نفتکش‌های ایرانی با پشتوانه اقتدار دفاعی به حیاط خلوت آمریکا رسیدند

گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس- شهاب شعبانی‌نیا؛ بسیاری از صاحبنظران بر این باورند که اعزام پنج شناور نفتکش حاوی محموله بنزین از سوی ایران به مقصد ونزوئلا، سیلی محکمی به گوش ترامپ و دولت خودکامه آمریکا بود.

اما پیش از اینکه دلیل توفیق ایران در این زمینه را مورد بررسی قرار دهیم، نگاهی اجمالی به چرایی این اقدام ایران خواهیم داشت.

دولتمردان آمریکایی، سیاست تحریم را یک راهبرد مؤثر در جهت تحمیل اراده خود بر کشورهای هدف می‌دانند که ازجمله این کشورها ایران و ونزوئلا هستند. این دو کشور از مدتی قبل در لیست تحریم‌های نفتی آمریکا قرار گرفته‌اند.

تحریم نفتی آمریکا علیه ونزوئلا با هدف ضربه زدن به دولت قانونی «نیکلاس مادورو» کلید خورد تا با ایجاد اخلال در نظم عمومی این کشور، ملت ونزوئلا را تحت فشار شدید گذاشته و آن‌ها را در مقابل دولت ضدآمریکاییِ این کشور قرار دهند.

همزمان با وقایعی که در ونزوئلا می‌گذشت، در این سوی کره خاکی، ایران اسلامی به‌عنوان یکی دیگر از مخالفان سرسخت سیاست‌های سلطه‌جویانه آمریکا با برخورداری از تجربه تحریم صادرات بنزین در سال ۱۳۸۸ و با توجه به رابطه دیپلماتیک مستحکمی که در زمان «هوگو چاوز» رئیس جمهور سابق ونزوئلا با این کشور برقرار کرده بود، راهبرد «مقاومت فعال» را در برابر دولت مستکبر آمریکا در پیش گرفت و با اعزام پنج فروند نفتکش حاوی محموله بنزین، عملاً زوال هژمونی آمریکا را به نمایش گذاشت.

آمریکا که خود را بازنده این میدان می‌دید، سعی کرد با اعزام چندین فروند شناور نظامی و اعمال فشار بر نفتکش‌های ایرانی، اراده کشورمان را در شکستن تحریم ونزوئلا سست و ایران را وادار به تسلیم کند؛ اما واکنش‌های مقتدرانه مقامات ایرانی و به‌ویژه وزیر دفاع کشورمان مبنی بر تهدید به انجام عمل متقابل در برابر هرگونه اقدام احتمالی آمریکا علیه نفتکش‌های ایرانی، دولتمردان آمریکایی را از ادامه این کشمکش حساس، منصرف کرد.

علت تأثیرگذاری تهدید ایران بر رفتار آمریکا و عقب‌نشینی این کشور از جدال با ایران در زمینه اعزام نفتکش‌ها، به مواجهه‌های مستقیم نظامی دو کشور بازمی‌گردد. هرچند هم‌اکنون فرد کم‌عقلی چون ترامپ در ایالات متحده حکمرانی می‌کند، اما به هرحال آمریکا از سیاستمداران و ژنرال‌های کهنه‌کاری نیز برخوردار است که می‌توانند تا حدودی بر تصمیمات خلق‌الساعه و اکثراً غیرمنطقی ترامپ، تأثیر بگذارند.

درخصوص این تأثیرگذاری‌ها، می‌توان به ماجرای انهدام پهپاد گلوبال هاوک آمریکا توسط سیستم پدافندی ایران اشاره کرد که ژنرال‌های آمریکایی در جلسه‌ای سه ساعته ترامپ را نسبت به خطرات واکنش به اقدام ایران، آگاه کردند و سرانجام توانستند این فرد خودکامه را از انجام اقدام تلافی‌جویانه که خطرات بسیاری برای آمریکایی‌ها داشت، بازدارند.

انجام عملیات شهید سلیمانی و حمله موشکی گسترده سپاه به پایگاه آمریکایی عین الاسد در عراق که در واکنش به اقدام تروریستی آمریکایی‌ها صورت گرفت، نیز سخت‌ترین تقابل نظامی جمهوری اسلامی ایران با آمریکا بود که نه‌تنها عزم جزم ایران را در دفاع از حقوق حَقه‌ی خود نشان داد، بلکه هشداری سخت و قاطع به دولتمردان آمریکایی بود که در صورت تکرار هرگونه اقدام شرورانه علیه ایران، کشورمان از این توانایی برخوردار است که پاسخی سخت و سنگین به ارتش تروریست آمریکا و هر یک از متحدان این کشور بدهد.

می‌توان چنین جمع‌بندی کرد که شکار پهپادهای آمریکایی ازجمله پهپاد پیشرفته «آر.کیو ۱۷۰»، اسارت تفنگداران آمریکایی توسط نیروهای مسلح ایران در خلیج فارس، انهدام پهپاد فوق پیشرفته و رادارگریز گلوبال هاوک، موشک‌باران عین‌الاسد و محاصره کامل ناوهای آمریکایی در منطقه خلیج فارس، ازجمله عوامل شکل‌دهنده و حمایت‌کننده از راهبرد مقاومت فعال ایران هستند؛ راهبردی که با اتکا به توان دفاعی بومی، کشورهای به ظاهر ابرقدرت را وادار به عقب‌نشینی می‌کند.

در دنیای مملو از ظلم و ستمی که از نظر برخی سیاستمداران نابخرد و کج‌اندیش، «دنیای گفتمان‌هاست، نه دنیای موشک‌ها»، نفتکش‌های کشورمان با پشتوانه اقتدار دفاعی و موشک‌های بومی پیشرفته به آن سوی دنیا و حیاط‌خلوت آمریکا رسیدند.

انتهای پیام/ 200