به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ارومیه، «حمید ذاکری» فرزند اصغر در اول فروردین سال ۱۳۴۴ در سلماس چشم به جهان گشود و در ۲۰ اسفند سال ۱۳۶۳ در عملیات بیتالمقدس ۲ در منطقه ماووت به فیض شهادت رسید و پیکر این شهید به مدت ۴۰ ماه مفقودالاثر بود.
در قسمتی از وصیتنامه این شهید آمده است:
بار الها آينه دل ما را به نور اخلاص روشنی بخش و زنگار شرک و دوبينی را از لوح دل پاک گردان و شاهراه سعادت را به اين بيچارگان بيابان حيرت و ضلالت بنما و لشکر شيطان و جهل را از قلوب ما خارج فرما.
سلام برروح خدا امام بتشکن و امام عزيز و رهنمای تمامی بيچارگان طريق هدايت
السلام عليک يا صاحبالزمان ای فريادرس مظلومان و دردمندان يا صاحبالزمان خود عنايتی فرما ای صاحب شيعيان جهان به بارگاه با عظمت و پرشکوهت رو آوردم و تو را شفيع خود قرار دادم تا معبودم تا معشوقم شايد به احترام تو اين بنده عاصی و گنهکار را قبول فرماييد، انشاءالله.
بار الها میدانم اگر خود را تا به حال خالص کرده بودم تو مرا دريافته بودی ولی تو خود بر ضعف و ناتوانيم آگاهی تو خود ميدانی که بدون وجود خودت هيچم پس به احترام فاطمه زهرا (س) بيش از اين مرا در آتش فراقت مسوزان که درد فراق بسيار مشکل است.
بار پروردگارا تو شاهد باش که در اين راه مقدس بارها و بارها عدهای ناآگاه خواستهاند مرا از اين راه بازدارند و روحيه ما را سست گردانند، ولی شکر و هزاران شکر که خود ما براين راه ثابت گردانيدی و خود هدايتمان کردی.
خدايا اينگونه انسانها را که همه چيز را در ماديات خلاصه کردهاند هدايت فرما، بار معبودا تو خود گواهی که در اين راه عزيزانی را تقديم کردهايم که واقعاً فراق آنها برای ما مشکل بود عزيزانی را که نمونه عملی قرآن و اسلام بودند عزيزانی که در عشقت سوخته بودند و تنها به يک نسيمی منتظر بودند که خاکستر آنها به تو برساند.
عزيزانی که تنها يک بار به ندايت لبيک گفتند و به سويت پر کشيدند ولی ما چه؟ ما مدتها است که به ندايت لبيک گفتهايم ولی جواب نشنيدهايم چرا ای مولای من ای زنده کننده اموات ما را نيز به فضل و کرمت زنده گردان و از اسارت هوای نفس رهايی ده شايد به وصالت نائل آئيم.
بارالها تو ما را برای خود خلق کردی ولی ما غير تو را بندگی کرديم، بارالها تو ما را آزاد خلق کرده ای ولی ما خود را اسير نفس نموده ايم، پس ای معبود جهانيان قدرتی عنايت کن تا از تمامی زنجيرهای نفسانی رهايي يابيم و خود را در آتش عشقت بسوزانيم.
خدايا ای منتهای تمامی کمالات ای زيباتر از همه زيباییها تو نفس ما را زيبا خلق کردی ولی ما هر روز با اعمال زشتمان آنرا زشت کردیم، نفسی که امانتی بيش در دستانمان نبود ولی ما به آن امانت خيانت کرديم.
پس چه کنيم چه چاره سازيم غير از اينکه به سوی دريای بی منتهای کرمت رو آورديم تا دستی به در آيد و اين غريق بيچاره را نجات دهد انشاءالله.
ای مردم به خدا قسم شما مال خدا هستيد قلب شما بايد تنها خدا را در خود قرار دهد، قلب شما از آن خداست، به خدا خيانت نکنيد که خداوند غيور است و غيرت او قبول نمیکند که در قلب شما غير خودش جای گيرد.
ای مردم با اعمال زشت خود نفس خود را زشت و ديو سيرت نگردانيد که نفس زشت و ديو سيرت جايگاهی جز آتش نخواهد بود.
ای کسانی که به بهانه واهی از جبهه گريختهايد بارها جبهه به شما روی آورد ولی شما از آن روی گردان شديد آيا چنين میپنداريد که زنده خواهيد ماند يا اينکه از مرگ نمیهراسيد
نه يقيناً از مرگ که فراری از آن نيست و ناچار بايد تن به آن داد ولی آخر چرا اين مرگی که حتمی است ذليلانه و با ذلت باشد مگر در عزت و شرف چه ديده ايم که به ذلت و خواری رو نهادهايد گيرم که جواب خدا را بدهيد (البته جوابگو نخواهيد بود ژ) آخر جواب شهدا را چه خواهيد داد.
انتهای پیام/