به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید و مداح اهل البیت (ع) «سید علی سادات زواره‌ای» در سال ۱۳۴۴ در شهر ری چشم به جهان گشود و ۲۲ بهمن ۱۳۶۴ در جاده فاو- ام القصر عملیات والفجر ۸ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
ادامه متن وصیت‌نامه پاسدار شهید و مداح اهل البیت (ع) «سید علی سادات زواره‌ای» به شرح زیر است:
«ای عزیزانم شادمان باشید که لااقل از این خانواده هم یک خار رفت، ولی با رفتن این خار، شما در آن دنیا سربلند هستند از خداوند متعال می‌خواهم که همه ما را عاقبت به خیرمان بگرداند و همه ما را جز مسلمانان واقعیش قرار بدهد. آری کربلا رفتن خون می‌خواهد هرچیزی به آسانی به دست نمی‌آید باید زحمت کشید و ما اگر زیارت آقایمان امام حسین (ع) برویم باید خون بدهیم تا راه بسته شده‌اش باز شود ان‌شاءالله تعالی و در آخر به شما بگویم که بوته آزمایش الهی برای اینکه خوب از آن بیرون بیایم باید صبور و بردبار و شکیبا باشم تا رسالت مولایمان امام حسین (ع) را خوب به مقصد برسانیم.
از تمامی فامیل‌های عزیزان حلالیت می‌طلبم و از همه شما تنها خواسته‌ای که دارم این است که از راه امام جدا نشوید پیرو امام باشید از امام و روحانیت جدا نشوید اگر جدا شوید خیانت به قرآن و اسلام کرده اید‌ای عزیزان که این حقیر روسیاه را می‌شناسید از کمک کردن به جبهه‌ها و جنگ زده‌گان هیچ دریغ نکنید و خوب هوشیار باشید که دینتان را از شما نگیرند از شما عزیزان می‌خواهم که از این حقیر طلبی دارید بیاید بگیرید و در آخر مرا حلال کنید؛ و مرا ببخشید.
ای خاله‌های عزیزم و ای دائی‌های عزیزم و ای دائی‌های عزیزم از همه شما عاجزانه می‌خواهم مرا ببخشید اگر فردی نالایق بودم ناراحت نباشید که دوست ندارم ناراحتی شما را ببینم، ولی چه می‌شود که در موقعی که دشمنان به حریم اسلام تجاوز کردند باید حقشان را کف دست‌شان گذاشت تا این ابر قدرت‌ها بدانند که اسلام شکست ناپذیر است و به گفته رهبر عزیز ما حسین وار وارد جنگ شدیم و باید حسین وار به شهادت برسیم.
خوب در آخر با شما همسر عزیز و گرامی چند سخن دارم:
سلام علیکم، سلام به تو همسرم سلام گرم و خالصانه مرا که آخرین سلام است بپذیر، ای همسرم مرا ببخش و حلال کن و هم چنین از پدر و مادرت بخواه که مرا ببخشند اگر داماد خوبی برایشان نبودم همچنین فامیل‌های خودت، خلاصه باید به تو بگویم که وظیفه همه خانواده‌های شهدا و مفقودین صبر است؛ که باید پیشه خود کنند.
ای همسرم چکار کنیم رسالت سنگین امام حسین (ع) بر دوش ما گذاشته شده است. خوب اگر همسر خوبی برایت نبودم عفو کن و ببخش دیگر عرضی ندارم به جز اینکه بگویم پیرو راه خونین شهدا باش و در آخر تنها تقاضائی که دارم این است که درتشییع جنازه فقط و فقط باید دعا به جان امام کنند و اگر از طرف بنیاد شهید و جای دیگری آمدند چیزی یعنی خون‌بها بدهند هرگز نگیرید راضی نسیتم، چون من با خدا پیمان بستم‌ام، اجرم را از خدا می‌خواهم همچنین شما اجرتان را از خدا بخواهید چرا که اول وصیت‌نامه‌ام آیه قرآن را نوشتم چند سخن با شما برادران سپاه و بسیج دارم سلام بر شما عزیزان که واقعا از روی شما‌ها شرمنده‌ام.
شما عزیزانی که واقعا مظلوم شهر و شهید جبهه هستید. خدایا پروردگارا تو به عصمت خانم زهرا (س) قسمت می‌دهم که همه این عاشقان را در پناه خودت حفظ بفرما خدایا شرمنده تو هستم. ای خدا امکان دارد مرا جز شهیدان به حساب بیاوری. هم چنین آن کسانی که عاشق شهادت هستند به شهادت برسان، در آخر امام را دعا کنید و پایگاه‌ها را پر کنید جای شهدا را پر کنید در نماز جمعه شرکت کنید و هم چنین در نماز‌های جماعت و دعا‌های کمیل و توسل شرکت کنید در آخر از شما عزیزان می‌خواهم که بازوی پر توان ولایت فقیه باشید.
والسلام علی من تبع الهدی
به امید فتح نهایی رزمندگان اسلام
برکفر جهانی
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
الحقیر سید علی سادات زواره‌ای (۶۴/۱۱/۲۰)
به امید شهادت در راه خدا هرچه زودتر اللهی آمین
شهادت انسان را به تکامل انسانیت می‌رساند.»
انتهای پیام/ 900
