گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ دوران کودکی و نوجوانی مراحلی هستند که انسان را برای ورود به دنیای جوانی و بزرگسالی آماده می‌کنند. مرحله کودکی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این دوران است شخصیت فرد شکل پیدا کرده و برای ایفای نقش خود در جامعه آماده می‌شود. اگر در تربیت کودک در این برهه از سوی والدین و نهادهای ذی‌ربط اهمال‌کاری صورت گیرد مسلما عواقب جبران‌ناپذیری متوجه نسل آینده می‌شود که اثرات آن بر کشور زیان‌بار خواهد بود.
به دلیل شرایط خاص کودکی و اقتضائات خاص آن است که در کشورهای توسعه یافته برنامه‌های جامعی مدون و اجرا می‌شود. این برنامه‌ها توسط کارشناسان این حوزه همواره مورد بازنگری، تصحیح و تدوین مجدد قرار می‌گیرد تا معایب آن مرتفع شود. مهمترین اقدام این کشورها تولید اسباب‌بازی‌ها و بازی‌هایی است که کودک را به لحاظ جسمی و ذهنی رشد دهد. اغلب کشورهای پیشرفته به ندرت اسباب‌بازی وارد می‌کنند تا از این جهت کودکان خود را در برابر فرهنگ دیگران واکسینه کنند. این کشورها نه تنها نسبت به این مسئله حساسند بلکه از طریق تولید اسباب‌بازی فرهنگ خود را به کشورهای در حال توسعه و جهان سوم تحمیل می‌کنند.
اگر برنامه‌ریزی غرب برای از میان بردن یا لااقل تضعیف فرهنگ اسلامی را جدی بگیریم متوجه وخامت اوضاع خواهیم شد. تولید عروسکهای باربی نمونه‌ای از تک فرهنگی غرب علیه کشورهای اسلامی بخصوص ایران بود که نتایج آن را شاهد هستیم. اگر سال‌ها پیش نسبت به ورود این عروسک به کشور حساسیت به خرج می‌دادیم و عروسک وطنی را برای دختران خردسال خود تولید می‌کردیم مسلما وضعیت حجاب دختران جوان امروز وضعیت دیگری داشت. البته نمی‌توان گفت که نابسامانی‌هایی که در مورد حجاب رخ داده تماما با عروسک باربی و امثال آن مرتبط است از طرفی نمی‌توان تاثیر آن را هم کتمان کرد.
وقتی دشمنان اغلب با شکست مفتضحانه داعش مواجه شدند که ایران اسلامی مهمترین نقش را در این مساله داشت، از در دیگری وارد شدند تا داعش را وارد زندگی کودکان ما کنند.
چندی پیش در شهر مشهد لِگوهایی با شمایل سربازان، خودروها، اسحله‌ها و بیرق و پرچم داعش در معرض فروش قرار گرفته و از این طریق وارد اتاق‌های کودکان شده است. اگر به سیاه‌بینی و توهم‌توطئه متهم نشویم نام این اتفاق معنادار را چه چیزی باید بگذاریم و با کدام زاویه دید باید به آن بنگریم؟
کودکان هنگام بازی با عروسکهای داعش با آن هیبت و شمایل، آن را قهرمان خود تلقی می کنند که باید به جنگ زشتی‌ها برود. طبعا بعد از بازی‌های مکرر، عروسک داعشی بخشی از شخصیت کودک شده و آن را قهرمانی می‌داند که باید مانند او شود. این مسئله در ضمیر ناخودآگاه کودک نقش می‌بندد و در آینده حتی اگر نسبت به داعش شناخت حقیقی هم پیدا کند نسبت به آن و هر نیروی تروریست تکفیری دیگری نگاه سترونی خواهد داشت.
اما سوال اصلی اینجاست که تا کی باید در خواب و غفلت‌زدگی به سر ببریم و متوجه دشمنی و کینه‌ورزی معاندان نظام و کشور اسلامی خود نباشیم. این عروسک‌ها با حمایت چه کسانی وارد کشور شده‌اند و اگر مجوزی برای ورود آن داده نشده چگونه در فروشگاه‌های شهر مشهد به فروش رسیده‌اند. آیا شهر مشهد یک شهر نمونه برای دریافت بازخوردها انتخاب نشده تا در صورت رسیدن به آنچه مد نظر واردکنندگان است در سطح وسیع‌تری اقدام کنند؟
آمار مقدماتی گمرک از تجارت خارجی 12 ماهه سال 96 نشان می‌دهد که در این مدت بیش از 285 هزار تُن انواع اسباب بازی از کشورهای مختلف وارد ایران شده است. در این سال 93 میلیون و 524 هزار و 489 دلار ارز از کشور خارج شد که بالغ بر 318 میلیارد و 631 میلیون و 149 هزار و 493 تومان در آمار گمرک به ثبت رسیده است. این حجم از واردات اسباب بازی از 21 کشور دنیا از جمله چین، قبرس، آلمان، اسپانیا، زیمبابوه و... وارد ایران شده است. در میان کشورهای ذکر شده اولین و بزرگترین کشور صادرکننده انواع اسباب بازی به ایران، چین بوده است که با فروش بیش از 22 هزار تن، درآمد 83 میلیون و 516 هزار و 392 دلاری را نصیب خود کرده است.
توان و استعداد تولیدکننده ایرانی قابلیت رقابت با اسباب‌بازی‌های بی‌کفیت و مهم‌تر از آن ضد فرهنگی وارداتی را دارند. حمایت از تولیدکننده ایرانی علاوه بر جلوگیری از خروج ارز، اشتغال جوانان و رشد در زمینه صادارت می‌تواند به غنای فرهنگی و در راستای آن به صدور فرهنگ اسلامی ـ ایرانی منجر شود. رسیدن به این هدف چندان دور از ذهن و محال نیست، تنها کافی است به افراد دغدغه‌مند و خلاق این مملکت اجازه کار و تولید داده شده و موانع متعددی که دست و پای آنها را بسته برداشته شود.
انتهای پیام/ 161
