به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، بیستم ذی‌الحجه مصادف است با میلاد هفتمین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت حضرت موسی ابن جعفر ملقب به امام کاظم علیه السلام. بخش اعظمی از دوران امامت امام کاظم علیه السلام مصادف بود با خلافت خلیفه‌ی سفاک عباسی، هارون الرشید ملعون. شکنجه ها و آزاری که هارون‌الرشید در قبال مسلمین و به ویژه شیعیان روا داشت در طول تاریخ اسلامی زبانزد عام و خاص است.
حضرت امام کاظم علیه السلام با بردباری و شکیبایی خاص خود همواره مایه‌ی دلگرمی مسلمانان بودن و صبر را یکی از نمادهای مقاومت در برابر ظالمان و ستمگران می دانستند. از همین رو آن حضرت را کاظم یعنی شکیبا و فرو برنده‌ی خشم می نامیدند. در برخی از روایات شیعی آمده است که آن حضرت را صابر نیز لقب داده اند که دال بر صبری است که آن حضرت در قبل مصائب داشتند.
یکی از اقدامات بسیار مهم آن حضرت در دوران امامت‌شان جلوگیری از تفرقه بین شیعیان و مسلمین بود. پس از شهادت امام جعفر صادق علیه السلام که مکتب دار مذهب جعفری بودند، بسیاری از مکاتب و مذاهب به نامهای مختلف به وجود آمدند که خود را میراث دار بر حق شیعیان می پنداشتند ولی امام موسی کاظم علیه السلام با علم لدنی و درایت خاص خود سعی بر آن داشتند تا از افتراق بین شیعیان جلوگیری کنند.
در دوران خلافت هارون الرشید ملعون شیعیان و بنی هاشم بسیار شکنجه می شدند. در برخی از روایات تاریخی آمده است که هارون الرشید فقط در یک روز شصت تن از بنی هاشم را به شهادت رساند. در چنین جو خفقانی که بر ممالک اسلامی حاکم بود، سرزمین ایران بهترین مامن امن برای اهل بیت و دوستداران اهل بیت بوده است. وجود بسیاری از امامزادگان علیهم السلام که با کمترین واسطه یا بدون واسطه نسبشان به امام موسی کاظم علیه السلام می رسد، گواه بر این ادعاست. امام موسی کاظم علیه السلام در چنین دورانی بالغ بر دویست شاگرد تربیت کردند که ابوحمزه ثمالی، علی ابن یقطین و هشام ابن حکم از مشهورترین‌شان هستند.
ما ایرانیان این افتخار را داریم که میزبان فرزندان آن حضرت به ویژه امام علی ابن موسی الرضا، حضرت فاطمه معصومه و صالح ابن کاظم علیه السلام و سایر فرزندان و نوادگان آن حضرت باشیم.
انتهای پیام/ 121
