گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس: سازمان منافقین بعد از قبول شکست استراتژی جنگ چریکی شهری و پارتیزانی و ناکامی در شیوه‌های قبلی تهاجماتش همچون خط دفاع شهری و به بن‌بست رسیدن در فاز‌های سیاسی مورد نظر شورای ملت مقاومت و در پی امضای معاهده‌ای در فرانسه بین رجوی با طارق عزیز (معاون نخست وزیر عراق) در ۱۷ خرداد ۶۵، نهایتا سفر رجوی به بغداد انجام و به دنبال آن مساله ایجاد ارتش مطرح و استراتژی جنگ جبهه‌ای جایگزین استراتژی جنگ چریکی شهری شد.
نخستین عملیات نظامی منافقین با همراهی عراق در محور مهران (۶۶/۰۵/۰۱) آغاز شد و تا دی همان سال، حدود ۴۰ مورد عملیات از طریق این سازمان صورت گرفت.
منافقین در هشتم فروردین ۶۷ با هدف انهدام لشکر ۷۷ خراسان، عملیات معروف به آفتاب را در منطقه فکه انجام دادند. در این عملیات ۱۵ تیپ رزمی منافقین و چند تیپ مکانیزه ارتش عراق شرکت داشت.
منافقین پس از شرکت در عملیات‌های سال ۶۶ و ۶۷، مغرور شدند، به همین خاطر در عملیات «چلچراغ» که توسط منافقین و تیپ زرهی عراق در چهار محور در منطقه مهران و دهلران صورت گرفت، شعار «امروز مهران، فردا تهران» سر دادند. منافقین پس از اجرای این عملیات به خاک عراق بازگشتند.
هدف منافقین از آخرین عملیات خود
پس از صدور قطعنامه ۵۹۸، در حالی که آخرین تانک‌های دشمن سوم مرداد ۶۷ در حال عقب‌نشینی بودند و سخنگوی نظامی عراق نیز رسما اعلام کرد که نیرو‌های عراقی از دو شهر گیلانغرب و صالح‌آباد غرب نیز عقب‌نشینی کرده‌اند، منافقین بر اساس یک برنامه از پیش تعیین‌شده ۳۳ ساعته قصد داشتند با بهره‌گیری از ۲۵ تیپ که در مجموع چهار تا پنج هزار نفر را دربرمی‌گرفت، در پنج مرحله، خود را به تهران برسانند.
سخنگوی منافقین در خصوص هدف این عملیات اعلام کرد «استراتژی مجاهدین وارد آوردن هر چه بیشتر تلفات به نیرو‌های ایران و باز کردن راه برای یک انقلاب عمومی ضد خمینی است.»
منافقین با یک باور غلط که ایران به دلیل ضعف، قطعنامه را پذیرفته است، عملیات «فروغ جاویدان» را به راه انداختند. در ساعت ۱۷ سوم مرداد ۶۷ آن‌ها با استعداد حدود ۲۵ تیپ به دنبال موفقیت‌های ارتش عراق و با همکاری همه‌جانبه توپخانه و بالگرد‌ها و هواپیما‌های ارتش بعث، با استفاده از عوامل داخلی خود، پس از اجرای آتش‌تهیه پرحجم توپخانه، از چهار محور حمله کردند.
نقش آمریکا در عملیات مرصاد
در کتاب «عملیات مرصاد، تحقق وعده الهی» در خصوص پشتیبانی آمریکا از منافقین، آمده است: «در آستانه عملیات فروغ جاویدان در تاریخ ۳۰ خرداد ۶۷ (۲۰ ژوئن) ۱۳۸ نفر از نمایندگان کنگره و ۱۴ نفر از سناتور‌های آمریکایی طی نامه‌ای درخواستی از «جورج شولتز» داشتند. در این نامه آمده است «به رشد جنبش‌های مقاومت داخلی ایرانی توجه کند. استفاده از سازمان مجاهدین که مقر آن در عراق است، اکیدا توصیه می‌شود. آمریکا باید از سازمان ماهدین که در عراق مستقر است، حداکثر استفاده را برای سرنگونی حکومت تهران بکند.»»
سناتور «مروین دایملی» که به شدت نسبت به سرنگونی حکومت جمهوری اسلامی تعصب داشت، پس از عملیات مهران، در تاریخ ششم تیر ۱۳۶۷ (یک هفته پس از نامه فوق) در جمع تظاهرات‌کنندگان اعضای سازمان مجاهدین در واشنگتن شرکت کرد. وی در این تظاهرات، خطاب به شرکت کنندگان گفت: «نباید دست از تلاش کشید. مطمئن باشید با کمی صبر و تلاش بیشتر به زودی از مهران تا تهران رژه خواهیم رفت.» نقش پشت‌پرده آمریکا در این عملیات ابلهانه امری غیرقابل انکار است. مروری بر اظهارات مقامات و افسران وقت ارتش عراق، گواه حضور مثلث آمریکا، عراق و منافقین در عملیات تهاجم به ایران است. آمدن منافقین با نقشه‌های نظامی و وسایل اطلاعاتی حاکی از این بود که حمله گسترده‌ای علیه خاک ایران در پیش است.
