به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، «حمید داودآبادی» رزمنده، جانباز و پژوهشگر دفاع مقدس در صفحه اجتماعی خود، به فیلم سینمایی «شبی که ماه کامل شد» واکنش نشان داد و نوشت: اساسا آدم سینمایی نیستم؛ یعنی حوصله نشستن در سینما و دیدن فیلم را ندارم و منتظر می‌مانم تا سی.دی فیلم که آمد، می‌خرم و تنها می‌بینمش.
امشب فیلم «شبی که ماه کامل شد» را دیدم، وحشت کردم، ترسیدم، لرزیدم، در درون اشک ریختم و سوختم، از آن‌چه که به نام اسلام بر اسلام می‌رود، از ظلمی که تکفیری‌ها به نام دین پیامبر رحمت حضرت محمد (ص) بر مسلمانان می‌کنند؛ الله اکبر، خوب شد نرفتم سینما این فیلم را ببینم، اصلا تحملش را نداشتم.
با وجودی که سر فیلم «شیار 143» که از روی کتاب تفحص ساخته شده، از خانم «نرگس آبیار» گله‌مندم؛ ولی این جا فقط می‌توانم بگویم: «آفرین به غیرتت خانم آبیار با این فیلم».
چند سال پیش، فیلم‌نامه‌ای درباره گروهک «عبدالمالک ریگی» خواندم که قرار بود ساخته شود. عمرا اگر به این شدت می‌توانست جنایات آن‌ها را به تصویر بکشد. کاش اصلا این فیلم را نمی‌دیدم و همچنان سر «شیار 143» از خانم آبیار ناراحت بودم؛ این جوری نه این قدر می‌سوختم، نه مجبور بودم این‌گونه به خانم آبیار ادای احترام کنم.
واقعا خسته نباشید با این فیلمی که ساختید. خداقوت. فقط باید دست و پای نیروهای امنیتی که برای خفه کردن آن‌چنان تروریست‌های وحشتناکی، از آرامش و آسایش خود و خانواده‌شان می‌گذرند، بوسید. من که از دیدن یک فیلم ساده بر خود لرزیدم. اگر قرار بود همچون آنان که قهرمانانه، ریگی را از آسمان به طناب دار کشاندند باشم، چی؟ خدا پشت و پناه‌شان.
خداوکیلی با هر عقیده و سلیقه سیاسی فردی و اجتماعی که داریم، بیاییم و کشتی امنی را که در اقیانوس مواج دنیا بر آن سواریم، سوراخ نکنیم.
واقعا مردم ایران زمین، از لُر و بلوچ گرفته تا کُرد و عرب و... همه محجوبند و مظلوم و چوب ندانم‌کاری برخی مسئولین که به فکرشان نیستند را می‌خورند.
مگر عشایر و اقوام مرزی چه می‌خواهند جز امنیت، صلح و زندگی؟! فراهم کردن شغل و آسایش و امکانات اولیه زندگی برای آن‌ها چقدر سخت است؟! فقط کافی است مبالغی را که دو سه نفر بی‌شرف اختلاس می‌کنند، گرفت و خرج آن جاها کرد.
نگذاریم ریگی‌ها از سادگی، معصومیت و مظلومیت اقوام سوءاستفاده کنند. تا قبل از اینکه جوانان ریگی شوند، به فکر آنان باشیم. البته برای طایفه ریگی احترام قائلم و منظورم فقط شخصی است که نام طایفه آنان را یدک می‌کشید. خدا رحمت کند شهدای مظلومی را که غریبانه جان دادند و ما، در زندگی امن خود، هیچ از آنان نه شنیدیم و نه فهمیدیم. مگر اینکه یکی مثل خانم «آبیار» فیلم «شبی که ماه کامل شد» را بسازد و گوشه‌ای از ظلمی که رفته را به نمایش بگذارد.
انتهای پیام/ 113
