به گزارش " دفاع پرس"، اگر ما الگو نداشتیم نمی توانستیم در کارهایمان موفق شویم. هر موقع عراقی ها می خواستند علیه ما توطئه بچینند و بچه ها را اذیت کنند، بلافاصله برادران مسئول، روش برخورد با آنها را به ما می آموختند.
برای نمونه یکی از عکس های صدام را که نقاش ها کشیده بودند و تقریباً به ابعاد ۱۱۵*۲۰۰ سانتی متر بود و پایین آن نوشته شده بود «سردار قادسیه» بچه ها تصمیم گرفتند آن را پاره کنند. لذا یک روز که نگهبان ها رفتند، یکی از بچه ها به نام محمد مولوی که آخرین نفر بود برای ناهار، با تیغ گردن صدام را تا روی قلبش دریده و آن نوشته را هم پاره کرد.
عراقی ها وقتی فهمیدند، همه ی بچه ها را از آسایشگاه بیرون کردند تا معلوم شود چه کسی عکس سید و رئیس آنها را پاره کرده است. البته هیچ کس بجز گروه ضربت از این کار اطلاع نداشت و هر چه عراقی ها شکنجه می کردند، نتوانستند بفهمند که کار چه کسی است.
افسر عراقی نیز نگهبان ها را به مدت چهل روز زندانی کرد. بعد هم آنها را تعویض نمودند و نگهبان های جدیدی آوردند.
این یک کار بسیار موفق بود، زیرا بچه ها توانسته بودند عکس رئیس جمهور عراق را در محیط نظامی خودشان پاره کنند.
این عمل به چند منظور انجام گرفت:
۱٫تقویت روحیه ی انقلابی بچه ها.
۲٫ تعویض نگهبان ها، زیرا نگهبان های جدید از کار ما سر در نمی آوردند.
۳٫تکرار مبارزه علیه عراقی ها.
راوی: آزاده مهدی پاک نهاد
منبع: سایت جامع آزادگان
