شهید روز نوزدهم؛

شهیدی که مرخصی تشویقی‌اش را به دیدار امام (ره) رفت

«مهدی» روایت می‌کند: «زمانی كه در مأموریت پاوه بود، به او مرخصی تشویقی دادند تا به خانه‌شان بیایند، امّا او به خاطر علاقه به امام خمینی، به قُم سفر كرد و بعد از آن به محل مأموریت برگشت.»
کد خبر: ۴۰۰۳۱۸
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۲:۱۸ - 08June 2020

شهیدی که مرخصی تشویقی‌اش را به دیدار امام (ره) رفتبه گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، به مناسبت گرامی‌داشت چهلمین سال دفاع مقدس به معرفی شهدای استان مازندران به صورت روزشمار شهادت پرداختیم. در نوزدهمین روز خرداد زندگی‌نامه شهید «هوشنگ قناد» از شهرستان عباس‌آباد را ورق زدیم که از نظرتان می‌گذرد.

زندگی‌نامه شهید «هوشنگ قناد»:

شهید «هوشنگ قناد» همگام با طلوع دهم مرداد ماه سال 1330 قدم به كاشانه «كاظم و زبیده» گذاشت و زندگی این زوج سخت‌كوش كشاورز را غرق در شادی ساخت.

«هوشنگ»، اولین ثمره زندگی آن‌ها بود و چشم و چراغ‌شان. كودكانه‌هایش در «خرّم‌آباد» از توابع تنكابن طی شد، تا اینکه به سنّ مدرسه رسید.

وی تحصیلاتش را تا دیپلم رشته طبیعی ادامه داد. سپس از 16/2/1352 الی 16/2/1354، جهت طی دوره سربازی به یگان نیروی هوایی اعزام شد.

شركت در تظاهرات ضدّ رژیم، برگزاری جلسه‌های سیاسی و نشر گفته‌های امام خمینی (ره) از جمله فعالیت‌های هوشنگ در ایام انقلاب به شمار می‌رود. علاوه بر آن، چندین بار توسط عمّال شاه دستگیر و شكنجه شد.

وی كه سرپرست كارخانه چوب‌بُری در خرّم‌آباد بود، بعد از تشكیل سپاه به عضویت این نهاد درآمد و حدود دو سال در جبهه كردستان به سر برد.

برادر شهید:

«مهدی» روایت می‌کند: «زمانی كه در مأموریت پاوه بود، به او مرخصی تشویقی دادند تا به خانه‌شان بیایند، امّا او به خاطر علاقه به امام خمینی، به قُم سفر كرد و بعد از آن به محل مأموریت برگشت.»

این پاسدار متعهد مازندرانی كه در كِسوت فرماندهی عملیات نیز خدمات ارزنده‌ایی از خود به یادگار گذاشت، سرانجام در 19/3/1359، بعد از 9 ماه شكنجه به دست كومله‌ها در كردستان، جامه سرخ شهادت به تن كرد و به لقای حق پیوست. سپس در گلزار شهدای «زیارتور» در عباس‌آباد به خاك آرمید.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «هوشنگ قناد»:

عزیزان! بدانید آن جوان یا نوجوانی که با ایثار خون خود به درخت انقلاب حیات می‌بخشد دارای خانواده بوده، مادرش او را دوست می‌داشت، پدرش به او امید بسته بوده و در ورای افکار خود او را عصای پیری خود می‌پنداشت ولی آن جوان مرگ را بر زندگی ترجیح داد و این فقط به خاطر الله بوده و بس.

عزیزان! دیر یا زود همه ما به خاک برمی‌گردیم پس چه بهتر در دفاع از خاک خود به شهادت برسیم.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها