به گزارش خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، از همان دوران مشروطه که صحبت از تاسیس مجلس شورا شد، حفظ شان این مجلس مورد تاکید نخبگان سیاسی و مذهبی قرار گرفت؛ به عقیده این نخبگان، رفتار نمایندگان مجلس رابطه مستقیم با شأن مجلس دارد.
یکی از مهمترین شاخصههایی که میتوان در اندیشه امام خمینی و مرجعیت شیعه در گذار تاریخ درباره شأن نمایندگان مجلس عنوان کرد٬ موضوع نوع رفتار و تعامل با بیگانگان است.
دیدگاه علامه میرزاحسین نائینی درباره جایگاه مجلس
علامه میرزا حسین نائینی، از جمله علمای مبارز دوران مشروطه در کتاب «تنبیهالامه و تنزیه المله» به مواردی از این دست اشاره میکند.
علامه نائینی ذیل فصل «شرایط و وظایف نمایندگان مجلس»، دین و وطنخواهی را یکی از این وظایف شمرده و مینویسد: «غیرت کامله و خیرخواهی نسبت به دین و دولت و وطن اسلامی و نوع مسلمین، بر وجهی که تمام اجزاء و حدود و ثغور مملکت را از خانه و ملک شخصی خود به هزار مرتبه عزیزتر، و دماء و اعراض و اموال آحاد ملت را مثل جان و عرض و ناموس شخصی خود گرامی بداند. ناموس اعظم، کیش و آیین را اهم نوامیس و استقرار دولت اسلامیه را که رتبه حراست و نگهبانی همه را در عهده دارد تالی آن شمارد.»
علامه نائینی همچنین در جای دیگری در کتاب «تنبیهالامه و تنزیهالمله» مینویسد: حفظ ناموس دین مبین و تحفظ بر استقلال دولت و قومیت خود و حراست حوزه و ممالک اسلامیه را بر هر غرضی چناچه از سایر ملل مشهور است مقدم دارد.
دیدگاه آیتالله مدرس
با نگاهی به رفتار و منش آیتالله سیدحسن مدرس در مجلس میتوان به یک الگوی رفتاری دست یافت. مرحوم مدرس که در دوره سوم مجلس شورای ملی، به عنوان نماینده مردم تهران در مجلس فعالیت میکرد، تاکید فراوانی بر حفظ شأن و مرتبه مجلس داشت و معتقد بود شأن مجلس که برای برپایی آن زحمات فراوانی کشیده شده است باید حفظ شود.
وی میگفت: «خیلی خیلی مجلس مقدس باید ملاحظه بکند که این زحماتی که کشیده شده برای انعقاد یک همچو مجلسی، این زحمات را به هدر نداده باشند. از اول تشکیل و افتتاح مجلس، احساسات همچون مینمایاند که روز به روز ما به دست خودمان قوای خودمان را میکاهیم، و بنده یک نفر که شخص خودم را حامی مشروطه میدانم عرض میکنم که زیاده از این، قوای خودمان را نکاهیم.»
دیدگاه امام خمینی درباره شأن مجلس
امام خمینی بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی نیز بر حفظ شأن مجلس تاکید داشته و مجلس را همانند یک معلم برای جامعه میدانند.
ایشان میفرمایند: «مجلس یک معلم باشد از برای همه کشور، و برای مجلسهای بعد و نسلهای آینده...» از اینرو نحوه رفتار نمایندگان در مجلس میتواند برای نسلهای بعد و مجالس آینده هم مهم و تاثیرگذار باشد.
امام خمینی، شهید مدرس را الگوی نمایندگان معرفی کرده و میفرمایند: «سعی کنید مثل مرحوم مدرس را انتخاب کنید. البته مثل مدرس را که به این زودیها پیدا نمیشود. شاید آحادی مثل مدرس باشد، کسانی را که انتخاب میکنید باید مسائل را تشخیص دهند، نه از افرادی باشند که اگر روس یا امریکا تشری زد بترسد، باید بایستد مقابله کند.» این فراز از فرمایشات حضرت امام نشان میدهد که نمایندگان در مقابل بیگانه چگونه باید رفتار کنند.
