به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ساری، به مناسبت چهلمین سالگرد دفاع مقدس و در زادروز شهید «ایوب فیروزمندی بندپی» از شهدای بابل وصیتنامه این شهید را از نظر میگذرانیم.
زندگینامه شهید:
شهید «ایوب فیروزمندی» فرزند «خسرو» چهاردهم آبان ۱۳۴۵ در بابل به دنیا آمد و در ۲۴ تیر ۱۳۶۴ در عملیات قادر منطقه عملیاتی اشنویه به شهادت رسید.
وصیتنامه شهید:
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلوا فی سَبیلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحیاءٌ عِندَ رَبِّهِم یُرزَقونَ»
آنانکه در راه خدا کشته شدند هرگز مپندارید که آنان مردگانند بلکه زندهاند و نزد پروردگارشان از روزی و نعمت برخودار میباشند.
اگر سرانجام بدنها را مرگ خواهد ربود و نیست خواهد شد و پس چه بهتر و والاتر که آدمی در راه خدا با شمشیر کشته شود. امام حسین (ع)
بنام آنکه یگانه معبودی که آفرینندۀ جان و جهان است و مالک ملک و ملکوت است و صاحب عزّ و جبروت. حمد و سپاس سزاوار خدای مهربانی است که انسان را آفریده و انبیاء و اولیا را واسطه هدایت بندگان خود گردانید؛ و با درود و سلام فراوان بر خاتم انبیاء حضرت محمد (ص) و جانشین او علی مرتضی (ع) و اهل بیتش ائمه هدی که سالار و سرور بشریتند؛ و با درود و سلام بیپایان بر یاران مرجع عالم بشریت حضرت بقیه الله الاعظم امام زمان مهدی موعود و نائب بر حقش امام خمینی کبیر این انسان کامل قرن رهبر به حق مستضعفان این ذخیره الهی و شجره طیبه فقاهت؛ و با سلام و صلوات و رحمت بیپایان الهی بر شهیدان همیشه زنده انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی که در نبرد با کفر جهانی و مزدوران بعثی در دوره اعتلای پرچم توحید در خون پای خود غلطیدند و به لقاء الله رسیدهاند؛ و درود خدا و رسول او و سلام پر افتخار ما به امام و امت شهیدپرور و تمامی عزیزان رزمنده و پیکارگران شهادت طلب جبهههای جهاد فی سبیل الله که امر امام یعنی فرمان خدا را لبیک گفتند و برتری سلاح ایمان را بر تکنیک شیاطین شرق و غرب به اثبات رساندند.
اینجانب «ایوب فیروزمندی» فرزند «خسرو» متولد ۱۳۴۵ و وصیتم را آغاز میکنم:
بنام آن خدای مهربان که آمدنم به دنیا به امر او بود و بازگشتم نیز به سوی او. او هدفم، او معبودم و او معشوقم است. بنام توای هستی بخش که هستی و اشرف مخلوقات تو فقیر و درمانده درگاهت است. ای معبودم! ای معشوقم! حجابهایم را بدر، قفسهایم را بشکن، زنجیرهایم را پاره کن، تا بسوی تو پر بکشم. پروازم بیاموز که سخت دل شکستهام، دلم به تنگ آمدهاست و زنجیرهها آزارم میدهد. حمد و سپاس خدایی را که سعادت بزرگ نصیبم نمود که بتوانم در خدمت مقدس پاسداری انجام وظیفه نمایم تا شاید اندک خدمتی به اسلام عزیز و انقلاب اسلامی کرده باشم. من این راه را با چشمی باز و عاشقانه انتخاب کردم و باز نخواهم گشت.
پروردگارا! تو خود آگاه هستی که تنها برای تو و برای اسلام تو قدم در این راه نهادهام و لباس رزم را بر تن کردم و برای اینکه جامعه را زمینه ساز حکومت مهدی (عج) گردانیم بپا خاستیم.
بارالها! تو خود آگاه هستی که هدفم جز تو کسی نیست و یارای امام امت و لبیک به «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان- که همانا نفس کشیدن او برای اسلام است- میباشد.
خداوندا! نعمت وجود امام را چگونه شکرگذاریم. وجودی که ما را از یوغ بندگی رژیم سرسپرده پهلوی با آن عمق جنایتش بیرون آورد.
من با حالتی شادمانه بسوی جبهههای اسلام حرکت میکنم تا لشکرهای کفر را از بین ببرم و به آنها بقبولانم که نمیتوانند با اسلام مقابله کنند. قسم به خدا اینکه جانم در اختیار اوست اگر صدها گلوله بر جانم وارد آید و من زیر ضربههای گلوله جان دهم آسانتر و گواراتر است از مرگ در بستر در صورتی در غیر اطاعت خداوند باشد.
مَثَل من مَثَل تشنه ایاست که در شب تاریک در صحرای بیپایان در جستجوی آب روان باشد و ناگهان به آب برسد. من همیشه از خداوند میخواستم که هر وقت مقرر است بمیرم؛ در بستر نمیرم؛ در راه خدا کشته شوم و این آرزوی من بود که به آن رسیدهام.
