گروه بینالملل دفاعپرس: پس از سقوط رژیم پهلوی، فشارهای دشمنان علیه جمهوری اسلامی ایران تا جایی ادامه یافت که صدام را برای حمله به کشورمان ترغیب و تشویق کردند؛ در تمام هشت سال جنگ نابرابر علیه ایران اسلامی نیز از هیچ کمکی به رژیم صدام دریغ نکردند.
در گزارشی با عنوان: «همه علیه یکی/ حمایت بینالمللی از رژیم صدام در جنگ تحمیلی» به نمونههایی از کمکهای همهجانبه دشمنان جمهوری اسلامی ایران به صدام پرداختیم و به کمکهای کشورهای آمریکا، اتحاد جماهیر شوروی و آلمان اشاره کردیم.
در این گزارش نیز به تشریح کمکهای سایر کشورها به رژیم بعث عراق میپردازیم.
بریتانیا هم بهعنوان دومین قدرت مهم غربی در زمینههای متعددی به حمایت از رژیم صدام طی سالهای دفاع مقدس پرداخت؛ پس از پیروزی ایران در عملیات بیتالمقدس و شروع مرحله دوم جنگ (تنبیه متجاوز) در مناطق کلیدی مرز عراق (بهار و تابستان ۱۳۶۱)، پیمانکاران انگلیسی با هماهنگی و تأیید وزارت خارجه بریتانیا، طرح ساخت پناهگاههای مجهز برای پوشش دادن سربازان عراقی در صورت اجرای حملات غافلگیرانه زمینی و هوایی ایران را در آغاز کردند.
ساخت این پناهگاهها به نظامیان متجاوز بعثی این امکان را میداد که از این شهرهای زیرزمینی بهعنوان ستاد و پادگان امن در صورت هر نوع تهدیدی از سوی ایران استفاده کنند؛ انگلیس تعداد زیادی از این پناهگاهها برای بعثیها در طول جنگ ساخت.
بخش دیگری از مشارکت انگلیسیها، داستان سلاحهای شیمیایی صدام بود؛ این بار دو دشمن گذشته (آلمان و انگلیس)، که سلاحهای شیمیایی را علیه هم در جنگ جهانی اول به کار بردند، در یک صف واحد برای تجهیز صدام به این سلاحهای هولناک قرار گرفتند.
فرانسه کشور دیگری بود که در زمینه تکنولوژیهای نظامی به پشتیبانی از صدام پرداخت؛ سفارت فرانسه لانه جاسوسی رژیم بعث در دوره جنگ با ایران بود، بهگونهای که وزارت خارجه دولت فرانسه با به کارگیری تعدادی از دیپلماتهای اروپایی و آفریقایی طی سالهای میانی جنگ، اطلاعات زیادی از اقدامات نظامی ایران در جبهههای جنوب و غرب را در اختیار رژیم بعث گذاشت.
دومین اقدام مهم مقامات فرهیختهنمای پاریسنشین در حمایت از رژیم سفاک بعث، تجهیز نیروی هوایی آن به هواپیماهای پیشرفته سوپراتاندار و میراژ بود؛ این دو هواپیما نقش مهمی در حمله به زیرساختها و مناطق مسکونی ایران اسلامی ایفا کردند.
اتریش، بلژیک، دانمارک، مجارستان، ایتالیا، رومانی، لهستان و پرتغال از دیگر کشورهای اروپایی حامی رژیم صدام طی دوران جنگ تحمیلی علیه ملت ایران بودند؛ میان این کشورها، ایتالیا و پرتغال در تجهیز رژیم صدام به اورانیوم و استفاده مخرب از فناوری اتمی، در کنار فرانسه نقش ایفا کردند.
کشورهای آمریکای لاتین عموما موضع خنثی یا منفی نسبت به جنگ ایران و عراق داشتند؛ با این حال، برزیل با تجهیز ارتش صدام به موشکهای پیشرفته و خودروهای زرهی، مهمترین حامی ارتش دیکتاتور بعث در ۸ سال دفاع مقدس در میان کشورهای حوزه آمریکای لاتین به شمار میرود.
باید اذعان کرد که مهمترین پشتیبانان رژیم صدام در جنگ تحمیلی، کشورهای عربی (به استثنای سوریه و لیبی) مخصوصا رژیم سعودی حاکم در عربستان و اذناب آن در حاشیه خلیجفارس بودند؛ این مسأله به ارسال حجم گستردهای از تسلیحات و امکانات نظامی برای صدام این محدود نشد و رژیمهای عربی، ضمن تبدیل بنادر و پایانههای آبی خود در خلیجفارس به مراکز نقل و انتقال امکانات نظامی و اقتصادی به عراق، تعداد زیادی از نیروهای خود را برای مشارکت در جنگ با بعثیها راهی مناطق مرزی دو کشور کردند.
امام خمینی (ره) در همان سالها به مقامات کشورهای خلیجفارس هشدار داد که روزی صدام علیه شما تغییر موضع خواهد داد و پشیمان خواهید شد، اما کسی از مقامات عرب، پیشبینی پیر جماران را باور نکرد؛ سه سال بعد از پایان جنگ، ارتش عراق به بهانه کوتاهی کویت در پرداخت هزینههای جنگی عراق، به این کشور حمله و آن را تحت عنوان استان نوزدهم، به خاک خود ضمیمه کرد؛ کویت که از ادامه حمله صدام به خاک خود میترسید، دست به دامان اربابش آمریکا شد تا جلوی صدام را در نبرد «طوفان صحرا» بگیرد.
با گذشت بیش از ۳۰ سال از پایان جنگ تحمیلی، کشورهای حامی صدام گویا به خواب فراموش رفتهاند و مدام داعیه دفاع از دموکراسی و احترام به حقوق ملتها را مطرح میکنند.
قطعا تاریخدانان منصف در حوزه روابط بینالملل، سیاست دوگانه این کشورها در قبال تجاوز هشت سال رژیم بعث عراق به خاک ایران اسلامی و عواقب و نتایج آن را از یاد نخواهد برد؛ همانطور که میدانند تکرار هر نوع حماقتی از این دست علیه ملت ایران و پشتیبانی از آن، واکنش بسیار ویرانگری برای طرفهای حاضر در این قضیه خواهد داشت.
انتهای پیام/ ۴۲۱