به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، به نقل از روابط عمومی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز اعلام کرد که طرح انتقال آب دریای خزر به استان سمنان با هدف تأمین نیاز شُرب و بخشی از نیاز صنعت شهرستانهای استان سمنان در افق سال 1425 شمسی مطرح است.
براساس این طرح، قرار است سالیانه به میزان 222 میلیون مترمکعب آب از دریای خزر شیرینسازی شده و با استفاده از پمپاژ به استان سمنان انتقال داده شود. طرح مذکور با انتخاب گزینه برتر از میان چند گزینه که همگی آنها به نحوی بر انتقال آب از دریای خزر استوارند، نهایی شده است. جدا از چالشهای زیستمحیطی طرح که در گزارشهای مربوط به طرح به دقت مورد بررسی قرار نگرفتهاند، مهمترین چالشی که در مورد این طرح، مطرح است، مقوله زیانده بودن آن است.
شاخص اقتصادی نسبت فایده به هزینه (B/C) برای این طرح برابر 0/53 و نشاندهنده آن است که تقریبا نصف سرمایهگذاریهای انجام شده برای این طرح از طریق منافع آن بازیابی میشود و نصف دیگرش زیانهای حاصل از عدم توجیه اقتصادی طرح است. این امر علاوه بر عدم ایجاد انگیزه برای ورود بخش خصوصی، به نحوی دخالت دولت از طریق بودجههای عمومی را در آن اجتنابناپذیر میسازد.
نکته قابل توجه این است که شاید بتوان با بخشی از هزینههای سرمایهگذاری و بهرهبرداری طرح مذکور با افزایش بهرهوری و مدیریت تقاضای مصرف آب در بخشهای موجود به میزان لازم، کمبودها را جبران کرد. راهکار مذکور علاوه بر پایداری بیشتر و هزینه کمتر، چالشهای زیستمحیطی ناشی از شیرینسازی و انتقال آب را نیز به دنبال نخواهد داشت. از طرف دیگر وجود احتمالی صنایع آببَر قابل انتقال به خارج از استان میتواند در کاهش نیاز صنعت استان در افق طرح نقش به سزایی را ایفا کند. به عبارت دیگر وجود صنایع آببَر قابل انتقال به خارج از استان نباید در محاسبه نیاز آبی صنعت در شیرینسازی و انتقال آب از دریای خزر لحاظ شود.
البته لازم به ذکر است که تأیید یا رد موارد مذکور نیازمند بررسیهای دقیقتر است و حداقل انتظار میرود که گزینههایی مشابه این گزینهها در انتخاب گزینه نهایی طرح، لحاظ شوند. در انتها قابل ذکر است که با توجه به کمبود آب در کشور، وقوع خشکسالیهای اخیر و افزایش نیاز مصارف بخشهای مختلف، در گزینههای گوناگون تأمین آب مناطق مختلف کشور علاوه بر مدیریت عرضه، به مدیریت تقاضا و افزایش بهرهوری نیز باید توجه کافی مبذول داشت. بهرهوری پایین مصرف آب در بسیاری از بخشهای کشور، تغییر دیدگاه از مدیریت عرضه به مدیریت تقاضا را به عنوان گزینههای برتر تأمین آب، مطرح ساخته است.
انتهای پیام/
