همه خط‌ها به حسین (ع) ختم‌ می‌شود/ سنگری خود را فدای ادبیات عاشورایی کرد

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، سومین برنامه از سلسله برنامههای عصر هنر انقلاب که به تجلیل از چهرههای فرهنگی و هنری جبهه فرهنگی انقلاب میپردازد، عصر دیروز با تجلیل از "محمدرضا سنگری" و با حضور محمدعلی مجاهدی، محسن مومنی شریف، وحید یامین پور، حجت الاسلام زائری، فاضل نظری، قادر طراوت پور، علیرضا کمرهای، علی داوودی و .... در نخلستان سازمان هنری رسانهای اوج  برگزار شد.

در ابتدای این برنامه استاد محمدعلی مجاهدی، ضمن برشمردن خصوصیات و ویژگیهای امام حسین (ع) اظهار داشت: آینه در کربلاست، ما همه بی غیرتیم. آنهایی که با غیرت حسینی نشو و نما کردند و با بیدل دهلوی همنوا هستند، اگر غیرت، آگاهی و بصیرتی باشد انسان گمشده خود را جز کربلا نمی تواند پیدا کند.

و ی افزود: تجربه 50 ساله من، به من گوشزد می کند که همهی خطها به حسین (ع) ختم میشود. خصوصیاتی که در اباعبدالله است، تنها در وجود ایشان بوده و اختصاص به وی دارد، و حتی ائمه و اولیاء دیگر در این خصیصه شریک نیستند.

مجاهدی تصریح کرد: در دو اثر گرانسنگ استاد، رگههای روشنی از حماسه و عاطفه را می توان به تماشا نشست، رگه های روشنی که انسان را به سیر و سفر در آفاق که پر از رهاوردهای معنوی است، هدایت می کند.

این شاعر انقلابی با بیان اینکه کسانی که جواز محرمیت آنها در ساخت حسینی به امضاء ابوفاضل رسیده باشد، با گریستن مانوس اند، ادامه داد: ولی نه گریستنی که فقط رنگ ملال دارد و سوک و مرثیه، بلکه گریستنی است از سر شوق، محبت و ارادت.

مجاهدی با اشاره به خلوت های شاعرانه یک شاعر آئینی و پژوهشگر متعهد تصریح کرد: این تجربیات، تجربیات ارزشمندی است و اگر محرمیت انسان را پذیرفته باشند، استحقاق طی کردن مراتب را نیز دارد که برای سایر انشان ها امکانپذیر نیست. مَحرم، مُحرم است و کسی که مُحرم است، دائم الوضو است. کسانی که این توفیق را داشته و دارند که در خلوتهای خود آن ارتباط قلبی را با ذات مقدس حضرات معصومین خصوصا حضرت سیدالشهدا و اصحاب آن بزرگوار برقرار کنند، آن صحنههایی که نادیدنی به ظاهر است، تمام این نادیدنیها برای او رصد میشود.

وی با خواندن بیت "شست و شویی کن و آنگه به خرابات رو، که صفایی ندهد، آب ترابالوده" اضافه کرد: اگر قرار باشد فطرت انسانی تحت تاثیر ابعاد دیگر قرار گیرد، زلالی خود را از دست می دهد. شاید تجربه گریستن در این حال و هوا و گریستن از پس پرده های اشک و رسیدن به جلوه ای از جمال حضرت  سید الشهداء و زیستن با لحظه های ناب برای شاعر اتفاق افتاده باشد؛"در اندرون من خسته دل ندانم کیست، که من خموشم و او در فغان و در غوغاست".

سراینده کتاب "کاروان شعر عاشورا" با بیان اینکه شاعر کارش فقط نوشتن است، نیوشیدن و پس از آن نوشیدن، اظهار کرد: باید کلمه به کلمه آثاری که سبقه ماورایی و جوششی دارند، نوشید. باید به تعبیری گفت که اینها حوالههای غیب هستند و رزق معنوی و روحانی هستند که انسان استحقاق آنها را پیدا میکند.

استاد مجاهدی با اشاره به استاد سنگری و آثار وی گفت: استاد سنگری می توانست در عرصه های دیگر ورود پیدا کرده و اثار بی نظیر دیگری را خلق کند، اما تمام وقت خود را صرف شعر عاشورایی و نوحه های عاشورایی کردکه از نظر من و شما نازلترین گونه شعر عاشورایی نوحه است. وی با انجام این کار، حدود و ثغور آن را روشن کرد و خود را در این راه فدای نوحه کرد.

وی بیان کرد: وقتی احساس کرد زمانه تشنه نوحه ای است که جنبه اعتراض داشته باشد، وارد میدان شد  و نوشت آنچه را که باید بنویسد و این اول عشق است.

پس از استاد مجاهدی علوی یکی از شاگران استاد سنگری که امروز در کسوت معلمی قرار دارد شعری را در وصف امام علی (ع) قرائت کرد.

انتهای پیام/