هر انسانی که به این دنیا میآید باز باید برگردد و، اما این برگشتنها از زمین تا آسمان با هم فرق دارد یکی با مرگی میرود که همه ملائکه او را لعن میکنند بنابراین حال که همه باید بروند طبق آیه شریفه قرآن که میفرماید: «انالله و انا الیه راجعون» آیا در این صورت مرگ سرخ بهتر است یا مرگ سیاه؟
آیا رنج و زحمت در دنیا بهتر است یا بیچاره بودن در آخرت؟ اگر عقل ما سالم باشد اگر راهمان فیسبیلالله و هدفمان الله باشد مرگ سرخ را بر مرگ سیاه ترجیح میدهیم و راحتتر بودن در آخرت را بر راحت بودن در دنیا ترجیح میدهیم که در این موقع باید سختیها و رنجها را در دنیا تحمل کنیم و با متجاوزان و دشمنان بجنگیم.
چون خداوند میفرماید: «و قاتلوهم حتی لاتکون فتنه» یعنی اینکه با کافران جهاد کنید تا فاسد و فتنه از روی زمین برطرف شود؛ و اگر میخواهید دین و آئین محمد (ص) همیشه پابرجا باشد بگذارید گلوله و توپها و موشکها بر سر ما فرو آید. اینکه ما میگوئیم حسین جان اگر در آن فضای داغ و خونین کسی به فریادت نرسید و به ندای تو لبیک نگفت ما پیروانت در فضای گرم و خونین ایران زمین دست مردانگی مشت کرده و به ندای غریبی و تنهائیت لبیک میگوئیم.
نصیحتی دارم بر همگیتان که امید است بدان عمل کنید. اول آنکه به نماز و دعا خیلی اهمیت دهید، زیرا در آن دنیا فقط هم اینها بدرد میخورد و فامیل و شهرت بدرد نمیخورد از خواهران عزیز میخواهم که به حجاب خود اهمیت فراوان دهید، زیرا حجاب آنها از خون شهدا کوبندهتر میباشد؛ و در آخر امام عزیز را دعا کنید و پیرو خط او باشید، زیرا بهترین خطهاست.
پیامم به شما امت حزب الله!ای امت مسلمان، قدر امام عزیزمان را بدانید رهنمودهایشان را با جان و دل عمل کنید و هر چه بیشتر او را یاری کنید تا ان شاءالله این انقلاب خونین یا انقلاب حضرت مهدی (عج) متصل گردد. پشتیبان روحانیت مبارز باشید و نگذارید افرادی نالایق در لباس پیامبرگونه نفوذ کرده و بخواهند به اسلام و روحانیت ضربه بزنند؛ و پیامم به شما دوستان باوفایم؛ اگر بدی از من دیدهاید مرا عفو و حلال کنید و جبههها را گرم نگه دارید چرا که امروز مسئولیت بزرگی بر گردن دارید و اگر خدای ناکرده از آن غفلت کنید گناهیست بس عظیم؛ و از همه مهمتر مرا در شب اول قبر تنها نگذارید و از خداوند برایم طلب مغفرت و رحمت نمائید.
پیامم به خانوادهام از جمله پدر، مادر، خواهر، برادر و دیگر اقوامم این است در آخرین لحظات نصیحت مرا گوش کنید و به آن عمل کنید؛ در درجه اول سعی کنید احکام خود خصوصاً نماز را بپا دارد و با تمام قدرت و با اخلاص برای خدا زندگی نمائید و، چون خورشید بدرخشید و، چون کوه استقامت کنید و همیشه در سختیها بردبار باشید.
پدر عزیزم میبخشید از اینکه فرزند خوبی برای شما نبودم و حقی بر گردنم داشتید ادا نکردم.
برادران عزیزم اگر بدی از من دیدهاید مرا ببخشید و حلالم کنید و امیدوارم راه مرا ادامه دهید.
در پایان از همه کسانی که به نحوی به گردنم حقی دارند تقاضای بخشش و التماس دعای مخصوص دارم.
چند وصیت به پدر:
۱- تمام سرمایهام که متعلق به من است در مصرف مجالس که برایم گرفته میشود استفاده نموده و مازاد آن را به جبهه حق علیه باطل بفرستید.
۲- مبلغ ۳۵۰۰ تومان به برادرم یوسف فیروزمندی بدهکارم که از سرمایه من بگیرید و به ایشان بدهید.
۳- سه ماه روزه قضا و یک سال نماز قضا دارم که بعد از شهادتم به جا آورید.
۴- مبلغ ۱۰۰۰ تومان جهت رد مظالم بپردازید.
«امیدوارم به وصایای من عمل کنید»
برادران و خواهران مسلمان دیگر بیش از این وقت شریفتان را نمیگیرم و همگیتان را با دعا بجان امام به خداوند عزوجل میسپارم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
خداحافظ – خدانگهدار- التماس دعا
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
به امید پیروزی عاجل سربازان اسلام برکفر جهانی
مرگ بر آمریکا – شوروی – اسرائیل – منافقین و صدام
۱۶ تیر ماه سال ۱۳۶۴، ایوب فیروزمندی
ضمناً یادآوری کنم که اگر جنازهام به دست شما رسید مرا یکبار به منزل آورید و سپس در جوار شهدای محلمان با نام مبارکه یا حسین (ع) یا مهدی (ع) و ذکر صلوات دفنم کنید و اگر چه جنازهام به دست شما نرسید صبر و استقامت کنید که خداوند صابرین را دوست دارد.
والسلام
ایوب فیرزمندی
انتهای پیام/