عالمی که برای حمایت از انقلاب اسلامی کم‌تظاهر اما پر حضور و پر تحرک بود

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، محمد مفتح معروف به شهید مفتح ۲۸ خرداد ۱۳۰۷ در فامنین به دنیا آمد و در تاریخ ۲۷ آذر ۱۳۵۸ در تهران توسط منافقین ترور شد. وی تحصیلات حوزوی را در قم نزد علمایی، چون آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی (ره)، امام خمینی (ره) و آیت‌الله سید محمدحسین طباطبایی دنبال کرد.

شهید مفتح تحصیلات جدید را در رشته فلسفه پی گرفت و موفق به اخذ درجه دکتری در این رشته شد. وی قبل از پیروزی انقلاب، با چاپ مقالات متعدد در روزنامه‌ها و مجلات اسلامی و ایراد سخنرانی در شهر‌های مختلف به مبارزه سیاسی با رژیم پهلوی می‌پرداخت که در نهایت این فعالیت‌ها منجر به تبعید وی به زاهدان شد.

شهید مفتح در دهه ۵۰ مسجد قبا را تأسیس کرد و امامت نماز جماعت را در آنجا عهده‌دار شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بازگشت حضرت امام خمینی (ره) به ایران نیز یکی از اعضای اصلی تشکیل‌دهنده کمیته استقبال بود و سرپرستی کمیته چهارم انقلاب اسلامی و دانشکده الهیات را برعهده گرفت.

مفتح در ۲۷ آذر ۱۳۵۸ هنگام ورود به دانشگاه تهران توسط گروه فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به همراه دو محافظش در مقابل دانشکده الهیات دانشگاه تهران با رگبار گلوله کشته شد که به پاس زحمات وی در حوزه و دانشگاه، سالروز عروج ملکوتی وی را به روز «وحدت حوزه و دانشگاه» نام‌گذاری کردند.

در ادامه نظر برخی افراد درباره سیره و سلوک شخصی این شهید عزیز را می‌خوانید:

مهدی مفتح فرزند شهید محمد مفتح در سخنانی اظهار داشت: «بعضا دانشجوی دانشگاهی که به نام یکی از شهدای بزرگ انقلاب است وقتی از او سوال کردند از این شهیدی که دانشگاه به نام اوست چه شناختی دارید، دانشجو پاسخ کاملا غیرمرتبطی داد که نشان می‌دهد هیچ آگاهی و شناختی ندارد. این وظیفه مسئولین است. به نظر من حوزه فرهنگی ما در این رابطه خیلی کم‌کاری کرده. ما اسوه‌های بزرگی در انقلاب داریم که می‌توانند راهنمای جوانان، دانشجویان و طلاب باشند.

الگو‌های آموزشی بسیاری برای شکل‌دهی شخصیت جوانانمان داریم. شهید آیت الله دکتر مفتح یکی از این شخصیت هاست. اگر شخصیت‌های انقلاب به درستی به جوانان معرفی شوند، برای شناساندن ماهیت و هویت انقلاب اسلامی گام بلندی را برداشته‌ایم، برای نمونه تلاش و جدیت، پر کاری‌، اخلاص، صمیمیت و صفایی شهید مفتح داشت، می‌تواند الگوی عملی و مناسبی برای جوانان باشد.

یکی از ویژگی‌های شهید مفتح تقید به ادای نماز به جماعت و در اول وقت بود، یکی از مسجدی‌های مسجد قبا در خاطره‌ای به نقل از ایشان گفته است «من با همه حجم کاری که دارم ـ تمام ساختار‌ها از هم پاشیده بود و ما هیچ ساختاری نداشتیم و شخصیت‌های معدودی مثل شهید مفتح کشور را اداره می‌کردند ـ در همین مسجد تعداد زیادی از مردم می‌آمدند که مشکلات کوچک و بزرگشان را شهید مفتح حل کنند. شهید مفتح طبق نقل آن نمازگذار محترم مسجد قبا، شهید مفتح به ایشان فرمونده بودند با همه مشغله‌ای که دارم، توجه دارم که اول وقت مغرب، نماز مغرب و عشا را در مسجد برگزار کنم. به ایشان گفته بودند که اگر ده دقیقه یا یک ربع از نماز مغرب گذشت و من برای نماز به مسجد نرسیدم، شما با تابوت به منزل ما بیایید، دست خالی برنخواهید گشت. یعنی تنها چیزی که می‌توانست تعهد شهید مفتح به برگزاری نماز جماعت در اول وقت در مسجد داشتند را بشکند، این بود که ایشان فوت کنند. والا اگر حیات داشتند، این تعهد را انجام می‌دادند. این نظم و انضباطی که داشتند و تعهدی که داشتند و در آن حجم متراکم کار در اول پیروزی انقلاب اسلامی درعهده ایشان بود این کار را ترک نکردند. این‌ها جلوه‌های بارزی از شخصیت شهید مفتح و شخصیت‌های بزرگ انقلاب اسلامی ما است. اگر این‌ها به درستی بیان شود و با بیان جذاب برای نسل جوان گفته شود، الگو‌های بسیار خوبی برای جوانان عزیر ما هستند.»

