میلاد کریمی دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه در گفت‌وگو با خبرنگار دفاع‌پرس در خصوص مادر شهید «ولی‌الله عبداللهی‌پور» که به تازگی دار فانی را وداع گفته و به فرزند شهید خود پیوسته است اظهار داشت: سرباز وظیفه شهید «ولی الله عبداللهی پور» ششم شهریور ۱۳۳۹ در ایلام به دنیا آمد و در زمان شهادت، ۲۰ ساله بود.
این مسوول فرهنگی درباره فعالیت‌های مبارزاتی شهید عبداللهی پور نیز گفت: این جوان ورزشکار در سال‌های آخر دبیرستان به صف انقلابیون پیوست. شعارنویسی، پخش اعلامیه، نگهبانی کوچه و محله و خلاصه هر کاری که می‌توانست، از اقدامات این شهید والامقام در روز‌های انقلاب بوده است.
وی افزود: شهید عبداللهی پور از شهدای سرافراز ارتش جمهوری اسلامی ایران و جمعی تیپ ۳ زرهی همدان- گروهان یکم-گردان ۱۲۴ بود که در کنار رزمندگان بسیجی و سپاهی در حماسه هویزه و عملیات نصر حضور داشت و همراه با بیش از ۱۴۰ شهید دیگر ارتش در این عملیات به شهادت رسید.
کریمی گفت: نقل است که شهید عبداللهی پور همواره به همرزمانش می‌گفت: «بزرگترین آرزویم این است که بعد از پیروزی بر عراق بروم فلسطین و رو در روی اسرائیل بجنگم.»
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه خاطرنشان کرد: تانک‌های رژیم بعث عراق، پیکر به خون غلتیده شهدای هویزه را زیر شنی‌شان لِه می‌کنند تا خاطره اسب تازی یزیدیان بر پیکر پاک سید و سالار شهیدان در عصر عاشورا، مجسم شود و بدین سان هویزه، کربلایی دیگر می‌شود.
وی افزود: از آنجا که در زمان حماسه و شهادت کربلاییان هویزه هنوز پلاک شناسایی مرسوم نشده بود، بسیاری از این شهدا گمنام به خاک سپرده شدند و یا به دلیل نحوه خاص شهادتشان پیکری از آن‌ها به دست نیامد که شهید والامقام عبداللهی پور از آن دسته شهداست.
دبیر ستاد فرهنگی زیارتگاه شهدای هویزه خاطرنشان کرد: البته به یاد ایثار و قهرمانی جاودان این سرباز عالی‌مقام وطن، سنگ یادبودی در ردیف دوم قبور مطهر یادمان شهدای هویزه در نظر گرفته شده که زیارتگاه همیشگی عاشقان و دلدادگان شهداست.
مسوول امور پژوهشی یادمان شهدای هویزه اضافه کرد: در واقع دو شهید از ۱۴۲ شهید ارتش که از تاریخ ۱۵ لغایت ۲۶ دی ۱۳۵۹ در جریان عملیات نصر در منطقه عملیاتی هویزه شربت شهادت نوشیدند، در یادمان شهدای هویزه و در کنار شهدای بسیج و سپاه، سنگ یادبود دارند که یکی از آن‌ها این شهید عزیز است.
میلاد کریمی در خاتمه به بیان خاطره‌ای از مادر والامقام شهید عبداللهی پور پرداخت و گفت: مرحوم حاج خانم نقل می‌کردند که وقتی خبر شهادت، ولی الله را شنیدم سرم را به سمت آسمان گرفتم و خیلی قرص و محکم گفتم: «الحمدالله. باید شهید می‌شد. برای، ولی الله، مرگ در رختخواب کم بود.»
۱۵ دی ماه ۱۳۵۹ اولین عملیات گسترده ایران با همکاری نیرو‌های ارتش و سپاه با نام «نصر» انجام شد. هدف از عملیات، آزادسازی منطقه عمومی جفیر، پادگان حمید و در ادامه آزادسازی کوشک و طلائیه و در نهایت پیشروی به سوی خرمشهر و حرکت به سمت بصره بود. روز اول عملیات با پیروزی‌های چشمگیر و تصرف توپخانه عراق و اسارت حدود ۸۰۰ بعثی متجاوز به پایان رسید.
اما در روز دوم ارتش عراق که در آن ایام بسیار مجهز و آماده بود به جبران این شکست، نیرو‌های بی‌شماری را روانه منطقه کرد و روز ۱۶ دی صد‌ها تانک، بچه‌هایی که حتی آذوقه و اسلحه کافی نداشتند را به محاصره درآوردند. حماسه مردان هویزه که جمعی از بهترین جوانان دانشجو، تعدادی از فاتحان لانه جاسوسی، دانش آموز، پاسدار، بسیجی و قشر‌های مختلف مردم را شامل می‌شد، پس از نبردی جانانه در کنار فرمانده دلاورشان سید محمد حسین علم الهدی، مظلومانه شهد شهادت نوشیدند.
انتهای پیام/ 141
