«خسرو سلیمی» رزمنده و جانباز دوران 8 سال دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در تبریز با اشاره به حضور چندین ساله‌اش در جنگ تحمیلی، اظهار داشت: زمان جنگ به عنوان کارشناس تخریب، مین‌‌گذاری و مین‌برداری فعالیت داشتم، عراقی‌ها معمولا مین‌ها را به صورت دیمی و نامنظم کار می‌گذاشتند و همین موجب شهادت بسیاری از رزمندگان می‌شد.
وی افزود: بعد از عملیات نصر 4 در سال 1366 اقدامات گسترده‌ای را برای پاکسازی مین‌ها آغاز کردیم و زمانی که در یکی از روستاها مشغول پاکسازی بودم، مین در دستانم منفجر و موجب نابینایی و قطع دستانم شد.
جانباز تبریزی دوران دفاع مقدس با تاکید بر اینکه حاضر است باقیمانده جسمش را در راه اسلام و مملکت خویش تقدیم کند، خاطرنشان کرد: زمانی که به منطقه اعزام شدم دقیقاً روز عاشورا بود و اصلا فکر نمی‌کردم به این صورت جانباز شوم، لذا از این بابت خرسندم.
وی بیان داشت: جانبازی‌ام تولدی دوباره در زندگی‌ام بود و فقط جانبازانی که به‌مانند بنده مجروح شده درکم می‌کنند؛ امیدوارم خداوند از ما راضی باشد و شرمنده شهدایی که شاهد اعمال ما هستن نشویم.
سلیمی با بیان اینکه بعد جانبازی، ورزش برایش بزرگ‌ترین پایگاه و منشأ امید بوده است، یادآور شد: بنده با ورزش توانسته‌ام در 32 سال گذشته روحیه‌ام را حفظ کنم و در واقع ورزش برایم سکوی پیشرفت و پرش شده است.
وی ادامه داد: 14 سال رکورددار دومیدانی 5 هزار متر کشوری بوده‌ام و در این رشته به صورت مداوم مدال طلا کسب کرده‌ام؛ همچنین موفق شده‌ام به قله‌های مختلف از جمله سهند، سبلان، دماوند، 2 بار تفتان و بام آفریقا صعود کنم.
یادگار دوران دفاع مقدس با اشاره به تاثیر فعالیت‌های ورزشی در روحیه‌اش، تصریح کرد: علاوه بر دو میدانی 12 سالی می‌شود که در دوچرخه‌سواری دو نفره نیز فعالیت دارم و در تمامی مسابقات کشوری حضور داشته‌ام.
سلیمی متذکر شد: 6 بار تبریز را به مقصد تهران در سالگرد ارتحال حضرت امام، با دوچرخه رکاب زده‌ام و بی‌آنکه خستگی را احساس کنم 720 کیلومتر مسافت پیموده‌ام.
انتهای پیام/
