گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، در میان رسانه‌هایی که در چند سال اخیر به‌شدت مورد توجه کشورهای صنعتی و قدرتمند قرار گرفته است بازی‌های رایانهای جایگاه ویژه و ممتازی دارد. این بازی‌های بیش از آنکه هدف سرگرمی‌سازی را دنبال کند در جهت نیل به مقاصد سیاسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اغلب بازی‌های رایانهای با ابرقهرمانی عموماً آمریکایی مواجه هستیم که در نقش منجی قرار است دنیا را نجات دهد.
تعلیق و پیچیدگی داستان کاراکترهای جذاب، قهرمانی اسطوره‌ایی در کنار گرافیک بالای رایانهای سبب شده تا بازی‌های رایانهای بیش از هر نوع سرگرمی دیگری برای نسل نوجوان مورد استفاده قرار بگیرد. باید توجه داشت به هیچ عنوان نمی‌توان با پدیده رایانه و مسائل مربوط به آن مقابله کرد و محدودیت زیادی برای آن قائل شد. به‌جای مقابله بی‌سرانجام با بازی‌های رایانهای باید ظرفیت‌های آن را شناخت ئ در جهت اهداف منافع و مصالح نظام استفاده کرد.
وقتی آمریکا که وجاهتی در عرصه بین‌الملل ندارد و از طرفی فاقد تاریخ و پشتوانه فرهنگی قوی‌ای است سعی دارد به اتکای بازی‌های رایانهای نداشته‌های خود را جبران کند، چرا ایران اسلامی که هم تاریخ طولانی‌ای دارد و هم صاحب پشتوانه فرهنگی غنی‌ای است در این وادی عقب بنشیند و عرصه را به حریف واگذار کند.
شاید ما در زمینه تولید بازی‌های رایانهای قدمت چندانی نداشته باشیم و آثار شاخصی تولید نکرده باشیم اما این دلیل نمی‌شود از ورود به این میدان بهراسیم و همچنان مصرف کننده چیزی باشیم که علیه خود ما تولید شده است. بازی‌های رایانهای فرصت مناسب برای شناساندن فلسفه وجودی داعش و حضور مدافعان حرم است. بسیاری از شبهات نوجوانان تا حد زیادی در روند بازی‌های رایانهای برطرف خواهد شد. چه اشکالی پیش خواهد آمد اگر سرداران بزرگی چون شهید همدانی و شهید سلیمانی را در قالب بازی‌های رایانهای به نوجوانان معرفی بشوند و این سرداران قهرمان داستانی باشند که نسل امروز نیازمند آن هستند.
متأسفانه نگاه‌های صرف قدسی به شهدا و که گاهی نیات خیرخواهانه پشت آن‌ها وجود ندارد سبب شده تا گرد فراموشی روی بسیاری از شهدای گرانقدر ما قرار بگیرد. نوجوان امروز تا چه میزان شهید صیاد شیرازی را به‌عنوان یک ابرقهرمان باور دارد. در حالی که همین نوجوان بیگانه با صیاد شیرازی همذات پنداری عمیقی با قهرمانان بازی‌های رایانه آمریکایی دارد. همچنان که نسل ما جز نامی از شهیدان فلاحی، فکوری، دوران و ... چیزی به یادگار ندارد.
استفاده از صنعت بازی‌های رایانهای در جهت شناساندن چهره‌هایی چون شهید حججی می‌تواند گام مؤثری بردارد. معرفی شهید حججی در قالب گیم فقط معرفی یک جوان از خودگذشته نیست، معرفی این شهید یعنی ضریب دادن به اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران و تفسیر فلسفه وجود مدافعان حرم که متأسفانه اهمیت و ارزش آن‌ها چنان‌که باید شناسانده نشده است.
خوشبختانه سرمایه ارزشمند انسانی فراوانی وجود دارند که هم صاحب تکنیک و فن هستند و هم صاحب اندیشه و ایده‌های نو. تنها نیازمند حمایت مدیران فرهنگی هستند تا اطمینان پیدا کنند اثر تولید شده‌شان دیده خواهد شد. مدیران فرهنگی ما جز قدمی برای حمایت و انتشار بازی‌های تولید شده قرار نیست کار دیگری انجام دهند و اگر این مختصر قدم را نیز برندارند صنعت بازی‌های رایانهای مانند فرصت‌های دیگر در حوزه فرهنگی با خاموشی همراه خواهد شد.
انتهای پیام/ 161
