گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ اکبر صفرزاده؛ امام خمینی (ره) در ۲۹ اسفند ۱۳۵۷ در مورد صدا و سیما فرمودند: «اهمیت رادیو- تلویزیون بیشتر از همه است. این دستگاه‌ها دستگاه‌های تربیتی است؛ باید تمام اقشار ملت با این دستگاه‌ها تربیت بشوند؛ یک دانشگاه عمومی است. دانشگاه‌ها، دانشگاه‌های موضعی است. این یک دانشگاه عمومی است؛ یعنی دانشگاهی است که در تمام سطح کشور گسترده است.
باید از آن، عمل دانشگاه را، به آن اندازه‌ای که می‌شود، استفاده کرد. باید این دستگاه دستگاهی باشد که بعد از چند سال تمام قشر ملت را روشن کند، تمام را مبارز بار بیاورد، تمام را متفکر بار بیاورد، تمام این‌ها را مستقل بار بیاورد، آزادمنش بار بیاورد، از غربزدگی بیرون کند؛ استقلال به مردم بدهد، این از همه چیز‌هایی که در این دستگاه‌ها هست مهمتر است؛ و این وظیفه دارد که با مردم حکم معلم و شاگرد داشته باشد. اشخاص نویسنده، اشخاص گوینده، اشخاص فهیم. اشخاص مطلع در اینجا صحبت بکنند، فرصت به آن‌ها بدهند که در اینجا صحبت بکنند، زیادند اشخاص که پیشنهاد این معانی را می‌کنند؛ به این‌ها باید فرصت بدهند و آن‌ها صحبت بکنند».
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هم در تاریخ سوم بهمن ۱۳۹۷ در دیدار مسئولان و محققان ستاد توسعه علوم و فناوری‌های شناختی، وزیر علوم، رؤسا و اساتید دانشگاه‌های مرتبط، با اشاره به تاثیرگذاری علوم شناختی در عرصه‌های علمی، اجتماعی و اقتصادی، بر لزوم تلاش همه جانبه و شبانه روزی برای پیشرفت بیش از پیش در این علوم تاکید کردند و فرمودند: شتاب حرکت علمی کشور نباید کاهش یابد و یا متوقف شود، بلکه این شتاب باید برای سال‌های طولانی و تا رسیدن به نقطه اوج علمی حفظ و تقویت شود.
ایشان در ادامه دو توصیه هم بیان کردند؛ توصیه اول اینکه، برای پیشرفت علمی از همه توانایی‌های غربی‌ها استفاده کنید و از شاگردی کردن و یادگرفتن هرگز پرهیز نکنید، زیرا ما از شاگردی کردن ننگمان نمی‌آید بلکه از «همیشه شاگرد ماندن» ننگمان می‌آید.
تاکنون تلاش‌های بسیار زیادی از سوی مدیران صدا و سیما برای تبدیل این رسانه به دانشگاهی عمومی و فراگیر انجام شده، اما به نظر می‌رسد این تلاش‌ها کافی نیست و برای تبیین فرمایشات امام راحل و مقام معظم رهبری در مورد این رسانه باید تلاش‌های بسیار بیشتری صورت پذیرد.
برای جلوگیری از تکرار اشتباه در مسیر قانونگذاری و حرکت در مسیر درست اقتصادی، فرهنگی و جلوگیری از اتلاف وقت و انرژی هشتاد میلیون جمعیت ایران به شدت نیازمند اطلاعات و آگاهی در مورد مسیر‌هایی هستیم که دیگر کشور‌ها جلوتر از ما طی کرده‌اند؛ با بررسی دقیق و همه جانبه این مسیر‌ها می‌توانیم بهترین، دقیق‌ترین و کارآمدترین مسیر‌ها را انتخاب و اجرایی کنیم.
به عنوان مثال در مورد مسکن ما نیازمند این مساله مهم و حیاتی هستیم که بفهمیم دیگر کشور‌ها با این مشکل چگونه برخورد کرده‌اند؟ آیا زمین رایگان در اختیار مردم می‌گذارند؟ آیا دراین کشور‌ها دلالی زمین وجود دارد؟ با توجه به خطرناک بودن پله برای افراد سالمند معماری خانه در کشور‌هایی که تعداد سالمند آن‌ها بسیار زیاد است چگونه است؟ فضای سبز این خانه‌ها چگونه است؟ مستاجران در چه قاعده و قانونی با صاحب خانه قرارداد می‌بندند؟
اینگونه برنامه‌ها و اطلاع رسانی‌ها از طرف صدا و سیما باید در مورد مسائل دیگر هم وجود داشته باشد؛ مسائلی مانند بانک و نرخ تسهیلات، مالیات برارزش افزوده، تعریف جرم، شلوغی دادگاه، چگونگی افزایش صادرات، صنعت سینما و..
اگر اطلاعات و آگاهی‌های لازم در مورد موضوعات فوق توسط صدا وسیما به مردم ارائه می‌شد آیا قانونی مانند قانون مالیات برارزش افزوده یازده سال به صورت آزمایشی انجام می‌شد؟ آیا زودتر از این‌ها نواقص آن برطرف نمی‌شد؟ یا به عنوان مثال آیا در حالی که تعریف جرم در دنیا چهل یا پنجاه عدد است تعداد جرم در ایران دو هزار عنوان تعریف می‌شد و مجلس در ادوار مختلف برای تعریف جرم تا این حد زیاده روی می‌کرد؟ و یا در حوزه صادرات آیا واقعا باید صادرات ما به کشورهای مختلف تا این حد کم و ناچیز باشد؟
انتقاد دیگراینکه؛ در برنامه‌های گفتگو محور به جای اینکه از یک کارشناس خارجی استفاده و مردم را با راه‌ها و روش‌های کشور دیگر آشنا کنند در اغلب مورد دو نفر آدم تقریبا تکراری با حرف‌هایی تقریبا تکراری را در معرض دید بیینندگان قرار می‌دهند.
به عنوان مثال در برنامه‌ای که برای صنعت سینما ترتیب داده‌اند دریغ از یک کارشناس صنعت سینمای ژاپن یا آلمان که توضیح دهند کشورشان چگونه توانسته به این حجم از صادرات فیلم و سریال و انیمیشن دست یابد و یا دریغ از یک پخش کننده حرفه‌ای صنعت سینمای دنیا که دراین برنامه‌ها حاضر شود و بگوید ایرادات و اشکالات پخش در سینمای ایران چیست و یا اینکه پخش حرفه‌ای در حوزه بین‌الملل چه تعریفی دارد؟
انتهای پیام/ ۱۲۱
