مروری بر زندگی‌نامه شهید «یوسف بنایی محمدی»

شهید «یوسف بنایی محمدی»، در سال 1342 در تبریز به دنیا آمد. وی پس از سپری کردن تحصیلاتش در مقطع راهنمایی و همزمان با آغاز جنگ تحمیلی به خدمت مقدس سربازی اعزام شده و سرانجام پس از 11 ماه سپری شدن از خدمت سربازی‌اش در تاریخ 21 شهریورماه 1366 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
کد خبر: ۳۹۸۷۳۳
تاریخ انتشار: ۰۸ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۰:۴۲ - 28May 2020

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، شهید «یوسف بنایی محمدی»، در سال 1342 در تبریز به دنیا آمد. وی پس از سپری کردن تحصیلاتش در مقطع راهنمایی و همزمان با آغاز جنگ تحمیلی به خدمت مقدس سربازی اعزام شده و در منطقه هنگ ژال بانه مشغول خدمت شده و سرانجام پس از 11 ماه سپری شدن از خدمت سربازی‌اش در تاریخ 21 شهریورماه 1366 به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

زندگی‌نامه شهید:

دهه چهل، سال‌های تولد و پرورش سربازان خمینی کبیر بود؛ همان‌طور که خود امام فرموده بودند سربازان من اکنون در گهواره‌ها هستند. یوسف هم یکی از همان سربزان بود. فرزندی زیبا و آخرین فرزند خانواده بنایی که در سال 1342 متولد شد.

یوسف در دامان مادری مومن و عاشق اهل‌بیت(ع) و پدری که خود معلم قرآن بود، پرورش یافت. دوران کودکی‌اش به بازی با همسالانش گذشت و بزرگ‌تر شد و قدم به مدرسه گذاشت. دوران ابتدایی را در مدرسه خیابانی گذراند و دوره راهنمایی را آغاز کرد که همزمان شد با مقدمات انقلاب اسلامی و آغاز تظاهرات مردم. یوسف فرزند آخر خانواده بود و همه برادران و خواهران بزرگ‌ترش ازدواج کرده بودند و یوسف هم به همین خاطر نسبت به پدر و مادرش احساس مسئولیت زیادی می‌کرد و مونس پدر و مادرش بود. گاهی در کنار درس به کار سیم‌کشی ساختمان که در آن مهارت داشت، می‌پرداخت.

وصیت‌نامه شهید:

اینجانب یوسف بنایی محمدی فرزند اصغر متولد 1342 از شهرستان تبریز این وصیت‌نامه را در صحت و سلامت از منطقه هنگ ژال بانه برایتان می‌نویسم. در اینجا با برادرانم که به تعداد 50 نفر از فرزندان محبوب و خوب این مرز و بوم می‌باشند مشغول انجام وظیفه مقدس سربازی هستیم.

در این منطقه از یک طرف نیروهای مهاجم بعثی و از طرف دیگر منافقین از خدا بی‌خبر قصد هجوم و نفوذ به خاک مقدس کشورمان را دارد و هر از چند گاهی بر پایگاه‌های نظامی موجود در منطقه حمله می‌نمایند که با رشادت و فداکاری سپاه اسلام مثل همیشه خوار و زبون‌بر بر عقب زده می‌شوند.

نکته‌ای که حائز اهمیت و قابل ذکر است این است که بر خلاف سایر مناطق جنگی که بودم بزر دلم الهام شده در این منطقه به فیض شهادت نائل می‌شوم. پدر و مادر و برادران و خواهر عزیزم اگر چنین فیضی شامل حالم شد تقاضا دارم حلالم کنید و از گریه کردن بر من خودداری نمایید چرا که من هم مثل سایر جوانان این مملکت از سیدالشهدا(ع) سرور شهیدان درس عشق و شهادت را یاد گرفتم.

اگر خواستید از من یاد کنید با یک شاخه گل قرمز که به رنگ خون سرخ شهادت است بر مزارم به دیدارم بیایید.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها