وصیت‌نامه پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی»

پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی» در وصیت‌نامه خویش آورده است: «هر موقع که با امام (امام خمینی (ره)) دیدار می‌کردیم، امام را چون یک مشعل نورانی در راه سعادت احساس می کردم.»
کد خبر: ۳۹۵۱۲۱
تاریخ انتشار: ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۹ - ۱۴:۴۷ - 05May 2020

به گزارش خبرنگار ساجد، پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی» در تاریخ هفتم مرداد ۱۳۴۲ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۱ در عملیات بیت‌المقدس آزادسازی خرمشهر به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

تصاویر وصیت‌نامه پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی»

وصیت‌نامه پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی»

وصیت‌نامه پاسدار شهید «محمد رضا خلیلی»

متن وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید:

«بسمه تعالی

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست

وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ. (سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۶۹)

کسانی که در راه خدا شهید می‌شوند مرده نخوانید بلکه پیش خدایشان روزی می‌خورند.

سلام بر انبیاء، سلام بر امام زمان (عج) و سلام بر نایب امام روح‌الله الخمینی و سلام بر امت حزب‌الله.

سلام من بار‌ها آرزو کرده بودم‌ای کاش در نبردی که امام حسین (ع) و پیامبر (ص) بر علیه منافقین و دشمنان اسلام شرکت می‌کردند من هم شرکت می‌کردم که خدا آرزوی مرا برآورده و همراه با حسین زمان بر علیه کافران و منافقین بجنگیم.

هر موقع که با امام دیدار می‌کردیم امام را، چون یک مشعل نورانی در راه سعادت احساس می‌کردم و بر عکس هر موقع یکی از منافقان را می‌دیدم احساس تنفر خاصی نسبت به آنان داشتم، چون نمونه پیشرفته‌شان را در افغانستان می‌دیدم که چگونه وحشیانه به آزادی‌خواهان افغانستان یورش می‌برد و چگونه بچه‌های خردسال را و خانه‌های آنان را با بمب با خاک یکسان می‌کنند پس چرا سازمان خلق و سازمان بین الملل در این باره سکوت می‌کنند و سکوت آنان همراه با سازش است.

رجوی ضدامپریالیست، چرا پناهنده شده به فرانسه، مگر فرانسه در سرکوب مبارزان آفریقایی شرکت نمی‌کنند! آیه شریفه‌ای در قرآن هست که می‌گوید ما دشمن دشمنان شما را از احمق‌ترین مردم آفریدیم.

پدر و مادر عزیزم من فرزند شما در طول زندگی‌ام جز دردسر و خون دل فایده‌ای برای شما نداشتم از بیماری که در اوایل طفولیتم و نیز خرج و مخارج دوران تحصیلم، به هر حال فایده‌ای برای شما نداشتم و این را از نظر دور نداشته باشید که خدا اماناتی که به مردم می‌دهد.

پس از مدتی اگر از مردم طالب آن شد که مبادا سستی کنید مبادا پس از مردن من گریه کنید مادر جان اگر خدا خواست من می‌خواهم به پیش بهشتی (شهید بهشتی) بروم پس لزومی ندارد گریه کنید.

دیگر وصیتی ندارم جز مقداری کتاب دارم که آن‌ها را در اختیار مسجد بگذارید و هر کسی طلب پولی نمود از حقوقم گرفته و بپردازید.

والسلام علیکم و رحمة‌الله

محمد رضا خلیلی»

انتهای پیام/ 900

نظر شما
پربیننده ها