مسئولان همت کنند نامی از "شهدای مین زدایی" بماند

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، سالها از پایان جنگ تحمیلی می گذرد و هنوز در خبرها می شنویم که افراد در حین مین زدایی دچارحادثه شده و آسیب دیده اند یا دستکاری خمپاره به جا مانده از جنگ جان کودکی را گرفته است. مین هایی که از دوران جنگ تحمیلی عمدتا در شهرهای مرزی مناطق غرب و جنوب در استان های کرمانشاه، ایلام، خوزستان و کردستان مانده اند و مردم بدون اطلاع از خطراتی که جانشان را تهدید می کند در کنار مین ها زندگی می کنند.

قرار گرفتن ایران جزء سه کشور دارای بیشترین اراضی آلوده به مین سبب شده است تا هر ساله جان بسیاری از انسان ها به خطر بیفتد و همین اهمیت موضوع را دو چندان کرده است. در کنار مردمی که با زندگی در نزدیکی مناطق آلوده به مین امکان به خطر افتادن جانشان وجود دارد افرادی نیز هستند که برای پاکسازی میادین مین فعالیت می کنند.

گهگاه در خبرها می شنویم که بار دیگر مین جان یکی دیگر از کارکنان مرکز مین زدایی کشور را گرفته است شهدایی که در غربت به خاک سپرده و به گمنامی از یادها فراموش می شوند.

شاید مسئولان و سازمان های مربوطه باید توجه بیشتری را نسبت به شهدای عرصه مین زدایی داشته باشند. ساخت یادمان یا همایشی برای تجلیل از خانواده های این شهدا که سال ها با ترس کمین کرده در مین های خنثی نشده و داغ از دست دادن عزیزانشان دست و پنجه نرم کرده اند.

شهیدانی چون شهید عبدالرضا قربانعلی که مدیریت مین زدایی منطقه خوزستان را برعهده داشت و در سال 1390 در منطقه چذابه به شهادت رسید و یا شهید ریاض نصرالهی که سال 90 در منطقه مرزی چیلات دهلران آسمانی شد از جمله شهدای عرصه مین زدایی کشور هستند.

حیدری همسر یکی از شهدای مین زدایی کشور که در حین پاکسازی از میادین مین دچار سانحه شده و به شهادت رسیده است می گوید: "این شهدا غریب هستند.بسیاری از خانواده شهدای عرصه مین زدایی با مشکلاتی زیادی دست و پنجه نرم می کنند که کسی از آنها با خبر نیست."

وی ادامه داد: "بارها برای احداث یادمانی کوچک و نشانه گذاری محل شهادت همسرم به سازمان های مختلف مراجعه کرده ام اما متاسفانه همکاری های لازم انجام نشد البته به مراجعه ای که اخیرا به بنیاد حفظ آثار داشتم قول همکاری داده شده است."

شهادت سه شهید عرصه مین زدایی در منطقه کوچکی در مسیر یادمان فکه و در نزدیکی دهلاویه شاید محل خوبی برای ساختن یادمان به یاد شهدای مین زدای کشور باشد.

وی درباره محل شهادت همسرش می گوید: " محلی که همسرم و دو شهید دیگر در آنجا به شهادت رسیدند در چذابه و درست در نزدیکی جاده قرار دارد. دوست دارم حتی شده درختی را در محلی که همسرم شهید و خون او در آن محل ریخته شده بکارم."

با توجه به نزدیک شدن به سفرهای راهیان نور و بازدید زائران از محل های شهادت شهدا خوب است تا کاری ویژه به منظور حفظ محل شهادت شهدای عرصه مین زدایی کشور انجام شود.

انتهای پیام/