به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، جو بایدن از یک کارزار انتخاباتی طاقت فرسا و یک انتخابات نفسگیر جان سالم به در برده است. او حالا باید چالش‌هایی حقوقی را که از سوی کارزار پرزیدنت دونالد ترامپ متوجه او می‌شود از سر بگذراند. هرچند به احتمال زیاد او روز ۲۰ ژانویه ۲۰۲۱ وارد کاخ سفید خواهد شد، اما بعد از تصدی ریاست جمهوری به این فکر خواهد کرد آیا پاداشی که این همه سال در پی آن بوده، جامی زهرآلود است یا نه.
پرزیدنت بایدن در حالی وارد کاخ سفید می‌شود که با مشکلات اقتصادی گسترده، گسترش متناوب یک همه گیری مرگبار و یک جوّ بین المللی بی ترحم مواجه است. این چالش‌ها حتی برای کارکشته‌ترین رهبران نیز یک آزمون خواهد بود. اما وجود یک دولت دچار چند دستگی، یک قوه قضاییه متخاصم، یک بروکراسی فدرال تضعیف شده و پوپولیسم ترامپی ریشه دوانده در میان جامعه، دست و پای او را بیشتر خواهد بست.
در گذشته رئیس جمهور تازه انتخاب شده می‌توانست انتظار اندکی همکاری از سوی حزب مخالف در تصویب قوانین داشته باشد. بایدن نباید هیچ انتظاری از این دست داشته باشد. انتظارات اعضای جمهوریخواه کنگره در انتخابات عمدتا نقش بر آب شده و هیچ دلیلی برای مصالحه نخواهند دید. اگر جمهوریخواهان اکثریت خود را در سنا حفظ کنند، برای ایجاد شرایطی با هدف راه افتادن موجی علیه دمکرات‌ها در انتخابات میان دوره‌ای سال ۲۰۲۲ می‌توانند دولت بایدن را تضعیف کنند و این کار را هم خواهند کرد. راه عبور طرح‌های مترقی به محض ورود سد خواهد شد و اصلاحات قانون اساسی در زمینه‌های کالج الکتورال، قوانین رای گیری و ریاست جمهوری که آمریکا شدیدا به آن‌ها محتاج است تحقق نخواهند یافت. به احتمال بیشتر آمریکاییان مجبور خواهند بود با تعطیلی‌های گهگاهی دولت در میان یک جنگ مدنی سرد کنار بیایند- که در بهترین حالت - وضعیت فلج موجود را حفظ می‌کند.
بسیاری از نامزد‌های بایدن نیز در میان یک سنای تحت کنترل جمهوریخواهان با خصومت مواجه خواهند شد. جمهوریخواهان احتمالا مانع از تایید یک وزیر امور خارجه یا دادستان کل برای او نخواهند شد، ولی مطمئن خواهند شد که تعداد پرسنل لازم برای قوه مجریه به حد کفایت نرسد. آن‌ها که از سوی رای دهندگان به خاطر تاکتیک‌های سرسختانه شان در قبال نامزد‌های قضایی هیچ مجازاتی را متحمل نشده اند، راه تمام تاییدیه‌های قضات فدرال را سد خواهند کرد و به تاخیر خواهند انداخت.
حتی اگر دمکرات‌ها برنده اکثریت در سنا شوند، بایدن همچنان با موانع سهمگینی رو به رو خواهد بود. با تایید امی کنی بارت یک هفته پیش از انتخابات، جمهوریخواهان از اکثریت شش به سه در دیوان عالی برخوردار خواهند بود که در حال حاضر آن را بیشتر از هر دیوان عالی دیگری از دهه ۱۹۳۰ به بعد به سمت راست متمایل کرده است. دیوان عالی امروزی، به تضعیف بیشتر شالوده‌های قانونی سازمان‌های قانونگزاری آمریکا ادامه خواهد داد و ارزش‌های از نظر اجتماعی محافظه کارانه را به پیش خواهد برد، هماطور که در طول دو دهه گذشته چنین کرده است. حتی اگر بایدن بتواند قانونی مترقی را از میان کنگره‌ای دو پاره با فشار به پیش ببرد، همچنان با دورنمای خنثی کردن آن از سوی دیوان عالی مواجه خواهد بود. در واقع دیوان عالی ممکن است در نهایت ضربه‌ای مرگبار به «قانون مراقبت‌های درمانی ارزان قیمت»، این دستاورد بزرگ باراک اوباما، رئیس سابق بایدن وارد آورد.
