سال 57 در تهران زنده شد

به گزارش خبرنگار گروه اخبار داخلی دفاع پرس، 36 سال از تشکیل ایدئولوژی اسلام ناب محمدی و شکست سلطهپروری در ایران می گذرد؛ سال 57 بود که یکی از مردان کم نظیر تاریخ حضرت امام خمینی(ره) بدون هیچگونه مرزبندی طبقاتی و گروهی با سلاطین جهان و پشتیبانان پهلوی مقابله کرد تا دین مبین اسلام یک بار دیگر احیاء و توسعه یابد.البته این مهم، اتحاد و انسجام مردم و حضور آنها در صحنههای بیداری اجتماعی را میطلبد.

از طرفی ظلم و بیاعتناییهای شاه و تضعیف اسلام انگیزه مردم را برای همراهی حضرت امام(ره) و تشکیل نظام جمهوری اسلامی دو چندان میکرد. حقیقتاً برخی شعارها، برآمده از دغدغه مردم نسبت به نابودی هویت اعتقادی و فرهنگی غرب و بازگشت مظاهر اسلامی و ایرانی بود و به همین خاطر 22 بهمن را آفریدند تا سرآغاز دوران جدیدی نه فقط در ایران بلکه در سطح منطقه و جهان باشد.

بهمن ماه سال جاری برای آغاز یک جشن سراسری در روزهای یادبود تشکیل انقلاب اسلامی همچون سال های گذشته سازمان فرهنگی و هنری با مشارکت زیباسازی شهرداری وارد عمل شد و بیلبوردها و بنرهای تبلیغاتی فراوانی را در سراسر ایران خصوصاً تهران نصب کرد. اما تفاوتهایی داشت که با یک اشاره کوتاه به سابقه گذشته، آن را شرح میدهم.

در سال 92 دیدم که در بالای پل هوایی میدان هفت تیر با خط برجستهای نوشته شده بود: "یوم الله دهه فجر بر همه انقلاب آفرینان مبارک باد" یا "دهه فجر مبارک" و یا از این قبیل اصطلاحات کلیشهای که دور از خاطرات دهههای 40 و 50 بود و اصلاً خبری از آن روزها نبود. در این میان نیاز به تنوع و خاطره بازی برای پیشگامان انقلاب بیش از هر موقع دیگر احساس میشد.

در اولین روز دهه مبارک فجر که با ورود تاریخی حضرت امام(ره) در دوازدهم بهمن آغاز می شود روزنامه همشهری اقدام جالب و طرح زیبایی را برای خود درنظر گرفت و به یاد روزنامههای اطلاعات و کیهان آن دوران که با فونتهای درشت و سیاه و سفید منتشر و در معرض دید عموم قرار داده میشد، این روزنامه هم به همان سبک طراحی و منتشر شد.

به تبع آن در سراسر تهران شاهد بودیم که شعارهایی همچون "از جان خود گذشتیم، با خون خود نوشتیم یا مرگ یا خمینی، می کشیم، می کشیم آنکه برادرم کشت  به مادرم بگویید دیگر پسر ندارد، توپ، تانک، مسلسل دیگر اثر ندارد   حتی اگر شب و روز بر ما گلوله بارد، حسین جان، حسین جان راهت ادامه دارد و یا نهضت ما حسینه   رهبر ما خمینه" را با همان نمادهای قدیمی که جای انگشتان خونین انقلابیون برای اتمام حجت با ساواک و عوامل شاه بر روی پارچه های تبلیغی و اطلاعیهها نقش میبست، برای آن دسته از مردمی که در سال 57 تظاهرات و تجمعهای اعتراض آمیز را درک کردند، بسیار خاطرانگیز بود. حتی دیدم که برخی از اتومبیلهایی که از کنار این پلاکاردها می گذرند برای دقایقی می ایستند و با تأمل به این تصاویر نگاه می کنند.

باید دست مریزاد گفت به این اقدام شایسته؛ زیرا آن قدر در این راستا یک روزمرگی شامل حال تبلیغات و اقدامات گرافیکی شده بود که احساس خستگی و تکراری شدن برای مردم شکل گرفته بود.

اما این بازگشت به موقع و ابتکار و خلاقیت به جای مسئولین امر در شهرداری تهران در نوع تبلیغات دهه فجری امسال مردان و زنان دهههای 40 و 50 و حتی جوانانی که از طریق مطالعه در تاریخ و شنیدن خاطرات نسبت به تحولات و وقایع انقلاب اسلامی و چگونگی سقوط سلطنت پهلوی آگاهی دارند نیز یک جذابیت خاصی برایشان بوجود آمده است. حقیقتاً خاطرات، شور انقلاب و حسّ نوستالژیک آن ها نسبت به سال 57 دوباره احیاء و در فاز توسعه قرار گرفت.

انتهای پیام/م.ب