به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس، «حمید داودآبادی» رزمنده، جانباز و پژوهشگر دوران دفاع مقدس، در صفحه مجازی خود نوشت: «حاجقاسم، با شهادتش، راه لافزدن بعضیها مثل بنده را از شهادت، کاملا بست!
تموم شد دیگه. شهادت بیشهادت! تا جای دو سه تا ترکش اندازه عدس که 30 سال پیش خوردم یکذره درد میکنه، میگم «خدایا شهادت!».
تا یه ذره سرفهام میگیره و حالم بد میشه، میگم «خدایا شهادت!».
تا میرم بهشت زهرا (س) سر مزار رفیقام و جوگیر میشم، میگم «خدایا شهادت!».
هرجا کم میارم و خودم رو میبازم و به هر دلیل کوچکی از دنیا بدم میاد، میگم «خدایا شهادت!».
تا کار گره میخوره و سختم میشه، میگم «خدایا شهادت!».
تا زیر بار مسئولیت کم میارم، میگم «خدایا شهادت!».
بسّه دیگه تو رو خدا خجالت بکش. مگه شهادت اسباببازی کودکانه است؟ مگه شهادت راه فرار از مسئولیته؟ مگه شهادت راه گریز از زیر باره؟ واقعا چه چیزِ بنده، مثل حاج قاسمه؟ گناهام؟ تکبّرم؟ غرورم؟ اخلاق بدم؟ تهمت زدنام؟ دروغ گفتنام؟ بطالت اوقاتم؟ غیبت کردنام؟ مسخره کردنام؟ دعاهای نخوندم؟ توجیه اعمال زشتم! نمازهای بیحضور قلبم؟ نمازشبهای فراموش شدم؟
وقتی عرضه داشتم. وقتی خودم رو با خودم و خدای خودم صاف کردم. وقتی به خدا و خودم دروغ نگفتم. وقتی غیرتمندانه گناه رو گذاشتم کنار. نیاز نیست به هر کی رسیدم، خضوع، تواضع، ریا و مسخره بازی دربیارم و مظلومانه بگم: «دعا کنید خدا شهادت رو روزی من هم بکنه!».
زمانِ جنگ، وقتی پیکر شهدا را از مسجد محل تشییع میکردند، یکی از اونایی که بلندگو رو میگرفت دستش، با صدای ناز میخوند: شهیدان میروند نوبت به نوبت؛ خدایا نوبتم کی خواهد آمد؟ یکبار یقهاش را گرفتم و گفتم: «داداش نمیخواد اینقدر طلب شهادت کنی، الحمدلله چهار ستون بدنت از من سالم تره. همین فردا باهم بریم جبهه تا نوبت شهادت تو هم برسه! اما دریغ و صد دریغ! الان برای خودش در وزارتخانه...، مدیر و رئیس شده و خیلی هم از من و شما معتبرتره و دیگه هم اون شعر رو نمیخونه؛ چون اون چیزی را که میخواست، بهش رسید!
حاجقاسم، با این شهادتت، هم راه شهادت را برای ما سخت کردی یا راحت بگم، راه شهادت را بر ما بستی! هم خیلیها را به چالش کشیدی که اگر مسلمانی، انقلابی بودن، جهادی بودن، شهادتطلبی و ولایتپذیری این است که حاجقاسم دارد، پس این بازیهایی که ما داریم چیست؟! همه اینها را، با خودم بودم. لطفا به خودتون نگیرید.
خوش به حالتون که شهادت برای ملاقات شما، لحظه شماری میکنه! و وای بر من که برای خدا هم خالی میبندم!»
انتهای پیام/ 113