با یک قوه مجریه احتمالا فاقد پرسنل کافی و یک قوه قضاییه خصومت پیشه، بایدن در اعمال قدرت اجرایی مشکل خواهد داشت. سازمان‌های فدرال در طول دوران ترامپ روحیه – و پرسنل با کیفیت- خود را از دست داده اند و بسیار احتمال دارد که برای بازگشت به وضعیت پیشین به زمان نیاز داشته باشند. اثرات لطمه‌ای که ترامپ به مقررات زیست محیطی، سلامت و ایمنی وارد کرده، به کندی از سازمان‌های مربوطه رخت خواهد بست و تمام تغییرات با بدبینی‌های قضایی قضات فدرال منصوب شده از سوی جمهوریخواهان – و به خصوص منصوب ترامپ- مواجه خواهند شد.
به همین ترتیب استفاده‌های جاه طلبانه از قدرت قانونگزاری و اجرایی برای انجام اصلاحات در قوانین مهاجرت یا پرداختن به تغییرات اقلیمی (بر اساس مدلی که اوباما پیشتاز آن بود) با استقبال سخت دیوان عالی مواجه خواهد شد. بایدن اختیار قانونی ذاتی زیادی برای اتخاذ تدابیری برای مهار همه گیری کرونا خواهد داشت، اما وقتی که این اقتدار با آزادی مذهبی و حقوق اموال خصوصی در تضاد قرار گیرد، قضات منصوب ترامپ دست به مقاومت در برابر آن خواهند زد، مشابه کاری که وقتی فرمانداران فرمان‌های مشابهی را صادر کردند انجام دادند.
سرانجام اینکه مسئله اغفال کننده افکارعمومی در میان است. هر چند بایدن برنده آرای مردمی شده، اما رای دهندگان آمریکایی همچنان عمیقا دچار دو دستگی هستند. احتمال موفقیت دعاوی حقوقی ترامپ که مدعی تقلب در انتخابات شده وجود ندارد، اما تلاش او برای ترغیب رای دهندگان جمهوریخواه به اینکه دمکرات‌ها انتخابات را به سرقت برده اند، احتمالا اثر دیرپایی دارد. اگر ترامپ بتواند نتیجه انتخابات را در نظر تعداد کافی از رای دهندگان از مشروعیت بیندازد، بایدن در جلب حمایت جمهوریخواهان بیزار از او و نمایندگان منتخب آن‌ها از سیاست‌های خود حتی مشکل بیشتری پیدا خواهد کرد. بعلاوه بایدن از سوی دیگر باید با ائئلافی متفرق از دمکرات‌ها دست و پنجه نرم کند که در نتیجه منازعات در درون چپگرایان، میانه رو‌ها و مستقل‌های ضد ترامپ، هر لحظه امکان انفجار از درون این ائتلاف وجود دارد.
بنا به تمام این دلایل بایدن از دوران ماه عسل سنتی که دیگر روسای جمهور تازه منتخب از آن سود می‌برند بهره‌مند نخواهد شد. او به عنوان یک متحد کننده در انتخابات شرکت کرد، اما برخلاف اوباما پیش از او، به سرعت درخواهد یافت که نمی‌توان بر کسانی که از شما دل خوشی ندارند پیروز شد.
گفته شده که شکست ترامپ یک پیروزی برای دمکراسی آمریکایی است. ترامپ تفرقه افکن‌ترین و مخرب‌ترین رئیس جمهور روزگار مدرن بوده است. ناکامی او در پیروزی در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری با وجود مزیت‌های متعددی که رئیس جمهور مستقر دارد، این سیگنال را برای سیاستمداران جاه طلب خواهد فرستاد که پوپولیسم و عوام فریبی کلید پیروزی نیستند. باید از این لحظه - اگر نه به هیچ دلیل دیگر- به همین یک دلیل هم که شده لذت برد.
نویسنده: اریک پوسنر (Eric Posner) نویسنده و استاد مدرسه حقوق دانشگاه شیکاگو
منبع: https://b۲n.ir/۳۱۱۵۲۱
منبع: فارس
انتهای پیام/ 341
