهای امنیتی مشروع است در حالی که طرف دیگر دبیرخانه یک سازمان بین المللی با یک وظیفه مشخص مبنی بر لحاظ نمودن امنیت کشورهای عضو و حفاظت از اطلاعات محرمانه مطابق با اساسنامه است.

ب - برای ایران یا هر کشور عضو دیگر ناممکن است در مورد ادعاها با آژانس تعامل نماید بدون آنکه اسناد ذیربط مرتبط با فعالیت های ادعایی را دریافت کند. متنی که با 9 ماه تأخیر از سوی آژانس در مورد تحویل اسناد مرتبط با فعالیتهای ادعا شده در ضمیمه گزارش نوامبر 2011 مدیرکل، پیشنهاد شد توسط ایران با روحیه مصالحه پذیرفته شد. در کمال شگفتی، این متن از سوی تیم آژانس در آخرین دیدار بین ایران و آژانس در تاریخ 15 مه 2013 بازگشایی شد. بنابراین ایران نباید بهوتسطه تطویل گفتوگوها و سردرگمی سرزنش شود.
ج - علیرغم این واقعیت که ایران هیچ تعهد حقوقی ندارد لیکن ایران پذیرفته است در مورد ابعاد احتمالی نظامی گفتوگو کند لذا ما پذیرفتهایم که در خصوص یک مدالیته یا همان رویکرد ساختاری مذاکره کنیم تا اینکه اجرای آن، آرام و مؤثر صورت گیرد. هیچ اقدامی امکان شروع ندارد مگر آنکه چارچوبی در مورد آن پذیرفته شود. ما برای اینکه ثابت کنیم اراده سیاسی در این زمینه داریم با فهرست موارد پیشنهادی آژانس از جمله پارچین مخالفتی از زمان شروع مذاکرات نکردهایم. باید به اطلاع برسانم که در طول مذاکرات در فوریه 2012 در تهران، قبل از انعقاد مدالیته بهمنظور نشان دادن حسننیت خود، ما بهاطلاع معاون مدیرکل آژانس رساندیم که ایران آماده است تا دسترسی به مکانی را در مریوان که آژانس ادعا میکرد آزمایش انفجاری بزرگی انجام شده است در همان روز و دسترسی به سایت پارچین در هفته بعد از آن فراهم سازیم.

لیکن در کمال شگفتی تیم آژانس به ما اطلاع داد که مدیرکل این پیشنهادات سخاوتمندانه را نپذیرفته است. بنابراین همه جنجالها با انگیزه سیاسی و با هدف لطمه به همکاری ما با آژانس صورت میگیرد. ما در مواقع گوناگون ثابت کردهایم که ادعاها در مورد ابعاد احتمالی نظامی، جعلی و بیاساس بوده است. یادآوری میکنم که بهدنبال بازرسیهای انجامشده در سایت پارچین در  سالهای 2004 و 2005، مدیرکل سابق آژانس بین المللی انرژی اتمی گزارش داد که آژانس هیچگونه مدرکی دال بر مواد هستهای نیافته است. من به دبیرخانه و معدودی از کشورهای غربی توصیه میکنم که سخنرانیهای سیاسی مخرب خود را متوقف کنند و اجازه دهند که ما به گفتوگوهای خود بهگونهای حرفهای و در فضایی آرام ادامه دهیم. اعلام میکنم که بهمحض آنکه آژانس مواضع مشروع و موجه اعلامی ما  را در متنهای پیشنهادی در خلال آخرین دیدار در وین در تاریخ 15 مه 2013 [25 اردیبهشت ماه] بپذیرد آنگاه رویکرد ساختاری نهایی میشود و ایران آماده ارائه دسترسی به پارچین طبق مدالیته خواهد بود.
د- در رابطه با پرسشنامه اطلاعات طراحی (DIQ) برای IR-40  باید به سخنرانی افتتاحیه غیرسازنده (مدیرکل آژانس) اعتراض کنم. پرسشنامه اطلاعات طراحی رآکتور تحقیقاتی آب سنگین قبلاً حدود ده سال پیش بهطور داوطلبانه به آژانس تحویل شده است. اگرچه با توجه به عدماجرای کد اصلاحی 1/3، ما تکلیفی برای ارائه دسترسی به این سایت نداریم اما آژانس همچنان آخرین اطلاعات روزآمد را از طریق بازرسیهای مستمر دریافت میکند. قویاً توصیه میکنم که ما را در همکاری داوطلبانه خود از جمله دسترسی دادن به سایت IR-40 مأیوس نسازید.

آقای رئیس
در پایان اعلام میدارم که تمام فعالیتهای هستهای ایران از جمله غنیسازی اورانیوم منحصراً با اهداف صلحآمیز انجام میشود و همان طور که رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران در چندین مناسبت اظهار داشتهاند سلاح از لحاظ مذهبی حرام است و بنابراین هیچ جایگاهی در دکترین دفاعی ما ندارد. ایران به معاهده عدماشاعه هستهای و تعهدات خود بهموجب موافقتنامه جامع پادمان (INFCIRC/214) پایبند است. ایران قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل را بهدلایل حقوقی که قبلاً در نشستهای شورای حکام تبیین شده است غیرقانونی میداند. ملت بزرگ ایران هرگز به کسی اجازه نخواهد داد که نسل کنونی و نسلهای آینده کشورش را از حق لاینفک استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای محروم سازد. باید این نکته را ثبت کنیم که سیاست هستهای ایران یک موضوع ملی با اجماع ملی است.