گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ حضرت امام خمینی (ره) در توضیح ضرورت تشکیل حکومت دینی میفرمایند که اسلام بیش از اینکه احکام مذهبی داشته باشد، احکام سیاسی و حکومتی دارد و ابدا یک دین فردگرای منزوی نیست. دلیل دشمنی استکبار نیز در همین نکته نهفته است که اسلام را در تعارض با سیاست «جهانیسازی» خود میداند. برای همین است که در همه عبادات و اعمال مذهبی اصل اول بر حضور همه مردم است و این حضور بیش از هر چیز باید نمود «وحدت اسلامی» و «انسجام ملی» آحاد مردم باشد.
راهپیمایی اربعین نیز تمرین و تجربه دو اصل مهم «جمعگرایی» و «دین سیاسی» است. حضور خانوادهها در این حماسه بزرگ جز اثبات این دو اصل مهم چیز دیگری نیست و هر یک از این موارد، تکمیل کننده امر دیگری است. هرچند حماسه راهپیمایی اربعین جلوههای پرشمار دیگری دارد؛ اما موارد اشاره شده از ویژگیهای بارز این رویداد جهانی است.
اربعین سیاسی و خانواده محوری
یکی از جلوههای دشمنستیزی در حماسه راهپیمایی اربعین «خانواده محوری» است که سبب انسجام این نهاد ارزشمند میشود. ایام راهپیمایی اربعین فرصت مناسبی برای استحکام پایههای خانواده است. صرف حضور خانوادهها در کنار هم برای مدتی معین، با هدف و مسیری مشخص که همه تعلقات فردی از میان میرود درحالیکه درس تربیتی برای فرزندان است، پیام بزرگی برای دشمنانی دارد که نظام خانواده را هدف قرار داده است. برای آنها چیزی مهمتر از این نیست که اعضای خانواده را از هم دور کند و مشکلاتشان را جایی دیگر حل کنند.
هدف نهایی دشمنان این است تا نظام خانواده را به هر حیلهای ویران کند و در این میان بر روی دختران و زنان بهعنوان مرکزیت عاطفی خانواده متمرکز شده است. به همین دلیل حضور زنان و دختران در راهپیمایی از اهمیت ویژهای برخوردار است که متاسفانه مخالفان حماسه پیادهروی اربعین با ناامن جلوه دادن عراق و انتشار اخبار واهی و دور از واقعیت سعی دارند نقش زنان و دختران را تا حد ممکن حذف یا کمرنگ کنند؛ درحالیکه تجربه چند سال راهپیمایی اثبات کرده زنان ایرانی در کشور عراق در امنیت کامل به سر میبرند و شاهد مدعا آن است که زنان بسیاری بهتنهایی و در قالب گروههای دوستانه کاروانهای متعددی به خیل عظیم راهپیمایان اربعین میپیوندند.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار خانوادههای شهدای مدافع حرم در 22 اسفند 1397 میفرمایند: «من تاکید میکنم در این برهه از زمان روی مسئله خانواده تکیه کنید. جریان سرمایهداری بینالمللی و صهیونیسم تقریباً از حدود 100 سال پیش تصمیم گرفتند که خانواده را از بین ببرند؛ و یک جاهایی موفق شدند. در یک جاهایی هم از جمله در ایران اسلامی ما موفق نشدند؛ اما دارند تلاش میکنند. ازدواجهای دیر [هنگام]، فرزندآوری کم، ازدواجهای سفید که سیاهترین نوع زندگی است بهخاطر این است که خانواده از بین برود. مبارزه با اینها را جزو برنامههای خودتان قرار بدهید. این یکی مؤثرترین شیوهها برای حفظ و رشد انقلاب و نظام اسلامی است.»
نکته دیگر این است که کودکان در مسیر راهپیمایی مفهوم «جمعگرایی» و «فردگرایی» را بهطور غیرمستقیم درک و تلاش میکنند جمعگرایی را انتخاب کنند. این امر مهم تقریبا در هیچ جای دیگری محقق نخواهد شد. وقتی کودکان ایرانی در مسیر پیادهروی اربعین همسالان عراقی خود را در حال خدمت در موکبها میبینند و بالعکس کودکان عراقی همسالان ایرانی خود را در حال پیادهروی میبینند، میان آنها نوعی الفت و صمیمیتی برقرار میشود که سالها بعد ثمره آن نمود پیدا خواهد کرد.
استحکام روابط سیاسی بین دو کشور ایران و عراق در سالهای آتی در گرو رابطهای است که کودکان امروز تجربه میکنند. به همین جهت است که بعد سیاسی راهپیمایی اربعین به بعد دینی آن ارجحیت دارد. در حقیقت کودکان در این مسیر یک حرکت سیاسی را تجربه میکنند نه یک مناسک مذهبی صرف را، هر چند که به عمق آن پی نبرند. اهمیت این امر وقتی نمود بیشتری پیدا میکند که بدانیم از ملیتهای مختلفی در این پیادهروی سیاسی و دینی شرکت میکنند.
چنانکه امام حسین (ع) همراه خانواده مکرم خویش قدم در این راه قدسی گذاشت و زنانی چون حضرت زینب (س) و کودکانی چون عبدالله بن حسن (ع) حماسهآفرینی کردند و به شماتت بیگانه وقعی ننهادند ما نیز به تبعیت از آن امام همام باید همراه خانواده خود بیتوجه به شبهات و اخبار کذب باید سعی کنیم این رویداد عظیم سیاسی و حماسی را به بهترین شکل آن برگزار کنیم.
انتهای پیام/161