توجهات خاص شهید مفتح به خانواده و فرزندانش

فرزند شهید مفتح در ادامه می‌افزاید: «شهید مفتح با تمام گرفتاری‌ها و کار فشرده‌ای که داشتند، توجه به خانه و خانواده یکی از اصول اساسی‌شان بود و واقعا بعضی اوقات فکر می‌کنم که روش این شخصیت‌ها مثل شهید مفتح برای مدیران امروز ما باید درس آموز باشد. ما کمتر به خانواده و فرزندان می‌رسیم. ولی شهید مفتح با تمام مشغله‌هایی که داشتند، به خوبی به فرزندانشان می‌رسیدند. توجه به فرزندان، توجه به درسشان، پیدا کردن مدرسه، سوال از معلم، توجه به دوستانی که با آن‌ها رفت و آمد می‌کردیم، توجهات خاصی به فرزندان و خانواده داشتند. در خانه بسیار مهربان بودند به نحوی که ما می‌فهمیدیم و احساس می‌کردیم که پدرمان ما را دوست دارد. محبت ایشان به ما منتقل می‌شد. در مورد پیاده‌روی هم به ترتیبی که شما گفتید مقید بودند صبح‌ها بعد از نماز صبح پیاده‌روی کنند و در مسیری که می‌آمدند نان تازه می‌گرفتند و ما همیشه عمدتا صبحانه نان داغ سنگک داشتیم که شهید مفتح گرفته بودند. متاسفانه من این توفیق را ندارم. شاید نفس کار و نفس مدیریت ما باشد که نمی‌توانیم زمان‌ها را به درستی تقسیم بندی کنیم.

شهید مفتح در زندگی‌اش کم‌تظاهر، اما پرحضور و پرتحرک بود

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز در ۲۶ آذر سال ۶۴ در خصوص شهید مفتح فرمودند: «آن عزیز در زندگیش کم‌نمود و کم‌تظاهر، اما پرحضور و پرتحرک بود. اسمش کمتر برده می‌شد، اما آثارش خیلی جا‌ها بود. یکی از آن‌ها دانشگاه بود و یکی از آن‌ها حوزه.

آن‌ها که یاد آن عزیز را گرامی داشتند و با او انس گرفتند می‌دانند که حضور شهید مفتح در سال‌های تاریک اختناق در پایگاه‌های مقاومت و معرفت و فرهنگ انقلابی، یعنی مساجد، یک حضور نمایان و کم‌نظیر بود، هر جا او بود پایگاه بود. همان وقت‌ها مسجد قبا معروف بود، مسجد جاوید معروف بود، که آثار شهید مفتح بود.

اسم خود این عزیز کمتر آورده می‌شد. با این‌که آن‌ها از برکات او بودند. حالا هم همانجور است، هفته‌ی «وحدت حوزه و دانشگاه» معروف است. مفتح لابه‌لای یاد‌های این هفته گم می‌شود، یادش فراموش می‌شود. این جزو افتخارات اوست که آثارش از اظهاراتش از منیت‌هایش همیشه بیشتر و مشهودتر بوده است.»

دلیل حساسیت گروهک فرقان بر روی شهید مفتح از زبان فرزندش

مهدی مفتح درباره پدر شهیدش می‌گوید: «بنده در محاکمه گروهک فرقان به دلیل اینکه فرزند شهید مفتح بودم حضور داشتم. بعد از شهادت شهید مفتح، گروهک فرقان در فرصت کوتاهی دستگیر می‌شوند. قبل از این که چهلم شهید مفتح برسد، گروهک فرقان دستگیر شدند. در دادگاه از آن‌ها سوال کردند که شما به چه دلیل مفتح را به شهادت رساندید؟ گفتند ما روز ۱۷ شهریور به بهشت زهرا (س) رفته بودیم، من دیدم شهدایی را که به بهشت زهرا (س) می‌آورند به خاطر قدرت‌طلبی آقای مفتح و اینکه او می‌خواسته به قدرت برسد، این جوانان دارند شهید می‌شوند. تعبیری که ایشان داشت این بود که مفتح جوانانی را به کشتن داده است تا به قدرت برسد و حکومت را بگیرد. از همان موقع کینه مفتح را به دل گرفتم و این که این فرد را که اینطور جوانان را به کشتن می‌دهد باید به سزای عملش برسانم. این گروهک به دلیل افکار انحرافی که داشت از همان ۱۶ شهریور سال ۵۷ که باعث اوج‌گیری انقلاب شد، باعث شهادت ایشان شد.»

انتهای پیام/ 112