امام خمینی همچنین در ۲۹ اسفند ۱۳۶۷ در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی، به تکمیل شناخت نمایندگان از غرب و شرق تاکید کرده و میفرمایند: «اگر خدای نخواسته، در مجلس شورا ـ نه به واسطۀ سوء نیت، به واسطۀ اینکه شناخت کم است ـ یک دستهای گمان میکنند که مکتب سرمایهداری بهتر از مکتب کمونیست است مثلاً، یک دسته هم آن طرفش را خیال میکند، آن که خیال میکند او بهتر است، میرود سراغ اینکه ببیند در اسلام کجاها اسمی از این مسئله برده شده، بدون اینکه توجه به اطراف مسئله بکند، ببیند که آنجایی که گفتند، پهلویش چه گفتند. یک دسته میروند آن چیزی را که باز خودشان به نظرشان رسیده، میروند دنبال آنکه او را پیدا بکنند... از این جهت آنی که من آرزو دارم این است که ما، شماها که در مرکز قانونگذاری هستید و از همه مهمتر محل شماست، و دیگران هم که مابعد این واقع هستند، ما تحت تأثیر هیچ مکتبی واقع نشویم. نمیخواهم بگویم همۀ شما تحت تأثیر واقع شدید، لکن یک عدهای ممکن است تحت تأثیر تبلیغات آن طرف یا تبلیغات آن طرف. ما باید راه مستقیم اسلام را بگیریم و مطالعات اسلامی داشته باشیم... اگر یک مکتب انحرافی، ما را در تحت تأثیر خودش قرار بدهد، ما از اسلام غافل شدهایم.»
دیدگاه مقام معظم رهبری درباره شأن مجلس
رهبر معظم انقلاب اسلامی در ۲۲ اسفند ۱۳۸۶ درباره جایگاه و شان نمایندگان فرمودند: «نماینده صالح آن کسی است که پایبندی او به اسلام باشد، پایبندی او به عدالت باشد، پایبندی او به منافع ملی باشد، مرز او با دشمن مرز مشخصی باشد. اگر این نشد، آن نماینده، نماینده خوبی نخواهد بود؛ نماینده ملت در واقع نخواهد بود. خوشبختانه در کشور ما مجموعههای سیاسیای که هستند، نسبت به مبانی اسلام و انقلاب تقریباً همه، بهجز یک اقلیت کوچکی، متفقالقولند؛ منتها مرزها را باید روشن کرد. بعضی، از دشمن رودربایستی دارند؛ بعضی، ملاحظه دشمن را میکنند. ملاحظه ملت را باید کرد، ملاحظه خدا را باید کرد، نه ملاحظه دشمن را. دشمن، دشمن است؛ هرچه ملاحظه کنی، هر چه عقب بنشینی، او جلو میآید. اگر خاکریز شما در مقابل دشمن خاکریز مستحکمی نباشد، او نفوذ میکند. دشمنان این را میخواهند. یکی از شاخصها همین است. مردم در هر جای کشور هستند، به این شاخص توجه کنند. آن کسانی که مرزشان با دشمن و دستنشاندگان دشمن مرز کمرنگی است، اینها برای ورود به مجلس اصلح نیستند. کسانی باید باشند که مرز روشنی با دشمن داشته باشند.»
حضرت امام خامنهای همچنین فرمودند: «اگر نمایندهای بیعلاقه به انقلاب و کشور و بیاعتقاد به قانون اساسی به مجلس راه پیدا کند که مصالح این کشور برایش مهم نباشد؛ دشمنیهای استکبار جهانی را نفهمد، دلش بخواهد که از استکبار جهانی تملّق بگوید و در روزنامهها و مجلّات وابسته به صهیونیستها اسمش را درشت بنویسند و بگویند فلانی با سیاست نظام جمهوری اسلامی مخالفت کرد؛ چنین نمایندهای مجلس را خراب میکند، ملت را خراب میکند، کشور را هم خراب میکند؛ پس به درد نمیخورد.»
رهبر معظم انقلاب اسلامی میفرمایند: «در نظام جمهوری اسلامی غیر از دانایی و کفایت سیاسی، کفایت اخلاقی و اعتقادی هم لازم است. افرادی نگویند که اخلاق و عقیده مسئله شخصی انسانها است. بله، اخلاق و عقیده مسئله شخصی انسانهاست؛ اما نه برای مسئول. من اگر در جایگاه مسئولیت قرار گرفتم و اخلاق زشتی داشتم؛ فهم بدی از مسائل جامعه داشتم و معتقد بودم که باید جیب خودم را پُر کنم، نمیتوانم به مردم بگویم این عقیده و اخلاق شخصی من است و اخلاق و عقیده ربطی به کسی ندارد. برای یک مسئول عقیده و اخلاق مسئله شخصی نیست؛ مسئلهای اجتماعی و عمومی است؛ حاکم شدن بر سرنوشت مردم است. آن کسی که به مجلس میرود، یا به هر مسئولیت دیگری در نظام جمهوری اسلامی میرسد، اگر فاسد، بیگانهپرست و در خدمت منافع طبقات برخوردار جامعه بود، دیگر نمیتواند نقشی را که ملت و طبقات محروم میخواهند، ایفا کند...»
انتهای پیام/ 151