گروه استان‌های دفاع‌پرس- علی ابراهیمی گتابی؛ هرسال همین موقع‌ها، دلشوره جان آدم را به لب می‌رساند که مبادا به قافله نرسیم، به قافله سال ۶۱ هجری که بزرگترین تحول تاریخ جهان را رقم زده و لامکانی و لازمانی است.
همه دلشوره‌مان این است اگر با نصب اولین پرچم عزای سید الشهدا (ع) بساط نذری‌مان آماده نباشد، چه باید بکنیم.
کوچه‌ها و شهر‌ها یکی یکی دارند، رنگ محرم به خود می‌گیرند و امسال با نحسی کرونا دلشوره‌ها و اضطراب‌ها برای برپایی اطعام دهی و خدمت به دلدادگان پسر فاطمه (سلام الله علیها) بیشتر می‌شود. اما اقامه عزای سیدالشهدا (ع) که تعطیل بردار نیست جز آنکه مراسم عزایش رنگ و فرم دیگری بگیرد؛ این بار در قالب خدمتی مومنانه‌تر به عزاداران اباعبدالله (ع)، همان‌ها که در سخت‌ترین شرایط و مشکلات پای دینشان می‌مانند و برای یاری حسین زمان‌شان، میدان را خالی نمی‌کنند.
اگر چه معیشت، تنگ و نداری به مردم سخت گرفته است، اما وقتی پای کربلا به میدان باشد، همه جان‌شان را فدای امام می‌کنند و این را تجربه انقلاب اسلامی ثابت کرده است و به گفته معروف امام راحل «تن‌ها آن‌هایی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. فقرا و متدینین بی‌بضاعت، گردانندگان و برپادارندگان واقعی انقلاب‌ها هستند.»
حالا به جای اینکه دیگ‌های نذری و سفره‌های اطعام دهی در کنج خانه‌ها بماند، مساجد و تکایا پرشورتر از هر سال و زمان‌های دیگری محلی می‌شود برای جمع آوری اطعام‌ها و کمک‌های مردمی تا دوباره کوچه‌ها پر شود از بوی عطر نذری‌های حسینی.
اگر خانه‌ای نذر کرده بود امسال محرم اطعام بدهد، این بار با توجه به وضعیت کرونایی و رعایت دستورات بهداشتی به جای روشن کردن یک اجاق، می‌تواند اجاق صد‌ها خانه را روشن نگه بدارد و با کمک‌های مومنانه سفره اهل بیت (ع) را در همه محله‌ها پهن کند.
علوی تبار‌ها که سنت‌ها و آداب و رسوم اصیلی در برپای عزای سیدالشهدا (ع) دارند در ایام کرونایی با برنامه ریزی‌های اصولی، سبک‌های عزای حسینی را خانه به خانه ترویج کنند آن هم در قالب کمک‌های مومنانه.
بدون شک شوری که امسال در محرم به پا می‌شود، با همه محرم‌ها فرق دارد. امسال از هر خانه‌ای یک در همدلی باز می‌شود؛ از هر پنجره‌ای یک نگاه امید و توکل به آینده دیده می‌شود. کرونا با آن همه اهن و تلپی که دارد و جهان را به قبضه خود درآورده است، نمی‌تواند حریف دسته‌های عزای حسینی که لبیک یا حسین گویان، شبانه بسته‌های معیشتی به دست، راه و مرام حسینی را در احیای سیره و سنت نبوی، ترویج می‌کنند، و به جنگ دشمن ناامیدی و یاس می‌روند، بشود.
این روز‌ها اگر دلشوره گرفته ایم که محرم امسال چه می‌شود، یا دلمان لک زده برای یک دل سیر گریه در مجالس عزا و سینه زنی، یا اینکه نگرانیم مبادا از رزق و روزی کربلا بی‌نصیب بمانیم، برای کمک‌های مومنانه آستین همت بالا بزنیم شاید که نه حتما ارباب ما، صاحب جان و دل ما، می‌خواهد امسال محرم هر یک از محبانش را در لباس خدمت و نوکری به عزاداران واقعی اش ببیند.
انتهای پیام/
