گروه استانهای دفاعپرس- فاطمه پاکزاد؛ امام خمینی (ره) یکی از قلّههای بلند، نماد انقلاب، یک شخصیت قوی و مقتدر بود و سرمنشأ تحولات عظیمی در ایران و جهان شد که یکی از اصیلترین انقلابهای تاریخ را به پیروزی رساند و نظامی بیبدیل را پایهریزی و رهبری کرد و با تکیه بر عناصر آگاهی، استقامت و شجاعت، تزلزلی آشکار در ارکان و مبانی مکاتب الحادی و تمدنهای مادی غرب و شرق به وجود آورد.
یکی از بزرگترین ویژگیهای حضرت امام سادهزیستی ایشان بود؛ ایشان میفرمودند: «اگر بخواهید بیخوف و هراس در مقابل باطل بایستید و از حق دفاع کنید و ابرقدرتان و سلاحهای پیشرفته آنان و شیاطین و توطئههای آنان در روح شما اثر نگذارد و شما را از میدان بدر نکند، خود را به «ساده زیستن» عادت دهید و از تعلق قلب به مال و منال و جاه و مقام بپرهیزید».
امام در همه کارها اولویّتها را رعایت میکرد؛ همانگونه که در دوران مبارزات، اولویّت امام مقابله با رژیم سلطنت بود و مسائل حاشیهای را وارد میدانِ کار خود نمیکرد، در دوران جنگ تحمیلی، اولویّت امام مسئلهی جنگ بود. امام مظهر نوآوری علمی و تبحر در فقه و اصول، قدرت رهبری، شجاعت سیاسی و با هوشیاری توطئههای دشمنان را خنثی میکرد.
روحیه صلابت و مقاومت و سازشناپذیری امام با دشمنان دین و امت اسلامی در برابر مرفهین بیدرد و طاغوت زمان و یاغیان عصر خود چون حضرت علی (ع) میاندیشید و همانند او با شدت عمل میکرد. از جریانات مختلف داخلی و خارجی به عنوان یک متفکر اسلامی شناخت دقیقی داشت و با ابتکار عمل وارد میشد طوری که دشمنان انقلاباسلامی را مبهوت و سردرگم میکرد.
اندیشه و سیره سیاسی امام، مبتنی بر اصول مستحکمی نظیر جهانبینی توحیدی، وحیالهی، سنت و سیره معصومین (ع)، پیوند دین و سیاست، اجتهاد، عقلانیت دینی، توجه به مقتضیات زمان و مکان و لزوم تأمین مصالح جامعهاسلامی و سایر مؤلفههای فقه غنی اسلامی است. امام استراتژی مدیریتی خویش را با الهام از تکلیفگرایی قرآن و سیدالشهداء(ع) اتخاذ کرده و توجیه قواعد عرفی «نادرستی مبارزه اقلیت در برابر اکثریت» را به شدت رد میکردند.
اثرات عمیق اندیشههای امام تنها در بُعد نظری و فکری، محدود نگردیده بلکه؛ در بُعد عملی حتی مؤثرتر هم بوده است و توانسته معادلات موجود در نظام بینالملل را دگرگون کند و اعمال و رفتار و روابط موجود این سیستمهای بینالمللی و مقتضیات حاکم بر نظام بینالملل را به چالش کشاند.
هنری کسینجر مشاور رئیس جمهوری آمریکا در دهه ۷۰ اعتراف میکند: «آیتالله خمینی غرب را با بحران جدی برنامهریزی مواجه کرد، تصمیمات او آنچنان رعدآسا بود که مجال هر نوع تفکر و برنامهریزی را از سیاستمداران و نظریه پردازان سیاسی میگرفت. هیچکس نمیتوانست تصمیمات او را از پیش حدس بزند، او با معیارهای دیگری غیر از معیارهای شناخته شده در دنیا سخن میگفت و عمل میکرد.»
بزرگترین کار امام خمینی در سه حوزه فعالیت شکل گرفت: امام خمینی بر استفاده از حقوق اسلامی به عنوان سیاست برتر تاکید کرد و بر اساس آن کشورش را اداره کرد و در حقیقت با انقلاب اسلامی، اسلام بنیادین که متروک مانده بود، دوباره در صحنه عمل حاضر شد. ایشان به عنوان رهبری که زمام امور امت را در دست دارد، به مسلمانان آموخت که پیروزی با سلاح ایمان، مقاومت، عدالت و وحدت برای آناست.
استقرار و پیروزی حکومت اسلامی در شرایط جهانی بسیار مهمی اتفاق افتاد. در آن دوران که با شرایط جهانی و طرحهای شیطانی بینالمللی اساس دیانت و خصوصا اسلام میرفت که دچار اضمحلال کامل شود، قیام او کاری بزرگ بود.
درس مهمی که امام خمینی از طریق انقلاب اسلامی به بشریت بخصوص جوامع اسلامی داد این بود که با نور ایمان و وحدت کشورهای اسلامی با مستکبران زمانه خود مبارزه کنند، امام آگاهانه از همان راهی که استکبار در جهت بیهویتی جهان اسلام رفته بود، حرکت میکرد و علائم و نشانههای در مسیر نهاده استکبار را یکی پس از دیگری محو میکرد و چراغهای بیداری و هدایت را در مسیر حرکت امت اسلامی روشن میکرد.
انتهای پیام/