وصیت‌نامه شهید «علیرضا اسدزاده» (۱)
به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «علیرضا اسدزاده» در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۴۷ همزمان با میلاد حضرت علی بن موسی الرضا (ع) چشم به جهان گشود. وی چهارم دی ۱۳۶۵ همزمان با سالروز شهادت امام رضا (ع) در عملیات کربلای ۴ منطقه در شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
وصیت‌نامه شهید «علیرضا اسدزاده » به شرح زیر است:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ. (سوره بقره آیه ۱۵۵)
الَّذينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ. (سوره بقره- آیه ۱۵۶ )
و البته شما را به سختی‌ها، چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفوس آفات زراعات بیازماییم و مژده آسایش از آن صابران است. آنان که، چون به حادثه سخت و ناگواری دچار شوند صبوری پیشه گرفته و گویند ما به فرمان خدا آمده و به سوی او رجوع خواهیم کرد.
به نام آن خدائی که نام او راحت روح است و پیغام او مفتاح فتوح و ذکر او مرهم دل مجروح است. خدایا زبانم بسته است و قلبم سیاه، گناهم زیاد است و طاعت و عبادتم کم، خدایا عبادتم را نگر که سراسرش همه ریا، کارم را نگر که همه سراسرش اجتناب از تو و بالاخره قفسم را نگر در قالب دنیا؛ که در‌های آن کاملا بسته است و راه خروجی از این قفس نیست.
پس ای خدا در رحمت و کرامت را برویم بگشا و مرا به سوی خود بخوان تا به سوی تو پر بکشم و از این دنیا و زندان آزاد شوم.
به یا رب یا رب شب‌زنده‌داران
خلاصم کن خدا از کنج زندان
أَشْهَدُ أَنْ لا إِلٰهَ إلّا اللّهُ و أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُوْلُ اللّهِ و أشهَدُ أَنّ عَلیاً ولی‌الله
سلام بر حسین سالار دشت کربلا، سلام بر حسین آن نور هدا سلام بر مهدی آن شمس ضحی و سلام نایب او خمینی بت‌شکن پیر جماران روح الله.
اوصیکُم بِتَقْوَی اللّه وَ نَظمِ اَمْرِکُم
خدایا ما را هدایت کن تا بتوانم خود را بشناسم و سپس تو را. ای مردم عزیز و قهرمان براه خدا بروید تا به سعادت دنیوی و اخروی دست پیدا کنید و بدانید که راه خداوند از جهت راست و نه از چپ، نه از جهت مشرق و نه از مغرب، نه شمال است نه جنوب نه بالا است و نه پایین و نه نزدیک و نه دور راه خدا در دل است و یک قدم است مگر از مصطفی (ص) روایت نکرده اند که خدا در دل است، پس وقت خود را عزیز بشمارید و آن‌را مفت از دست ندهید و روزی خواهد رسید که افسوس وقت‌های از دست رفته را خواهید خورد آری هر لحظه که عمرتان می‌گذرد به مرگ نزدیکتر می‌شوید پس بکوشید وقت خود را به باد ندهید.
ای به غفلت گذرانیده همه عمر عزیز
تا چه داری و چه کردی عملت کو کدام
توشه آخرتت چیست در این راه دراز
که تو را موی سفید از اجل آورد پیام
مردم ما همه در خواب هستیم بکوشیم خود را از این خواب خرگوشی خلاصی دهیم و برای خود چاره‌ای جوییم، خوشا به حال کسانی که از این خواب بیدار شده اند و می‌دانند از کجا آمده‌اند و به کجا می‌روند، کی هستند برای چه آمده‌اند، کجا هستند. آنان خالصان هستند و پیشی‌گرفتگان از ما و آنان مقربان درگاه الهی هستند، آنان عاشق خدایند، آنان جواد کارگران‌ها هستند و... ای کسانی که در فکر دنیا هستید و دنیا شما را در امواج خود غرق کرده و شما را فریب داده، کمی به خود بیایید و به فکر چاره برای خود باشید.
ادامه دارد...
انتهای پیام/ 900