روزنامه جمهوری اسلامی در تاریخ هفتم مرداد ۸۲ اعتراف یک اسیر گروهک منافقین را منتشر کرد. این منافق اذعان کرد: «چند روز قبل از تهاجم منافقین به کرند و اسلام آباد، یک عضو ارشد مرکزیت سازمان پس از نشستی با حضور مسعود رجوی و دو نفر از افسران ارشد دایره استخبارات ارتش عراق، از بغداد به واشنگتن رفت و بعد از شرکت در جلسه خصوصی یکی از کمیسیون‌های کنگره‌ی آمریکا به عراق بازگشت و سه روز بعد عملیات منافقین آغاز شد».
آغاز یک شکست بزرگ
یک روز پس از امضای قطعنامه ۵۹۸ بین ایران و عراق، به نیرو‌های منافقین آماده‌باش داده شد و پیام رجوی برای نیرو‌ها قرائت شد که: «طلسم در حال شکستن است و رژیم شل شده و باید ضربه کاری را بزنیم، آماده باشید.»
۳۱ تیر، رجوی در میان نیروهایش سخنرانی کرد تا آن‌ها را برای یک عملیات بزرگ آماده کند. روزشمار عملیات از اول مرداد آغاز و اول و دوم مرداد کار‌های آماده‌سازی انجام شد. فرماندهان نسبت به آرایش ستون و سازوکار عملیات توجیه شدند. در روز دوم مرداد کلیه تیپ‌ها به قرارگاه اشرف رفتند و در آنجا مانور دادند. در این مانور آرایش ستون تمرین داده شد.
سوم مرداد ۶۷ منافقین و ارتش عراق، عملیات مشترک خود را آغاز کردند. منافقین با زمان بندی ۳۳ ساعته‌ای که کرده بودند و با بهره‌گیری از ۲۵ تیپ و اندکی بیش از پنج هزار نیرو، قصد داشتند در پنج مرحله خودشان را به تهران برسانند.
منافقین بر سر راه خود بسیاری از مردم بی‌دفاع را کشتند. در شهر اسلام آباد به بیمارستان هجوم بردند و بیماران را سر بریدند و ۱۳ نفر از نیرو‌های جهاد سازندگی را تیربار کردند.
جنایت دیگری که منافقین در این شهر انجام دادند این بود که چند نفر از پاسداران را اسیر گرفتند. دست و پای آن‌ها را بستند و زیر نور خورشید قرار دادند. یکی از فرماندهان سازمان منافقین، دستور می‌دهد همه آن‌ها را تیربار کنند و جنازه‌هایشان را روی هم بریزند و عکس بگیرند. منافقین از این عکس تا مدت‌ها استفاده تبلیغاتی می‌کردند.
در همان ساعات اولیه عملیات منافقین، شهر‌های کرند و اسلام آباد را تصرف کردند. رادیو منافقین نیز با ارسال پیام به مردم باختران اعلام کرد که نیرو‌ها در حال حرکت به سمت آن‌ها هستند، از این رو مردم می‌توانند به منافقین بپیوندند.
پس از اشغال اسلام آباد، منافقین به سمت کرمانشاه حرکت کردند، اما در منطقه حسن آباد به دلیل سازماندهی نیرو‌های جدید متوقف شدند. این توقف اجباری منجر به یک درگیری تاریخی میان منافقین و رزمندگان شد.
غافلگیری رزمندگان و مردم پس از ورود منافقین به کشور امری است که باعث شد تا منافقین پیشروی کنند. شهید صیاد شیرازی یکی از محوری‌ترین نقش‌ها را در شکست ذلت‌بار منافقین در عملیات فروغ جاویدان داشت.
پس از توقف منافقین در اسلام آباد غرب، بالگرد‌های هوانیروز و جنگنده‌های نیروی هوایی حدود ۲۵۰ دستگاه از تانک‌ها، نفربر‌ها، خودرو‌ها و ده‌ها تیربار ضدهوایی دشمن را منهدم کردند. بر اساس گزارش‌ها، نیرو‌های منافقین پس از مشاهده رزمندگان، وحشت زده شدند و سیانور خوردند و یا با نارنجک دستی خود را می‌کشتند.
در پایان این عملیات شاهد فرار خفت بار منافقین و کشته یا اسیر شدن جمع زیادی از منافقین بودیم. در این عملیات تجهیزات منافقین اعم از ۱۲۰ دستگاه تانک، ۴۰۰ دستگاه نفربر، ۹۰ قبضه خمپاره ۸۰ میلیمتری، ۱۵۰ قبضه خمپاره ۶۰ میلی متری و ۳۰ قبضه توپ ۱۰۶ میلیمتری منهدم شد.
انتهای پیام/ 131
