به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، یدالله وفاداری پیشکسوت تئاتر در میزگرد تئاتر «کودک و نوجوان» حوزه هنری اظهار داشت: تئاتر کودک و نوجوان از سال ۱۳۰۰ وارد مدارس غیر دولتی ایران شد. افرادی در این زمینه متونی می‌نوشتند که زنده‌یاد «جبار باغچه‌بان» یکی از آن‌ها بود. تا اینکه در سال ۱۳۳۶ وزیر آموزش و پرورش دستور نوشتن نمایشنامه کودکان را صادر کرد که اولین نمایشنامه به نام «تئاتر مدارس» ایجاد و نوشته شد.
وی وضعیت تئاتر امروز مدارس را نسبت به گذشته وضعیت بهتری دانست و گفت: نویسنده و شاعر تئاتر برای نوشتن نمایشنامه باید تخصص لازم را داشته باشند و در این زمینه لازم است نظارت اعمال شود چراکه روح کودک اگر در یک نمایش آزرده شود به سختی اصلاح می‌شود.
این پیشکسوت تئاتر کودک خاطرنشان کرد: علاقمند شدن کودک به شخصیت ضد قهرمان زنگ خطر است چراکه کودک از رفتار بد او الگوبرداری می‌کند. تحصیل کرده‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بهترین مدرسان تئاتر ایران بودند بعد از پیروزی انقلاب اسلامی مورد اهتمام کافی قرار نگرفت.
وفاداری بر رعایت اصول تئاتر کودک تاکید کرد و افزود: جشنواره‌هایی سالانه در زمینه کودک و نوجوان در آموزش و پرورش برگزار می‌شود که شامل تئاتر، تئاتر عروسکی، نقاله‌خوانی و نمایشنامه نویسی است، اما تعداد زیادی از کار‌هایی که در این جشنواره اجرا می‌شود، تئاتر کودک و نوجوان نیست.
این پیشکسوت تئاتر کمبود کار‌های زیربنایی اصولی در زمینه تئاتر کودک و نوجوان را مشکل این عرصه دانست و گفت: مسوولین تئاتر کودک و نوجوان آموزش و پرورش کسانی را دعوت به همکاری می‌کنند که آشنا به موضوع تئاتر کودک نیستند درحالی که تعریف تئاتر کودک و نوجوان ارائه نمایشی ساده و نه سطحی سعی در تغییر و تصحیح اندیشه مخاطب خود را دارد. آشنا کردن کودک با فضایل اخلاقی وظیفه تئاتر کودک است. این گونه از تئاتر نیازمند متخصص است چراکه حرفی که به کودک ارائه شود سخت قابل تغییر خواهد بود.
وی مخاطبین تئاتر کودک و نوجوان را سه قشر دانست و اظهار داشت: در موضوع نظم ما با مخاطب کودک منظم، متوسط و غیر منظم روبرو هستیم. در یک تئاتر کودک باید برای همه این اقشار حرف داشته باشیم درحالی که تئاتر‌های ما تنها برای یک قشر از کودکان پیام دارند.
وفاداری به نوع ارزیابی آثار هنری اشاره کرد و افزود: برای ارزیابی هر کار هنری فرمول‌هایی وجود دارد که براساس آن می‌توانیم اثر را ارزیابی کنیم. اینکه هنرمند می‌خواهد چه چیزی به کودک بگوید؛ مثلاً جنگ باید با زبان و فرهنگ کودک به آن‌ها گفته شود. اینکه در آن‌چه می‌خواهد بگوید موفق هست یا نه؛ در متن و زبان نمایشی توانسته هدف نمایش را درک کند و آن‌چه گفته می‌شود ارزش گفتن دارد یا نه سه ملاک ارزیابی اثر برای کودک است.
این پیشکسوت تئاتر خاطرنشان کرد: کودک و نوجوان در زمان حال زندگی می‌کند لذا باید در تئاتر کودک و نوجوان حرف تازه داشته باشیم. باید به بچه‌ها یاد بدهیم که قدردان لحظه‌ها باشند.
وی گفت: تئاتر کودک و نوجوان و دانش‌آموزی این امکان را دارد که به بچه بگوید چگونه وارد جامعه شود و درست زندگی کند. بچه‌ها در تئاتر کودک و نوجوان با فضائل اخلاقی آشنا می‌شوند؛ وقتی با این فضائل آشنا شوند آن را در زندگی به کار می‌گیرند. آموزش و پرورش به عنوان متولی تئاتر کودک و نوجوان باید برای آموزش تئاتر اهتمام جدی داشته باشد.
وفاداری احترام به بزرگ‌تر، شجاعت، فضائل اخلاقی و حرکت رو به تعالی را از جمله اهداف تئاتر کودک و نوجوان دانست و تصریح کرد: تئاتر کودک و نوجوان نباید مخاطب را ناامید کند بلکه باید به سمت عدالت حرکت کند. تعزیه‌های ما که به سمت شهادت است فضلیت شجاعت را نشان می‌دهد که در تئاتر کودک و نوجوان نیز مهم است که باید مسوولین اهتمام ویژه‌ای به آن داشته باشند.
این پیشکسوت تئاتر بر ضرورت تربیت مربی در این زمینه تاکید کرد و ادامه داد: باید زنگ تئاتر در مدرسه ایجاد شود چراکه تئاتر برای دانش‌آموز درس زندگی خواهد بود و برای این ساعت‌ها، متخصص نیز لازم است.
انتهای پیام/ ۱۲۱
